กลั้นน้ำตาไว้

สู้ๆค่ะแม่...ถ้าไม่ไหวก็พาตัวเองออกมาจากจุดๆนั้นเถอะค่ะ เราเป็นคนหนึ่งที่เตรียมพร้อมกับเรื่องแบบนี้มาตลอด เราคบกับแฟนมา 15 ปี ตั้งแต่ ม.ปลาย มหาลัย จนทำงาน แต่งงานจดทะเบียนสมรสตามกฎหมาย พูดตามตรงว่าไม่เคยไว้ใจสามีเลย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เที่ยว ไม่ไปนอกบ้าน ไม่มีเรื่องผู้หญิง แต่เราจะเซฟตัวเองตลอดโดยมีงานทำ มีบ้าน มีรถ มีเงินเป็นของตนเอง ไม่ยุ่งเกี่ยวรึรวมกับสามีเด็ดขาด เพราะถ้าวันหนึ่งเกิดอะไรขึ้นมาเราก็มีทุกอย่าง หลายคนมองว่าเราแปลก บ้านก็มีคนละหลัง รถก็มีคนละคัน เงินก็ใช้คนละกระเป๋า แต่มันเป็นความสบายใจของเรา ตอนนี้กำลังมีตัวเล็กในท้อง เราอยู่ห้องเช่าคนเดียวเพราะมาทำงานต่างจังหวัด ไปไหนคนเดียว อุ้มท้องมา 32 วีคละค่ะ รู้สึกว่าไม่ได้ขาดอะไรในชีวิตไปเลย ซื้อของเตรียมคลอดก็ซื้อเองคนเดียว นี่ก็กะว่า 35 วีคจะลางานไปเตรียมคลอดแล้ว สามีว่างมาหาแค่เดือนละ 1 ครั้งเองค่ะ ทุกอย่างมันทำให้รู้ว่าถ้าวันหนึ่งไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ ก่อนที่จะรักคนอื่น เราควรรักตัวเองให้มากๆค่ะ อยากให้แม่ลองคิดทบทวนดูว่าควรอยู่จุดไหนเพื่อความสบายใจของแม่ค่ะ เราจะได้มีความสุขค่ะ❤️

อันนี้เหนต่างน๊าาา อย่าว่ากัน แต่อยากเตือนสติ แม่ค่ะ การที่ เปนแบบนี้ ไม่ได้อย่ที่ตุวผู้ชายแล้วค่ะ อย่ที่ตัวแม่เอง แม่เลือกเอง และ ยอมรับกับเรื่องนี้เอง ถ้าแสดงจุดยืนของแม่ รักลูกรักตัวเองมากกว่านี้แม่จะคิดได้ค่ะ แต่ตอนนี้ แม่รักผู้ชายมากกว่า แล้วที่อ่านมา จากคอมเม้น แม่ไม่ได้จดทะเบียน พ่อของลูกไม่ให้ใส่ชื่อใน สูติ เพียงเท่านี้ ก็น่าจะทราบอนาคตแล้วค่ะแม่ว่าจะไปยังไงต่อ การที่เขามี 2 บ้าน ความผิดผู้ชายส่วนนึงทและ อีกส่วน คือ แม่ยอมให้เขามี จนตั้งท้อง พร้อมๆกันไร่เรี่ยกันแบบนี้ มันไม่โอเคตั้งแต่ร้ว่ามีอีกบ้านแล้วค่ะ แต่ก็ยอมรับใจแม่ อดทนดีมาก แต่หวังว่าแม่จะตั้งสติ และ รักลูกรักตัวเองมากกว่า ผู้ชายแย่ๆคนนี้นะคะ ขอให้เข้มแข็งมากกว่านี้ และตั้งสติให้ได้นะคะ การที่ทนอย่แบบนี้ไม่ได้ช่วยให้ผู้ชายดีขึ้นค่ะมีแต่จิตใจแม่และลูกจะแย่ลง

เป็นกำลังใจให้นะคะคุณแม่อดทนสู้เพื่อลูกน้อยนะคะเราเข้าใจความรู้สึกคุณแม่ดีตอนที่มองหน้าลูกร้องไห้และขอโทษลูกเราเองผ่านประสบการณ์นี้มาเหมือนกันกับปัญหาที่เราต้องอดทนเก็บไว้กับความเจ็บปวดเราคิดแค่ว่าเราทนทุกอย่างเพื่อลูกและทำเพื่อลูกนะคะ เราเชื่อว่ามีหลายคนที่เจอปัญหาแบบนี้และแม่หลายคนอดทนสู้เพื่อลูกน้อย ตัวเราเองทุกครั้งที่ร้องไห้และมีสายตาลูกน้อยมองอยุ่เราสงสารลูกมากเราได้แต่ขอโทษเขาและบอกตัวเองให้เข้มแข็งและผ่านไปให้ได้เรายังมีอีก1ชีวิตน้อยๆที่เราจะต้องทำทุกอย่างให้ดีที่สุดเพื่อเขานะคะ

อ่านแล้วน้ำตาเราจะไหลด้วยเลยค่ะ คุณต้องยอมรับกับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นให้ได้นะคะ ขนาดน้ายังไม่พูดอะไร ได้แต่ปลอบ แสดงว่าทุกอย่างคุณเลือกเอง และปล่อยให้มันเลยเถิดมาขนาดนี้ การที่เราไม่แสดงจุดยืน หรือเด็ดขาดทำให้ผู้ชายแย่ๆแบบนี้ไม่เกรงใจเราแต่แรกค่ะ ถ้าคุณเจ็บมากก็ถอยออกมาค่ะ ถ้ารักลูกก็ปล่อยผู้ชายแย่ๆคนนี้ไป เพราะไม่รู้เขาจะรักลูกด้วยหรือเปล่า จะยิ่งทำให้เด็กโตมาแบบคิดเล็กคิดน้อย เพราะความรักของแม่ที่มีต่อพ่อทำร้ายความรู้สึกลูกได้นะคะ

สู้ๆคะแม่ ไม่ไหวก็กลับมาหาพ่อแม่ครอบครัวเรา ลูกถามว่าจำเป็นต้องพ่อมั้ย ถ้ามองแบบมุมของเรา เราว่าเราไม่จำเป็นต้องมี ในเมื่อเราเลี้ยงเองได้ จะเลี้ยงลูกก็เหนื่อยแล้วค่ะแม่ กลับไปหาครอบครัวเราที่เขารักเราจริงเถอะค่ะ แม่คงรักและผูกพันธ์กับสามี แต่แม่ก็ต้องนึกถึงสุขภาพจิตของตัวเองด้วยนะคะ ตั้งหน้าตั้งตาเลี้ยงลูกให้ดี ถ้าเขายังมีจิตใจของความเป็นพ่อยุบ้าง สักวันเขาจะเสียใจเสียดายกับสิ่งที่เขาทำค่ะ สู้ๆนะแม่

อ่านแล้วน้ำตาใหลเลยค่ะแม่​ มันเจ็บจริงค่ะเจ็บใจมากๆ​ ถึงหนูจะไม่มีปัญหา​แบบพี่แต่ก็มีปัญหา​สันดาน​ปากหมาและอื่นๆเบื่อออออแต่เห็น​หน้า​ลูก​แม่ก็มีกำลังใจ​ หนูจะอย่ากับมันแต่มันไม่ยอมอยู่กัน7-8ปีก็มีสันดาน​แบบเดิมพอหนูหนีกลับมันก็ตามไม่รุ้​จะ​หนี​ไป​ไหน​เพราะ​มี​ลูก​ ตอนไม่มีลูกหนูก็หนี​อี..ส 😠ทุกบ้านก็มีปัญหา​แตกต่าง​กัน​ไป​ สู้ๆน่ะค่ะทุกคน​ บอกตัวเองด้วย👨‍👩‍👦😥💕💕💕

เศร้าจังคะ คุณแม่ เข้าใจหัวอกเลย ถึงเราจะยังไม่ถึงขั้นที่มีอีกบ้านและเขาเองก็ต้องไปดูแลแต่ก็เข้าใจความเจ็บปวด ที่เรามาก่อน และสิ่งที่ได้สำหรับคนที่มาก่อนและภักดี มันเหมือนเราไม่มีความดีอะไรเลยด้วยซ้ำ ที่ผ่านมาเราทำอะไรมันผิดไปหมด สู้ๆนะคะ ขอให้แม่เข้มแข็งผ่านเรื่องนี้ไปได้ แล้วแม่จะเห็นว่าลูกคือความสุขของแม่ที่มีจริงๆ 🙂

ได้อ่านทุกบรรทัดทุกตัวอักษรของแม่ คิดว่าแต่ละถ้อยคำที่แม่พิมพ์ลงไป สัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดและความอดทนที่อยากจะรักษาความเป็นครอบครัวไว้ และสัมผัสได้ถึงความเข้มแข็งของคำว่า "แม่" ที่มีต่อลูกตัวน้อยๆ กอดนะค่ะแม่ กอดตัวเองผ่านลูกน้อยไว้แน่นๆ เป็นอีกนึงกำลังใจให้แม่ผ่านเหตุการณ์นี้ไปให้ได้❤️

อดทนแล้วก้าวออกมานะคะ ถ้าเขารักเรากับลูกเรื่องแบบนี้จะไม่เกิดขึ้น เป็นกำลังให้นะคะทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราอย่างน้อยๆก็ยังมีเจ้าตัวน้อยคอยเป็นกำลังให้เราค่ะ บางทีเราคิดว่าไม่มีเขาเราอาจอยู่ไม่ได้แต่เชื่อเถอะค่ะว่าถ้าเราได้หลุดพ้นจากสิ่งที่เราเผชิญอยู่มันจะทำให้เรามีความสุขมากกว่านี้

ขอโทษนะคะที่ต้องบอกแบบนี้ ออกมาเถอะค่ะไม่งั้นก็ต้องเสียใจอยู่แบบนี้ น้องคงโตมาแล้วไม่ต้องการเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกันค่ะ เราเป็นคนนึงที่ท้องอยู่แล้วแฟนแอบคุยกับคนอื่นค่ะวันนึงเราก็ต้องไปค่ะเพราะเราทนไม่ไหวแล้ว การที่เด็กไม่มีพ่อเด็กก็โตได้ค่ะ เอาใจช่วยนะคะสู้ๆ