ถ้าเป็นตัวต้องเลือก
อีกไม่กี่วันเราจะคลอดเเล้ว เราอยู่หอกับเเฟนเเค่2คน ยายเราอยากให้เรากับบ้านมาทำห้องให้ใหม่ซึ่งบ้านนั้นมี เเม่เรา น้องชายเรา2คน เเละเเฟนใหม่เเม่เรา ตอนนั้นเราคิดว่าก็ดีกับบ้านประหยัดเงินค่าหอ วันนั้นเลยเข้าไปบ้านไปดูห้องว่าเสร็จหรือยังเเล้วจะไปคุยกับเเม่ด้วย เเต่เราต้องบอกก่อนว่าเเม่เราไม่โอเคกับการท้องของเราเลยแบบไม่เคยคุย ไม่เคยถาม ไม่โอเคมากๆไม่คุยกับเราเลยสักคำ เราก็ไปบ้านเขาก็ถามเราว่าใครจะเลี้ยงเราก็พูดไปตามตรงว่า เราเลี้ยงเองก่อน3-4เดือนเพราะต้องให้นมลูกเเล้วจะออกไปทำงานเเล้วจ้างคนเลี้ยง (ที่จ้างคนเลี้ยงเราต้องบอกก่อนว่าบ้านเรามีเเค่ เเม่ น้องชาย เเฟนเเม่ ซึ่งทั้งบ้านเเม่เราทำงานหาเงินคนเดียวส่วนน้องชายเราเรียน ส่วนเเฟนเเม่เราว่างงาน ติดยา เเม่เราหาเลี้ยง ซึ่งไม่มีสามารถเลี้ยงได้เลยเราเลยคิดว่าต้องจ้างคนเลี้ยง) เพราะยังไงเราต้องทำงานเพราะต้องหาเงินมาใช้จ่ายลูกอยู่เเล้ว เเล้วเขาเเม่เขาก็พูดกับเราขึ้นมา เเล้วเเฟนเราละ จะเอามันมาอยู่ด้วยหรอ เอามันมาเดินเหยียบหัวกูหรอ ตอนนั้นเราอึ้งกับคำพูดเเม่เรามากเลย (เเม่เราไม่ชอบเเฟนของเราไม่ชอบเเบบมากๆ) เราอึ้งเพราะเรามีลูกด้วยกันขนาดนี้เเล้วจะให้เเยกกันอยู่หรอ เเล้วเราก็เงียบไม่ได้พูดอะไร เเล้วเเฟนเเม่เราก็เดินมาจากชั้นล่างพอดีเราก็สวัสดีเขาเเล้วเขาพูดกับเราว่า (ท้องหรอ เราตอบว่าใช่ เขาหัวเราะเเบบหัวเราะเยาะเย้ยเเละพูดอีกว่าไม่อายหรอยังกล้ากับมาอีกหรอ)?เเต่ที่เขาอยู่คือบ้านยายเรา เเละเขาก็ไม่ได้ทำงาน ดูดยา คือคนประสาทคนนึงเลยเเถวบ้านเราไม่มีใครถูกกับเขาเลย เเต่เเม่ยอมให้เขาทำเเบบนั้นกับเรา ไม่ใช่ครั้งเเรกเเม่เรายอมให้เขาเป็นใหญ่ในบ้าน จะด่าว่าเรากับน้องมากเเค่ไหน เเม่เราไม่เคยเถียง ไม่เคยพูด เงียบยอมให้เขาด่าตลอด บางครั้งข้าวเรายังต้องตักให้เขากิน กิน นอน ดูดยา ชีวิตของเขา ..พอเขาขึ้นมาเเล้วพูดเเบบนั้นเราเลยเรียกรถกับหอเลย ยายโทรมาพอดีถามเราว่าเป็นไงบ้างห้องสวยไหมอยู่ได้ไหม เราก็บอกดี เเล้วเขาก็ถามเราว่าเเล้วเเฟนมาอยู่ด้วยป่าว เราก็พูดไปว่าเเม่ไม่ให้มาอยู่ ยายเราก็ตกใจ เเล้วถามเราว่าใครบอกเราบอกว่าก็เเม่บอก เเล้วยายก็ขอสายเเม่เเต่เเม่ตัดสายไม่ยอมคุย เราก็กับมาถึงห้องโทรหายายเเล้วบอกว่าเเม่บอกเรายังไง เเฟนเเม่มาพูดกับเรายังไง ยายเราก็บอกเดะยายขึ้นมาเเล้วมาคุยกันให้เครีย พอยายเรามาเขาคุยกับเเม่เราก่อนเเล้ว เราพึ่งไปถึงบ้าน ยายเราก็พูดว่าให้เเฟนเรามาอยู่บ้านเเยกกันอยู่ไม่ได้ เเม่เราก็เงียบไม่คุย ไม่อะไรเหมือนเดิม ส่วนเเฟนเเม่เรารู้ว่ายายมาไม่โผล่ขึ้นมาเลยยายให้เเม่ไปเรียกมาคุยก็ไม่ขึ้นมา กับมาจากวันนั้นเราก็คิดมาก คิดหนักว่าเราจะกับบ้านดีไหม กับไปเราก็ประหยัดตังเเต่เราไม่รู้ว่าเราจะเจอคำพูดอะไรมั้ง เเฟนเราจะเจอเเฟนเเม่เเกล้งอะไรมั้ง ต้องอึดอัดเเค่ไหน ลูกเราร้องเเฟนเเม่เราจะไม่มีปัญหาเเน่หรอ (คนไม่ชอบกัน)ถ้ารถเเฟนเราโดนกรีดเราไปเรียกร้องกับใครได้ อยู่หอเราก็จะติดขัดเรื่องเงินบ้างเเต่ไม่ได้ถึงกับลำบาก เเต่สบายใจ ไม่อึดอัด วันนี้ยายโทรมาถามเราว่าทำไมถึงไม่กับบ้านเราก็บอกเพราะอะไรเขาก็ถามเราว่าเเฟนเราจะเงินได้หรอเลี้ยงเด็กคนนึงใช้เงินเยอะ เราก็เครียด กับบ้านไปมันต้องมีปัญหาเเน่นอน อยู่นี่ต่อก็ค่าใช้จ่ายเยอะ เป็นทุกถ้าต้องเลือกจะเลือกยังไง ระหว่างไม่ติดขัดเรื่องเงินเเต่เสียสุขภาพจิต กับอยู่สบายใจ ไม่อึดอัด เเต่ติดขัดเรื่องเงินเเต่ไม่ถึงกับลำบาก
