แม่เลี้ยงเดี่ยวช่วยตอบเราหน่อยหนักใจมากเลย

ถ้าน้องร้องหาพ่ออีก​ สังเกตว่าทำไมอยุ่ดีดีเขาถึงร้องหาพ่อ.. ใครไปกระตุ้นอะไร.. บางทีการสื่อสารแบบนี้​ อาจจะไม่ได้คิดถึงพ่อ... แต่อาจจะรุ้สึกไม่มั่นคงปลอดภัย... ทำให้ร้องหาบุคคลที่3​ ... ทบทวนความสัมพันธ์ของแม่​ ของคนที่บ้านกับลูกว่ามีอะไรที่ต้องระวังคำพูด​ การแสดงออก.... และแสดงออกให้เขาเห็นว่าเรารักเขา​ (แต่ไม่ได้สปอยจนเสียนิสัย)​ เรารับฟังเขา​ เรามีเวลาคุณภาพให้เขา​ เราเข้าใจเขา​ เราพร้อมจะอยุ่ข้างเขา​ วันนึงเขาก็จะรุ้ว่าแค่มีแม่ที่รักเขามาก​ ก็มีค่ามากกแล้ว​ ส่วนเรื่ิงคุณพ่อ​ก็บอกไปตามจริงว่าพ่อไม่อยู่แล้ว​ แม่ก็ไม่รุ้ว่าพ่อไปไหน... ตั้งแต่แม่ท้องหนู​พ่อก็ไม่เคยกลับมาอีกเลย​ แม่ดูแลหนูคนเดียวมาตลอด​ก็ได้ค่ะ

ของเราเลี้ยวเดี่ยวตั้งแต่ท้อง พอโตรุ้ความเค้าจะถามหาพ่อบ้าง ไม่ได้เซ้าซี้อะไร คงแค่อยากรุ้เฉยๆ ว่าพ่อเปนใคร แต่เราก็บอกนะคะ บอกแบบคุยกะผู้ใหญ่คนนึงเลย คุยจริงจังเหตุผลเลย บอกเค้าว่าไม่อยุ่ด้วยกันแล้ว พ่อไปใช้ชีวิตของเค้า ไปทำงานของเค้า บอกลูกว่าเค้่าเกิดจากรักของพ่อกะแม่นะ แต่ตอนนี้เราไม่รักกันแล้วเท่านั้นเอง คนไม่รักกันอยุ่ด้วยกันจะทะเลาะกันนะคะ หนูคงไม่อยากเหนแม่ทะเลาะกะใครใช่ไม๊ เค้าก็ตั้งใจฟังนิ่งๆนะคะ เชื่อว่าเค้่เข้าใจถึงจะไม่ทั้งหมด แต่เข้าใจ หลังจากนั้นไม่ค่อยถามหาอีกเลยค่ะ มีแค่อยากเหนรูปแค่นั้นเอง

บ้านนี้ก็เคยเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะลูกได้แค่ ขวบกว่าๆเค้าก็ทิ้งเรากับลูกไป และคำถามนี้เจอประจำเหมือนกัน เวลาลูกถามได้แต่ตอบว่าพ่อไปทำงานไกลๆอีกหลายวันถึงจะกลับ ได้แต่บอกลูกว่าพ่อมาหาตอนหนูหลับ แม่เรียกแล้วแต่หนูยังนอนอยู่ มันเป็นคำพูดซ้ำๆวนๆ แต่เราก็บอกลูกไม่ได้ว่าทำไมพ่อไม่มาตอนหนูตื่น แต่แม่ต้องทำใจน่ะค่ะทนอีกหน่อยพอเค้ารู้เรื่องมากกว่านี้ค่อยๆบอกเค้าว่าทำไมถึงอยู่ด้วยกันไม่ได้ แต่ตอนบ้านนี้ลูกคนโต7ขวบแล้วค่ะ สู้ๆน่ะค่ะ

บ้านนี้คนโตก็เหมือนกันคะ จนตอนนี้น้องไม่เคยถามถึงพ่อสักคำ พยายามให้ความอบอุ่นให้ความรัก บ้านนี้ให้น้องทุกอย่างจนมาสอนน้องแล้วบอกความจริงกับน้องว่าเพราะอะไร พยายามคุยกับเขา ใช้คำพูดที่ไม่แทงใจดำเขา เราอยากให้เขาโตขึ้นไปไม่เกียรติ์พ่อตัวเอง ไม่อยากให้สอนให้น้องมีตราบาปกับชีวิตของเขา

เอาแบบโลกสวยก็พ่อไปสวรรค์​ทำงานอยู่โน้นนนน.. ลงมาหาหนูกับแม่ได้ค่ะลูก​ แต่พ่อก็ยังมองดูหนูอยู่ตลอด​ ให้หนูเป็นเด็กดีเชื่อฟังแม่ไม่ดื้อ​นะคะ แบบเถื่อนๆก็พ่อตายแล้ว​ เขาทำบุญมาน้อย​ ถ้าอยากอยู่กับแม่นานๆต้องเป็นเด็กดีเชื่อฟังแม่นะ 😂😂

คุณแม่คงต้องหาวิธีอื่นไปก่อนคะ...อย่าเพิ่งบอกความจริงน้อง เพราะน้องยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ ระหว่างโลกของเด็กกับโลกของผู้ใหญ่ สักวันหนึ่งเมื่อน้องโตขึ้นมากกว่านี้...น้องคงจะเข้าใจแม่ที่สุดและคงจะเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดเช่นกันคะ...สู้ๆนะคะ

บอกเขาไปว่าพ่อรักหนู ถ้าไม่รักหนูจะมีหนูขึ้นมาได้ไง พ่อไปอยู่ในที่แสนไกล กับมาหาหนูไม่ได้ แต่แม่รักมากกว่าพ่ออีกนะ (บอกลูกแบบโลกสวย แต่ก็ยังดีกว่าเห็นลูกร้องไห้นะค่ะ! ให้เขารู้ว่าเขามีพ่อ แต่พ่อไม่สามารถอยู่กับเขาได้)

อาจจะบอกลูกว่าพ่อไปทำงานดีมั้ยคะ พ่อทำงานอยู่ไกลมากทำเพื่อเราสองคน พ่อบอกกับแม่ว่าถ้าหนูเป็นเด็กดีและพ่อมีเงินเยอะๆพ่อจะมาหาเราสองคนนะ หรือไม่ก็ตัดบทไปเลยคือพ่ออยู่บนฟ้าคอยดูเราสองคนอยู่ หรือบอกว่าพ่อเสียแล้ว

บ้านนี้ลูกสาวได้1ปี8เดือน แยกกันอยู่กับสามีตอนท้องคนที่2ได้2เดือนห่างกันประมาณ3เดือนแล้วคะลูกสาวยังเรียกปะป๋าไม่หายเลยค่ะจุกที่ใจ สงสารลูก ผ่านไปยากเหมือนกัน สู้ๆนะคะแม่สู้ไปด้วยกันกอดๆๆ

คงมีคนถามเรื่อง พ่อ หรือถามว่าพ่อไปไหน หนูลูกใคร คะ เพราะน้องแถวบ้านก็ประมาณนี้แหละคะ เด็กร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร คนที่พูดกลับหัวเราะชอบใจ คนพวกนี้มันใจร้ายคะ