ตื่นเต้น

ปวดท้องถี่ตี4+มีมูกเลือด ก่อนหน้านี้มีมูกใส2วันค่ะ ก็ไปโรงบาล ปากมดลูกเปิด2เซน ยังพอทนไหวไม่ถี่มากยังมีช่องว่างให้หายใจ พอ6โมงเช้าตรวจภายในอีกเปิด3เซน หมอเลยเจาะน้ำเกลืองดข้าวงดน้ำ 9โมง ตรวจอีกเปิดเพิ่มเป็น4เซน ยิ่งเปิดเพิ่มยิ่งทุรนทุราย เหมือนจะปวดฉี่ก็ไม่ปวด เหมือนจะถ่ายแต่ก็ไม่ เริ่มจับราวขอบเตียง พอ11โมงตรวจอีกจ้า เปิด4.8เซนจ้า นานมาก คว้านมดลูก+เจ็บท้องโคตรทรมารเลย แต่ไม่เป็นไร เพื่อตัวเล็ก แม่ทนได้ ตอนเที่ยง น้ำคร่ำแตกดังโป๊ะ ไหลนองเลย หลังจากนั้น แม่เริ่มไม่อยู่นิ่ง จากแอร์เย็นๆ เหงื่อท่วมตัว เริ่มเข้าสู่การทุรนทุรายอย่างไม่มีสิ้นสุด เจ็บถี่ขึ้นเรื่อยๆ หมอก็ไม่เข้ามาดู จะร้องก็ร้องไม่ออก ได้แต่อดทน มือเริ่มจับขอบเตียง อยู่นิ่งๆไม่ได้ เจ็บทีเหมือนจะขาดใจ โดยที่แม่ไม่ร้องเลย พยายามไม่ออกเสียง กลัวหมอด่า ถ้าเจ็บมาก หายใจเข้าออกยาวๆ สูดลมหายใจลึกๆ ลูกจะได้หายใจได้ ถ้าเป็นไปได้ แม่ห้ามร้องไห้น๊าา ช่วงบ่าย2กว่าๆเหมือนมีลมเบ่ง ผ่านไป3ชั่วโมง บ่าย3ตรง หมอตรวจอีกแล้วจ้า หมอแกคุยกัน พี่9.8แล้ว เตรียมห้องด่วน หมอเลยให้เราลองเบ่งดูค่ะ เบ่ง3ครั้ง พี่ๆไม่ทันแล้ว ด่วนๆเลยจ้า เพราะหัวน้องออกมาแล้ว เข้าห้องคลอดตอน15:24น. ขึ้นเขียง ฉีดยาอะไรเสร็จสับ หมอบอก ถ้าน้องชวนเบ่ง เบ่งเลยนะ เบ่งลมหายใจยาวๆ 3ครั้ง เราเบ่ง9ครั้ง น้องก็คลอดเลยค่ะ พอพ้นจากท้องแม่เท่านั้นแหล่ะ หมอยังไม่ได้กระตุ้นเลย ร้องลั่นห้องคลอดเลยค่ะ ป้าหมอชมด้วยว่า แม่เก่งมากเลยนะ ไม่ร้องเลย อดทนสุดๆ หมอคอยดูอยู่นะ พอคลอดแล้วก็โล่งมากเลยค่ะ เข้าห้องคลอด15:24น. คลอดน้อง15:31น.ออกจากห้องคลอด15:46น. ออกจากห้องคลอดมาก็ทานข้าว การคลอดลูก ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด คนเป็นแม่อดทนและเก่งอยู่แล้วค่ะ สู้ๆ