อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ของตัวเอง ไม่รู้ว่าตอนนี้เรียกตัวเองว่าเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวได้รึยังนะคะ ตอนนี้พึ่งท้องได้16 สัปดาห์ ที่ผ่านมามีสามีค่ะแต่อยู่ด้วยกันแล้วทะเลาะกันบ่อยมากๆ จนสามีเราขอห่างไปก่อน เราเข้าใจสามีทุกอย่างนะคะเพราะเขาต้องทำงานคนเดียวเขาคงจะเหนื่อยคงอยากจะโฟกัสกับงาน แต่ความจริงไม่ใช่เลยค่ะตลอดเวลาที่ห่างกันเขาไม่ได้ไปทำงานเลย เงินที่เก็บไว้ให้ลูกก็เอาไปเล่นการพนันหมดแถมยังมีคุยกับคนอื่นซึ่งเราต้องเห็นข้อความที่เขาคุยกันทุกวันมันบั่นทอนจิตใจเรามาก จนมาวันนี้เราตัดสินใจขอเลิกไปเลยดีกว่าค่ะ เราไม่รู้ว่าความคิดเราถูกแล้วหรือปล่าว แต่เราเองก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกันเป็นห่วงสุขภาพของลูกในท้อง เราร้องไห้ทุกวันอยากให้เขากลับมาสนใจครอบครัวเรายอมทุกอย่างแต่ไม่มีอะไรดีเลย วันนี้ถึงเราจะยังทำใจไม่ได้ แต่ซักวันเราคงจะดีขึ้นเองพร้อมที่จะสู้กับลูกแค่สองคนแล้วค่ะ ส่วนคนที่เลือกที่จะหันหลังให้ครอบครัวเราไม่ถือโทษไม่โกรธเราขออโหสิกรรมให้ หวังว่าถ้าวันนึงเขามีครอบครัวใหม่เขาจะรักษามันได้ดีกว่านี้ เป็นกำลังใจให้แม่ๆที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียวนะคะ มันไม่น่าอายเท่ากับคนที่หันหลังให้ครอบครัวหรอกค่ะ สู้ๆ
Wanita Unchanthek