สามีเราติดเกมส์ค่ะ กลับดึกเพราะเล่นกับเพื่อนอยู่ นัดว่าจะกินข้าวเย็นด้วยกันก็มาช้า คนท้องก็หิวรอ บางวันก็ไปปาร์ตี้กับเพื่อน จะไปเที่ยวกับครอบครัวที่ต่างจังหวัด ทิ้งเมียท้องแก่อยู่บ้าน เราเอือมในจิตใต้สำนึกของความเป็นพ่อมาก เลยถึงขั้นเราไล่ออกไปจากชีวิตเลย รำคาญหูรำคาญตา ฮอร์โมนคุณแม่ด้วยค่ะ หลังจากนั้นก็นั่งคุยกัน ปรับกันหลายรอบ จนเราบอกว่า ถ้ามันยากนัก ถ้าเราเหนื่อยมากจนทนไม่ไหวเราไปเอง จะเอาลูกไปให้แม่ช่วยเลี้ยงและจะไม่กลับมาอีกเลย แต่เราคนพูดจริงทำจริงค่ะ พิสูจน์ให้เห็นมาหลายเรื่องแล้ว ทุกวันนี้ดีขึ้นเยอะเลย นึกถึงเมียก่อน เมื่อยก็นวด ข้าวก็หามาให้กิน ผู้ชายจะมีจุดอ่อน ลองค้นหาดูค่ะว่าจุดไหน ของเรามันได้จังหวะรับรู้จุดอ่อนพอดีว่ากลัวเมียหอบลูกหนี
อันดับแรก นั่งคุยและเตือนก่อนค่ะ ถ้ายังไม่ฟังก็ควรจะห่างกันสักพัก แม่อย่าคิดมากค่ะ คิดถึงลูกให้มากๆ เด่วลูกคลอดมาจะเป็นคนอารมณ์หงุดหงิดนะคะ สุ้ๆ
Ausa Saengsangiam