อยากถามความรู้สึก

เราไม่ได้อุ้มท้องไปเรียนเพราะพึ่งเรียนจบพอดี แต่เราท้องไม่มีพ่อ กลับมาอยู่บ้าน ชาวบ้านมองเราด้วยสายตาแปลกๆเหมือนกัน แต่เราไม่ค่อยแคร์อะไร เราแคร์เฉพาะคนที่เข้าใจเรา ญาติพี่น้องเราเข้าใจหมด มีแต่ชาวบ้านนี่แหละตัวดี ตอนท้องโตแรกๆเราไม่กล้าออกจากบ้านเหมือนกัน แต่ก็กำลังใจจากเพื่อนๆ และญาติพี่น้องอะนะ เราเลยไม่แคร์ใคร ถ้าเค้ามองเราก็มองกลับ ถ้าเค้าพูดมากเราก็พูดกลับ ไม่จำเป็นต้องแคร์ เพราะเค้าคงไม่ได้ช่วยออกค่านมลูกอยู่แล้ว

อย่าไปแคร์สายตาาคนนอื่นค่ะสิ่งที่เราต้องคิดสิ่งที่เราต้องทำก็เพื่ออนาคตของเราเองนะค่ะ เรา เอง ก็ ท้อง แต่ ไป เรียนค่ะไม่เคยยขาดและก็ไม่เคยยอายยใครไม่แคร์สายยตาใคร เพราะ เรามาหาอนาคต มาเรียนเพื่อเอาความรู้ และอีกอย่างจะไปแคร์คนที่ไม่ได้ส่งเสียเราเรียนทำไม. ไม่ต้องสนใจไม่ต้องแคร์สายตาคนอื่นนะค่ะ เราต้องคิดถึงอนาคตเราให้มากๆก่อนเป็นนอันดับแรกเนาะ เพราะเราก็ไม่เคยดรอปปไม่เคยขาดเรียนขาดสอบไปเรียนไปสอบจนกว่าจะคลอดจ้า

นี่เราก็อุ้มท้องไปเรียนอยู่ ตอนนี้อยู่ปี 4 แล้วล่ะ แต่มีเรียนซัมเมอร์ 3 ตัว ตอนนี้ก็ 37 วีคแล้ว ตอนนี้อยู่ในช่วงสอบซัมเมอร์อยู่ ถามว่ามีคนมองมั้ยก็มองนะค่ะ แต่ไม่ใส่ใจ มีแบบซุบซิบกันบ้างแหล่ะ แต่ไม่สนใจค่ะ ไปแบบท้องโตๆ นี่แหล่ะค่ะ สอบเสร็จก็น่าจะคลอดหลังจากนี้เลย สอบเสร็จช่วง 38 วีคด้วย แล่วยังต้องขับรถไปเรียนเองอีกตั้งหลายกิโล คุณแม่บ้านนี้โคตรอึด 555

อย่าอายเลยนะ ส่วนมากคนที่มองเราด้วยสายตาแบบนั้น เขาไม่ได้มีผลกระทบต่อเราอยู่แล้วเพื่อนก็ไม่ใช่ เพื่อนพี่น่ะท้องตอนปี2. คลอดปี3เทอม1. ตอนไปเรียนไปด้วยกันตลอด ทำงานก๋ไปด้วยกันกินข้าวไปด้วยกันใส่เสื้อแขนยาวตัวใหญ่ๆไปเรียนจนคลอดตอนนี้ลูกโตแล้วน่ารักมากๆ กำลังใจมีดยอะน่ะทั้งเพื่อนร่วมสาขา อาจารย์ที่ปรึกษาคอยให้คำแนะนำ สู้ๆน่ะ 💓

พึ่งเข้าเรียนปี1แค่เทอมเดียวจิงๆอายุเราควรเรียนจบแล้วแต่ทำงานเพลินเลยเรียนตามหลังเพื่อนพอรุว่าท้องก้ลาออกค่ะไม่ได้กลัวสายตาคนอื่นมองนะคะแต่เราเรียนสาขาที่มันกดดันสูงและยากมากบวกกับมีปัญหาส่วนตัวทำให้เครียดกลัวลูกในท้องจะเป็นอะไรค่ะ เลยออกค่ะไม่อายที่ท้องอายุขนาดนี้แล้วดีใจภูมิใจที่เค้ามาเกิดเป็นลูกเรา

ตอนสมัยเรียนมีเพื่อนตั้งท้องเหมือนกันค่ะ เพื่อนไม่กล้าบอกใครนางเก็บเงียบคนเดียวจน6 เดือนท้องโตเรนเริ่มสังเกต เรยเริ่มเปิดใจคุยกันในกลุ่มและอาจารย์ที่ปรึกษา ทุกคนเรยช่วยกันทุกอย่างจรเพื่อนคลอดและเรียนจบพร้อมกันค่ะ เราไม่จำเป็นต้องสนใจคนทั้งโรงเรียนค่ะ แค่หาคนที่เข้าใจเราอยู่ข้างๆ พอ

มี พรบ ผ่าคลอดคนท้องเป็นราชกิจจานุเบกษาขององค์ในหลวง รัชกาลที่ 9 พลอย ประยุทธ เป็นผู้รับสนองพระบรมราชโองการ น ะคะ่ ห้ามไล่ออก ให้ลาคลอดได้ สามารถยึดหยุ่นได้ เพราะคนท้องเป็นคนไม่มีศักยภาพไม่สามารถทำอะไรได้เหมือนคนอื่น แต่ไม่ว่าจะเป็น รร หรือ มหาลัยไม่ค่อยทำตาม ต้องเข้าไปอ่านดูนะคะ่ อย่าพึ่งถอย

เราก็อุ้มท้องไปเรียนแต่เราใส่เสื้อสเวตเตอร์ตัวใหญ่ๆทับชุดนศ.ไม่รู้หรอกว่าเพื่อนสังเกตมั้ยเราก็ทำตัวปกติไปเรียนตั้งแต่เจ้าตัวเล็กได้3เดือนจน7เดือนถึงปิดเทอม เรามาเรียนก็เพื่ออนาคตใครจะมองยังไงช่างเขาเถอะเนอะ สู้ๆนะหลังเจ้าตัวเล็กคลอดนี่เตรียมใจเหนื่อยขั้นสุดเลยเรา มีสัมนาอีก55555

เราท้องลูกคนแรกตอนปวช.เทมอสุดท้ายพอดีค่ะเราไม่อายค่ะเราตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนจบเลยค่ะดีกว่าคนที่คิดจะเอาลูกออกซะอีกค่ะ สู้ๆๆค่ะเพราะเราก็ผ่านจุดนั้นมาเหมือนกัน แต่ทาง วิทยาลัยเราให้โอกาศเรียนค่ะเพราะเหลือแค่เทมอเดียว สู้ๆๆค่ะ

อย่าไปสนสายตาคนอื่นเลยค่ะ ถึงแม้มันจะทำยาก ขนาดเราเรียนจบปริญญาแล้ว เราท้องคนยังพูดเลยทำไมไม่รู้จักเลี้ยงดูพ่อแม่ให้สบายก่อนค่อยมี สารพัดคำพูดคนค่ะ