แชร์ประสบการณ์ เร่งคลอด

สวัสดีค่ะแม่ๆ น้องกัปตัน แรกคลอดน้ำหนัก 2710 กรัม เหตุผลที่เร่งคลอดเพราะแม่เป็นเบาหวานขณะตั้งครรภ์ เร่งเมื่อ 38 วีค 2วัน หมอนัดแม่มาเร่งตอน 6.00น. พอมาถึงก้อเปลี่ยนผ้าแล้วก้อสวนทวาร ประมาณ 7.00น. พยาบาลก้อมาแหน็บยา 8.00น. ก้อไปกินข้าว เดินสบายๆชิวๆพอกินข้าวเสร็จก้อเข้าไปนอนรอจน10.40 พยาบาลก้อมาให้น้ำเกลือพร้อมฉีดยาเร่ง แล้วอดข้าววนไป จน 14.00ปากมดลูกเปิด 2เซน มีอาการเจ็บประมานหนึ่ง ลามมาจนถึง16.00ปากมดลูกไม่เปิดเพิ่มเลย แต่ถุง่น้ำคล่ำแตกมีอาการเจ็บ เจ็บทุกๆครึ่งนาที เราก้อทั้งร้องทั้งดิ้นเนื่องจากเจ็บแบบบอกไม่ถูกทรมารสุดๆเจ็บแบบจะขาดใจ จนประมาน18.00น.ญาติข้างนอกถามคนที่ออกไปข้างนอกไปกินข้าว ว่าเราเป็นยังงัยบ้างเขาบอกว่าเราอาการโคตน่าสงสาร(แม่เล่าให้ฟังทีหลัง)แม่ก้อให้แฟนไปบนพระพรมหน้า รพ เราดูนาฬิกาซักประมาน18.30ปากมดลูกเราเปิด 6เซนทั้งๆที่ตลอดเวลากว่า5 ชม ปากมดลูกเราไม่เปิดเพิ่มเลย พยาบาลก้อมาตรวจแล้วเราลองเบ่งเราก้อเบ่งปากมดลูกเปิดเพิ่มเป็น 9เซน จนเวลา19.00น. พยาบาลถามว่าจะเบ่งไหม เราตอบแบบไม่ต้องคิดว่าอยากเบ่งสุดๆก้อลองเบ่งดูปากมดลูกเปิดครบ10เซน พยาบาลเลยจัดแจงตามหมอและเตรียมห้องคลอด พอเราเข้าห้องคลอดปึบเราก้อเบ่งเลยหัวลูกก้อจะออกหมอก้อวิ่งมาแบบสุดชีวิตแล้วทุกคนในห้องคลอดก้อห้ามไม่ให้เราเบ่งก่อนรอหมอใส่ชุดก่อน พอหมอพร้อมก้อเหมือนมีอะไรเย็นๆที่ปากมดลูกสงสัยหมอฉีดยาชา แล้วหมอก้อให้เบ่ง เบ่งครั้งแรก หัวออกมา พยาบาลก้อเอาเลือดออกจากปากจากจมูกลูก แล้วเราก้อเบ่งครั้งที่สองออกมาทั้งตัวเลย จากนั้นเราก้อนอนหมดแรงอยู่อย่างนั้นใครจะทำไรก้อเชินพร้อมกับความยินดีที่ได้พบหน้าลูก นี่คือบทเรียนชีวิตของเราว่าต่อแต่นี้จะผ่าถ้าจะมีอีก เพราะเจ็บจริงๆ และนี่คือลูกหมาของแม่ นี่คือประสบการณ์ที่เจ็บที่สุดในชีวิตที่อยากเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ