กลั้นน้ำตาไว้

สามีเรามี2บ้าน เราเป็นบ้านที่1พึ่งคลอดลูกได้เดือนครึ่ง อีกบ้านผ่าคลอดวันนี้ เรายอมอดทนกับเรื่องนี้มา2ปีกว่า เมื่อวานสามีกลับจากพาบ้านที่2ไปนอนรอคลอด เราเลี้ยงลูกคนเดียว เขากลับมาไม่รู้เหนื่อยมาจากไหนหรอก เพราะเราเลิกตามเลิกถามเลิกโทร เราเลือกที่จะไม่พูดแต่มาใส่อารมณ์กับเราหาว่าเราอยู่บ้านไม่ทำงานบ้านเราก็ทำได้เท่าทีมีเวลาเพราะลูกเล็กเราไม่ได้เถียงแค่ปิดประตูเสียงดังใส่สามีพอสามีเปิดประตูออกมาเขาเขวี้ยงกรอบรูปใส่เรามันแตกแล้วมันก็ปิดประตูเราไม่มีน้าตาไหลออกมาสักหยดอุ้มลูกเดินไปบ้านน้าให้น้าทำแผลให้ที่เท้ากระจกบาด น้าเอามือลูบหัวเบาๆโดยที่ไม่พูดอะไรก้มลงทำแผลให้ เมื่อคืนเลยขอน้านอนด้วย เช้ามาเจอหน้าสามีมันก็ด่าเราซ้ำแล้วมันก็ออกไปเพราะวันนี้อีกบ้านคลอดลูก ระหว่างอยู่กับลูกน้อย2คน ได้แต่มองหน้าลูกแล้วปล่อยให้น้ำตามันไหลออกมาน้ำตาแม่หยดลงไปบนแก้มลูกๆก็มองหน้าแม่แล้วยิ้มให้โดยที่ลูกไม่รู้เลยว่าแม่เจ็บปวดแค่ไหน สองมือน้อยๆ ของลูกไขว้คว้ามาโดนแก้มแม่ที่เต็มไปด้วยน้ำตาเหมือนจะเช็ดน้ำตาให้แม่ลูกมองแม่ตาแป๋วแล้วก็ยิ้มให้ เฝ้าแต่ขอโทษลูกในใจแม่ผิดเอง

161 ตอบกลับ
undefined profile icon
เขียนข้อความตอบกลับ

สู้ๆค่ะแม่...ถ้าไม่ไหวก็พาตัวเองออกมาจากจุดๆนั้นเถอะค่ะ เราเป็นคนหนึ่งที่เตรียมพร้อมกับเรื่องแบบนี้มาตลอด เราคบกับแฟนมา 15 ปี ตั้งแต่ ม.ปลาย มหาลัย จนทำงาน แต่งงานจดทะเบียนสมรสตามกฎหมาย พูดตามตรงว่าไม่เคยไว้ใจสามีเลย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เที่ยว ไม่ไปนอกบ้าน ไม่มีเรื่องผู้หญิง แต่เราจะเซฟตัวเองตลอดโดยมีงานทำ มีบ้าน มีรถ มีเงินเป็นของตนเอง ไม่ยุ่งเกี่ยวรึรวมกับสามีเด็ดขาด เพราะถ้าวันหนึ่งเกิดอะไรขึ้นมาเราก็มีทุกอย่าง หลายคนมองว่าเราแปลก บ้านก็มีคนละหลัง รถก็มีคนละคัน เงินก็ใช้คนละกระเป๋า แต่มันเป็นความสบายใจของเรา ตอนนี้กำลังมีตัวเล็กในท้อง เราอยู่ห้องเช่าคนเดียวเพราะมาทำงานต่างจังหวัด ไปไหนคนเดียว อุ้มท้องมา 32 วีคละค่ะ รู้สึกว่าไม่ได้ขาดอะไรในชีวิตไปเลย ซื้อของเตรียมคลอดก็ซื้อเองคนเดียว นี่ก็กะว่า 35 วีคจะลางานไปเตรียมคลอดแล้ว สามีว่างมาหาแค่เดือนละ 1 ครั้งเองค่ะ ทุกอย่างมันทำให้รู้ว่าถ้าวันหนึ่งไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ ก่อนที่จะรักคนอื่น เราควรรักตัวเองให้มากๆค่ะ อยากให้แม่ลองคิดทบทวนดูว่าควรอยู่จุดไหนเพื่อความสบายใจของแม่ค่ะ เราจะได้มีความสุขค่ะ❤️

อ่านเพิ่มเติม