มีอยู่ช่วงนึงตอนนั้นเราไม่สบายหนักต้องเข้าโรงบาลแล้วลูกไม่ได้เข้าเต้า 3 คืนกับอีก 2 วันเพราะเราเข้าโรงบาลตอนเย็นและได้อยู่โรง 2 วัน
บอกเลยตอนนั้นห่วงลูกมากเพราะลูกติดเต้าเราและไม่ยอมกินขวดเลย😥 คืนแรกที่เข้าโรงพยาบาล เราไม่ได้เอาที่ปั๊มนมไปค่ะ ปวดเต้ามาก เพราะลูกไม่ได้กินนมเราตั้งแต่ 16:00 น จนถึงเช้า จนกระทั่งวันรุ่งขึ้น เราใช้แฟนเราเอาที่ปั๊มนมมาให้ จึงได้ปั๊มนมออก และนี่ก็เป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้น้ำนมเราหาย บวกกับลูกไม่ได้เข้าเต้าเรา แล้วหมอก็ให้น้ำเกลือเพราะว่าเขางดน้ำงดอาหารเรา มันก็เป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้น้ำนมเราหดและหาย และก็บวกกับยาที่หมอฉีดให้ ทำให้เราไม่สามารถปั๊มนมไว้ให้ลูกได้ พอปั๊มนมแล้วต้องเอานมนั้นทิ้งเพราะยาเป็นอันตรายต่อลูก จริงๆหมอจะให้เราอยู่โรงพยาบาลเป็นอาทิตย์แต่เราเลือกที่จะปฏิเสธการรักษาของหมอเพราะเป็นห่วงลูก แม่บอกว่าน้องไม่ยอมดูดขวดเลย แม่ได้แต่ใช้สลิงที่หยอดยาเด็ก ฉีดเข้าปากลูก และโชคดีมากก่อนที่เราจะเข้าโรงพยาบาลเราปั๊มนมไว้ให้ลูก เราเป็นคนมีน้ำนมเยอะ เราปั๊มตั้งแต่ลูกเราได้เดือนกว่าๆ แล้วช่วงที่เราเข้าโรงพยาบาล ตอนนั้นลูกได้ 2 เดือนกว่า ก็มีน้ำนมมากพอที่จะให้เขากิน ด้วยความเป็นแม่ที่สงสารลูก เพราะแม่บอกน้องผอมลงมาก เพราะน้องไม่ได้ดูดนมจากเต้าเราน้องได้กินนมจากสลิงแทน เราเลยตัดสินใจปฏิเสธการรักษาของหมอ แล้วออกมาหาลูกก็เลยทำให้น้ำนมเราหดหาย แล้วน้องก็งอแงมากเพราะน้ำนมไม่มีมากพอให้เขากิน เราก็พยายามค้นหาดูว่าวิธีไหนที่จะเพิ่มน้ำนม บอกเลยน้ำนมกู้ยากมากแม่ เราใช้เวลากู้เป็นอาทิตย์ กว่าน้ำนมจะกลับมา หนึ่งเลยเรากินน้ำอุ่น สองเราพยายามกินแกงเลียงแกงหัวปลีที่บำรุงน้ำนม แล้วก็ซื้อยาประสะตราพารามากิน ก็มีน้ำนมมาได้ในระดับนึง แต่เรามามีน้ำนมเยอะ ก็คือเรากินยาของแม่ที่แม่เอามาให้จากต่างจังหวัด บ้านเราเรียกว่าเครือน้ำนม เราต้มกินแทนน้ำเปล่าเลย กินไปได้ 3 วันน้ำนมพุ่งเลยจ้า แล้วหลังจากนั้นเราก็พยายามปั๊มนมออกบ่อยๆ เพราะการที่เราปั๊มนมออกไปบ่อยๆร่างกายเราจะยิ่งผลิตน้ำนมให้มากขึ้น เราก็ปั๊มสต๊อกไว้จ้าแต่ลูกไม่กินเพราะลูกติดเต้าเรา แต่ก็ไม่เป็นไรเราก็แช่สต๊อกไว้เผื่อวันไหนที่เขาดูดขวดได้แล้วก็ให้เขากิน อาจจะยาวหน่อยนะแม่แต่ก็ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ เพราะอยากแชร์ประสบการณ์ที่เจอกับตัวจริงๆ เผื่อแม่คนไหนอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน จะได้ช่วยกันได้#ลูกคนแรก
สุภัคตรา แก้วคํา