เราคิดว่าหน้าที่และสิทธิเป็นของคู่กันนะ ในส่วนของเรา เราก็ต้องรักษาสิทธิของตัวเองค่ะ ทุกครั้งที่ขึ้นบีทีเอส เราจะเบียดๆขอทางไปตรงที่นั่งคนท้องเลย แล้วพูดว่า ขอโทษนะคะ ขอนั่งนะคะ ทุกคนก็จะลุกให้นั่งทันทีค่ะ บางคนข้าวของพะรุงพะรังก็ต้องลุก เพราะยังไงการที่เค้าไปนั่งตรงนั้น เค้าก็ต้องทราบแล้วว่ามันเป็นที่นั่งสำรอง มีทุกโบกี้นะคะ ขอนั่งได้เลย อันนี้ไม่ได้เป็นแค่ที่ไทย ตอนเราไปญี่ปุ่น ที่นั่งคนท้องมีตั้งโบกี้ละ 4 ที่ ลุงออฟฟิศก็นั่งกันแบบไม่สนใจ เราก็ต้องไปพูดตรงๆว่าให้เค้าลุก เพราะมันเป็นสิทธิของเราที่จะนั่งตรงนั้นจ้า
เคยเจอครั้งนึงตอนนั่งรถเมล์ไปหาหมอเอง วันนั้นแฟนไปทำงานแล้วเราท้องเสีย ยืนรอรถว่านานแล้วแถวนั้นก็ไม่มีที่นั่ง ขึ้นรถไปก็คนเยอะ ไม่มีใครลุกจนกระเป๋ารถเมล์ต้องตะโกนบอกขอที่นั่งคนท้องด้วย แล้วลุกมองหน้าความรู้สึกคือไม่อยากนั่งเลย มองแบบนี้เหมือนไปแย่งที่เค้านั่ง
ใช่คะ บางทีเราจะไปยืนแอ่นท้องให้เค้าลุก เราก็รู้สึกไม่ดี ได้แต่ยืนรอคนใจดีที่เค้าเห็นใจเรา ลุกให้เรานั้งแบบดีๆ
Fern