การเลี้ยงลูก

สวัสดีค่ะแม่ๆเราอยากระบาย ตอนนี้ลูกเราอายุ1เดือน22วันค่ะ สามีเราอายุ26 เราอายุ20 เราคบกันมา5ปี เรามีเงินเก็บค่ะเพราะระหว่างเรียนเราทำงานไปด้วย เราจึงตัดสินใจแต่งงานกันในช่วงโควิดปีที่แล้วแต่ไม่ได่เชิญใครเพราะกลัว จึงตัดสินใจมีลูกเพราะเราไม่อยากมีช้าตอนนี้เราก็พร้อมเรื่องเงินเรื่องงาน ตั้งแต่เราท้องเราหาข้อมูลศึกษามาตลอดว่าการเลี้ยงลูกที่ดีต้องเลี้ยงแบบไหนถึงท้องเราก็ทำงานออนไลน์ไปด้วยจนวันที่เราคลอดเราจ่ายเงินค่ารพ.ค่าอะไรต่อมิอะไรเองทุกอย่างเกือบแสนแต่เราโดนญาติๆของสามีว่า ว่ามาเกาะหลานเขากิน แต่เราไม่คิดอะไรเพราะเราช่วยกันทำมาหากินเราก็เลี้ยงของเราบางทีมีป้ากับแม่สามีมาช่วยเลี้ยงเพราะเราต้องแพ็คของขาย จนมาถึงวันนี้ลูกเราอยู่ๆลูกก็ร้องแบบไม่มีสาเหตุเราตรวจดูแพมเพิสอาบน้ำให้ ให้กินนม ก็ไม่เลิกร้องเราก็รู้แล้วละว่าคืออาการโคลิค เพราะเมื่อก่อนลูกเรากินนมเยอะเกินขนาด เลยเป็นoverfeedingด้วย เราคนเลี้ยงเรารู้ว่าเป็นยังไงเลยปล่อยให้ร้องแต่ก็ไม่ได้ปล่อยเลย อุ้มเดินแต่ไม่ให้กินนม ตาของสามีเรามาว่าเรา ว่าจะปล่อยให้มันร้องให้ตายเลยรึไงทำไมไม่ป้อนนมมันอิ่มมันก็หลับป้อนมันแค่นั้นจะไปอิ่มอะไรเราก็ไม่พูดเพราะเราเหนื่อยได้แต่บอกว่ากินไปแล้ว ตกเย็นมาเราโดนป้าของสามีว่าอีก ว่า มันเยี่ยวมันก็ออกหมดแล้วจะไปเหลืออะไรท้องมันมีแต่นมร้องมันก็หิวแล้วตาก็สวนมาว่า ไม่เห็นมีเด็กคนไหนตายเพราะกินนมเยอะ ไม่มีเด็กคนไหนท้องแตกตายเพราะกินนมมากมันร้องมันก็หิวไม่ป้อนมัน มันก็ร้องอยู่อย่างนี้ เลี้ยงไม่เป็นแต่ก็พากันอยากจะมีลูก คำนี้เลยค่ะที่ทำให้เราอยากตายไปเลย เราไม่ได้เลี้ยงแบบสมัยก่อนค่ะเราฟังแต่ไม่ทำตามเพราะนี่ลูกเรา เราเป็นแม่ยุคใหม่ค่ะเลี้ยงตามสมัยตามหมอ เราพร้อมที่จะมีลูกไม่ใช่ไม่พร้อม เหนื่อยมากเลยค่ะทุกๆวันต้องมาโดนว่า ว่าให้ลูกอดนม สงสารลูกมากเลยค่ะที่ต้องมามีญาติแบบนี้ ถ้าเราเป็นคนตอบโต้มากกว่านี้คงจะดี อยากพูดอยากด่าแต่เราเกรงใจสามี แต่สามีเป็นคนพูดค่ะ พูดแรงจนมีปัญหากับญาติๆตัวเองเพราะสามีเป็นคนไปหาหมอกับเราหมออธิบายเล่าให้ฟังทุกอย่าง เหนื่อยมากเลยค่ะเราร้องไห้ทุกวันเลี้ยงเองก็เหนื่อยมากแล้วยังมาโดนบงการแบบผิดๆจากคนไม่ได้เลี้ยง ยาวหน่อยนะคะแม่ๆอยากระบายจริงๆค่ะอึดอัด #ขอบคุณ #ระบายค่ะ #ท้องแรก