วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์การคลอดลูก เมื่อวันที่ 18 ตุลาคม 2564 ที่ผ่านมานะคะ
ตอนตีห้าครึ่งรู้สึกปวดฉี่เลยจะไปเข้าห้องน้ำ แล้วก่อนลุกจากที่นอนรู้สึกว่ามีน้ำไหลออกมาเปื้อนกางเกงใน เราคิดว่า ฉี่เล็ดค่ะ เลยรีบเข้าห้องน้ำ
พอไปเข้าห้องน้ำ ถอดกางเกงในเจอมูกเลือด
เราเลยติดต่อหมอ ถามหมอว่า มีมูกเลือดและมีน้ำใสๆออกมา อาการเหมือนฉี่เล็ด นี่ปกติมั้ย หมอบอกว่าอยากให้เข้าไปตรวจที่รพ.ค่ะ
หลังจากที่คุยกับหมอเสร็จ ประมาณ 6 โมงนิดๆ เราเริ่มมีอาการปวดท้องหน่วงๆ เราเลยรีบอาบน้ำ สระผม แล้วยกของที่จัดไว้เตรียมไปรพ.ค่ะ
มาถึงรพ.ทำเรื่อง ซักประวัติเสร็จ กว่าจะได้พบคุณหมอก็ประมาณ 11 โมงนิดๆค่ะ
คุณหมอก็ตรวจภายใน แล้วบอกว่าปากมดลูกเปิดเกือบ 2 เซนแล้ว แล้วก็ตรวจพบอีกว่า น้ำที่ไหลออกมา คือน้ำคร่ำค่ะ แล้วน้ำคร่ำรั่ว หมอเลยให้เราแอดมิด แล้วเตรียมให้ยาเร่งคลอด โดยต้องทำการตรวจโควิดก่อนค่ะ
ระหว่างรอผลตรวจโควิด ก็มีอาการปวดท้องหน่วงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
จนเวลาประมาณ 13:00 ผลตรวจโควิดออก เรา
ถูกพาไปไว้ที่ห้องคลอด ทำการเตรียมตัวคลอด โดยจะมีพยาบาลมาโกนขนออกให้ค่ะ เปลี่ยนชุดเป็นชุดคนไข้ แล้วพาไปนอนให้ยาเร่งคลอด พอมาถึงเตียงต้องถูกเจาะที่มือเพื่อใส่สายให้น้ำเกลือและยาเร่งคลอดค่ะ ระหว่างให้ยาเร่งคลอด ก็จะปวดท้องถี่ขึ้นเรื่อยๆ
ระหว่างให้ยาเร่งคลอด พยาบาลก็จะมาตรวจภายในเพื่อดูว่าปากมดลูกเปิดกี่เซนแล้ว เราถูกให้ยาตั้งแต่ 14:00 จนถึง 18:00 กว่าๆ หมอมาดูปากมดลูกยังเปิดไม่ถึง 5 เซนเลยค่ะ ถ้านับระยะเวลาตั้งแต่น้ำคร่ำรั่วตั้งแต่ตีห้ากว่าๆ ก็ 12 จะ 13 ชม.แล้ว คุณหมอเลยถามเราว่าผ่าคลอดมั้ย หมอห่วงน้อง เพราะว่าน้ำคร่ำรั่วนานแล้ว
เราเลยตัดสินใจเปลี่ยนจากคลอดธรรมชาติ เป็นผ่าคลอดแทนค่ะ
ก่อนเข้าห้องผ่าตัด จะมีการใส่สายปัสสาวะ เปลี่ยนชุด เจาะเลือด อันนี้ทำจากห้องคลอดนะคะ
แล้วก็จะถูกย้ายไปที่ห้องผ่าตัด
ก่อนเข้าห้องผ่าตัด ก็จะมีพยาบาลมาโกนขนส่วนที่เหลือออกให้ก่อนค่ะ
เข้าห้องผ่าตัดประมาณ 19:00 กว่าๆ หมอทำการบล็อกหลังให้ หลังจากโดนบล็อกหลังไปแล้ว ช่วงท้องไปจนถึงขาจะชา จนไม่รู้สึกเจ็บใดๆค่ะ จะมีรู้สึกจุกๆนิดๆ ตอนที่คุณหมอนำน้องออกมาจากตัวเราค่ะ
พอพยาบาลเช็คน้องเสร็จแล้ว จะพามาให้เราดูว่าเพศอะไร แล้วพาน้องไปที่เนอร์เซอรี่ห้องคลอด น้องคลอดออกมาตอน 19:46 แข็งแรงสมบูรณ์ดีค่ะ อายุครรภ์ตอนคลอด 38w+5d
หลังจากที่น้องถูกพาตัวไปแล้ว หมอก็เย็บแผลผ่าตัดให้ค่ะ พอหมอเย็บแผลเสร็จแล้ว เราถูกพาตัวไปไว้ที่ห้องดูอาการ ถ้าอาการปกติ ก็จะพาไปที่ห้องพักฟื้นค่ะ อาการของเรามีแค่หนาวสั่นค่ะ ซึ่งเป็นเรื่องปกติค่ะ
เราถูกพามาไว้ที่ห้องพักฟื้น คืนแรกจะต้องนอนราบเท่านั้น ห้ามยกหัวสูง แต่สามารถพลิกตัวได้นะคะ ตอนนี้ยาชายังมีฤทธิ์อ่อนๆ อยู่บ้าง จะยังไม่รู้สึกเจ็บหรือปวดอะไร แต่พอตอนเช้าของอีกวันเท่านั้นแหละค่ะ มีอาการปวดแผลจนต้องขอยาแก้ปวดค่ะ
วันที่สองของการอยู่รพ. ตอนสายๆหมอมาเช็คอาการ ดูแผล ตอนบ่ายก็สามารถถอดสายปัสสาวะออกได้ หมอบอกว่า สามารถลุกนั่ง และเดินได้แล้ว ถ้าไหวนะคะ แม่ๆควรจะลุกมาเดิน อย่างน้อยตอนไปเข้าห้องน้ำค่ะ เพื่อร่างกายจะได้ฟื้นตัวเร็ว แผลไม่เป็นพังผืดด้วยค่ะ ถึงแม้ว่าจะเจ็บ ก็ต้องทนค่ะ ค่อยๆ เดินไปค่ะ
สุดท้ายนี้ ที่เรามาเขียนเล่าประสบการณ์ของตัวเองแบบนี้ เผื่อแม่ๆ คนไหนมีอาการแบบเรา จะได้รีบไปพบหมอนะคะ หวังว่าการเล่าเรื่องของเราจะมีประโยชน์ให้กับคุณแม่ๆ ไม่มากก็น้อยนะคะ#ท้องแรกค่ะ