ห่างแม้เพียงกายแต่ใจไม่ห่างเลย

มีอะไรหลายๆอย่างเปลี่ยนไปจากตัวเราไม่ใช่ตัวของลูกและคุณแม่นะครับผมเข้าใจเลยครับว่าคนที่กำลังจะมีลูกเขารู้สึกอย่างไรวันนี้ผมมาทำงานที่กรุงเทพฯประมาณ 2 3 วันต้องห่างลูก ตอนเดินทางขึ้นเครื่อง ว่าเป็นห่วงแล้วนะครับแต่พอมาถึงที่กรุงเทพฯรู้ว่าจะกลับไปเจอเขาอีกทีวันอาทิตย์ยิ่งเป็นห่วงเข้าไปใหญ่ความรู้สึกของคนเป็นพ่อมันน่าจะเริ่มคืบคลานเข้ามาในความรู้สึกของเราแล้วล่ะครับ ลองเป็นพ่อดูนะครับคุณจะเข้าใจความรู้สึกเดียวกับผม