แม่เป็นไทรอยด์

วันนี้จะมาขอเล่าประสบการณ์การคลอดลูกคนที่2คะ แม่เป็นไทรอยด์เป็นพิษตั้งแต่ก่อนมีลูกคนแรกคะลูกคนแรกแม่คลอดตอน32weekเพราะครรภ์เป็นพิษคลอดออกมาน้องน้ำหนัก2050กรัมน้องหายใจเร็วต้องอยู่โรงบาลกับหมอเกือบ2อาทิตย์คะตอนนี้ได้6ขวบคะ หลังจากคลอดแล้วแม่ก็ม่ได้กินยาไทรอยด์ไม่ได้ไปพบหมอเลยคะเพราะคิดว่าอาการปกติแล้วพอมาถึงช่วงเดือนพฤษภาปีที่แล้วคะแม่เริ่มมีอาการเหนื่อยง่ายหายใจไม่สะดวก เพลีย ก็เลยตัดสินใจไปหาหมอคะ ไปถึหมอก็ถามอาการแล้วก็บอกว่าอาจจะเป็นเพราะขาดยานานอาดารเลยกำเริบแล้วหมอก็ถามว่าประจำเดือนเดือนนี้มายังลองเอาเยี่ยวไปตรวจดูหน่อย ปรากฏว่าท้องคะหมอบ่นใหญ่ว่าค่าเลือดไทรอยด์ก็สูงทำไมปล่อยให้มีลูกไม่รู้หรอว่ามันอันตราย หมอก็เลยส่งตัวไปฝากครรภ์ที่โรงบาลประจำจังหวัดเลยคะตอนนั้นก็เริ่มคิดหนักแล้วคะหลังจากนั้นก็ฝากครรภ์ปกติคะ ควบคู่กับการหาหมอไทรอย์ด้วยทุกเดือนคะไปเจอคนนึงหมอก็บอกแม่ว่าแม่ต้องทำใจเผื่อไว้นะเพราะเพื่อนหมอก็เป็นไทรอยด์คลอดลูกมาลูกก็เป็นไฮเปอร์ไทรอยด์คะแม่ก็เริ่มคิดหนักอีกแล้ว แถมมาเจอคนแถวบ้านพูดอีกว่าถ้าแม่เป็นแบบนี้ลูกออกมาจะไม่สมบูรณ์ไม่แข็งแรงไม่สมประกอบยอมรับว่าตอนนั้นคิดมากนอนร้องไห้ตลอดเหมือนจะเป็นโรคซึมเศร้าด้วยคะแต่แม่ก็ทำใจเผื่อไว้ดวยคะไปหาหมอทุกรอบหมอก็บอกว่าน้องปกติดีคะแต่แม่ก็ยังอดคิดไม่ได้ พอมาถึงช่วง32weekคะแม่ก็มีอาการปวดหัวตาลายน้องไม่ค่อย กลัวว่าจะครรภ์เป็นพิษอีกแม่ก็เลยให้แฟนรีบพาไปโรงบาลหมอก็วัดคลื่นหัวใจเด็กแล้วก็บอกแม่ว่ายังคลอดไม่ได้นะแม่ต้องรอให้ถึง37weekก่อนสรุปก็ผ่านไปได้ด้วยดีคะ หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรคะกำหนดคลอดตอนแรก15มกราคมคะ วันนั้น26พฤษภาไปหาหมอตามนัดคะหมอก็ตรวจๆแล้วก็บอกว่าน้องยังน้ำหนักน้อยอยู่นะคะพึ่งได้2400กรัม ถ้าระหว่างนี้ไม่มีอาการอะไรจะนัดผ่าวันที่6มกราคมนะคะ แล้วหมอก็บอกว่ารับยารับใบนัดกลับบ้านได้ แต่อยู่ดีๆหมอก็พูดว่าเดี๋ยวแม่ไปตรวจภายในก่อนละกันคะแม่ก็คิดในใจอะไรวะกลัวก็กลัวไม่เคยตรวจเลยพอเข้าไปในห้องตื่นเต้นมากพอพยาบาลล้วงมือเข้าไปก็บอกว่าหนุไม่ได้กลับแล้วละผ่าวันนี้เลย ปากมดลูกเปิด2เซนแล้ว ทั้งดีใจทั้งกลัวบอกไม่ถูกเพราะแม่ไม่ได้ตั้งใจว่าจะไปผ่าวันนี้ไม่ได้เตรียมใจเลย หลังจากนี้นประมานเที่ยงก็เข้าห้องรอคลอดเซ็นอะไรเสร็จแล้วก็เปลี่ยนชุดทำความสะอาดคะ หมอก็มาตรวจแล้วก็บอกว่าคิวผ่า18.00คะ หลังจสกที่ตรวจปากมดลูกรอบที่2ก็เริ่ปวดท้องคะแต่ไม่มากพยาบาลก็จะคอยมาตรวจตลอดแล้วก็เริ่มปวดถี่ขึ้นๆแม่นอนรอดูนาฬิดาเมื่อไหร่จะถึง6โมงซะทีตอนนันไม่กลัวละคะพอ5โมงพยาบาลก็มาสวนเยี่ยวให้คะ พอถึง6โมงมาตรวจอีกทีมดลูกเปิด5เซนแล้วคะเริ่มปวดมากปวดถี่คะแล้วสักพักเขาก็มาเข็นเข้าห้องคลอดคุณหมอพูดดีน่ารักคะถามแม่ว่าปวดมากมั้ยคะเดี๋ยวจะหายแล้วนะคลายความกังวลไปบ้างหมอก็ถามว่าจะบล้อกหลังหรือดมยารีบตอบไปเลยคะบล้อกหลังแม่กลัวยาสลบมากหมอร้องเพลงคุยกันไปแม่นิใจเต้นตุ๊บๆ19.11น้องก้ออกมาคะแม่ก็โล่งใจหลังจากนั้นหมอก็เอาน้องไปเช็คร่างกายส่วนแม่ก็ทำหมันต่อคะ เสร็จเรียบร้อยแม่ไปอยู่ห้องพักฟื้นประมานไม่ถึงชม.หมอก็เอาน้องมาให้คะน้องแข็งแรงดีคะ นน.2500กรัม น้องได้ส่องไฟคืนนึงคะเพราะตัวเหลืองนอกนั้นไม่มีปัญหา พอออกโรงบาลมาน้องได้ประมาน1เดือนคะ หมอโทมาบอกว่าให้แม่พาน้องไปตรวจเลือดที่โรงบาลประจำอำเภอคะเพราะค่าเลือดไทรอยด์น้องสูง145เลยคะเด็กปกติสูงมากจะไม่ให้เกิน25คะ แม่ก็เริ่มคิดหนักอีกละเข้ากูเกิ้ลดูถ้าน้องเป็นไทรอยด์จิงจะรักษาหายมั้ย วันถัดมาแม่ก็พาน้องไปโรงบาลพยาบาลก็บอกว่าใช่หรอทำไมสูงจังเขามาขอดูหน้าน้องคะก็บอกว่าหน้าตาก็ปกติ เขาเลยส่งไปเจาะเลือดแล็วก็พบคุณหมอพอหมอเห็นค่าไทรอยด์ถึงกับหัวเราะแล้วบอกว่าเป็นไปไม่ได้ถ้าสูงขนาดนี้น้องไม่มีชีวิตรอดแล้วคะหมอที่โรงบาลที่ไปคลอดน่าจะเขียนผิดพอดูผลเลือดหมอบอกก็ปกติดีแต่ถ้าแม่ไม่สบายใจหมอจะนัดมาดูผลเลือดผ่านไปอีกเดือนนึงไปเจาะเลือดดูหมอบอกปกติคะน้องไม่ได้เป็นไทรอย์ แม่ก็อยากจะมาเล่ามาแชร์ประสบการณ์คะเพราะคนเป็นแม่อย่างเรากว่าจะผ่านมาได้แต่ละอย่างต้องใช้ความอดทนสูงมากคะ ขอเป็นกำลังให้แม่ๆทุกบ้านนะคะ ตอนนี้น้องได้7เดือนแล้วคะพัฒนาการน้องสมวัย ร่าเริงดีคะ นน.8Kg สูง71ซม.คะ