มีมูกเลือดออกตอนเช้า 07.00 มาถึงรพ.ตรวจภายในปากมดลูกเปืดแค่1ซม. หมออัลตร้าซาวดูน้ำคร่ำเหลือน้อยแล้วให้แอดมิด แล้วกระตุ้นด้วยยาเร่งคลอด บ่าย2 โมงปากมดลูกเปิดแค่4 ซม. แม่ๆคิดตามเลยค่ะเราอดทนกับการเจ็บของการบีบมดลูกจากยาเร่งยาวไปค่ะจนถึง 2 ทุ่ม ระหว่างนั้นหมอก็เข้ามาตรวจปากมดลูกทุก 2 ชม. แต่ไม่เป็นผลเปิดเท่าเดิมค่ะ แต่อิแม่ทนไม่ไหวกับยาเร่งแล้ว ทั้งร้องไห้ เสียงแห้งหมดปากก็แห้งเพราะ ให้งดน้ำงดอาหารตั้งแต่ เที่ยง ในที่สุดได้ขอร้องหมดผ่าเถอะค่ะหมอ ไม่สิขอมาตลอดตั้งแต่บ่ายแล้วขอผ่าเลย แต่หมอก็ไม่ยอมผ่าบอกอุ้งเชิงกรานคุณแม่ไม่ได้แคบคลอดเองได้ ให้ยาเร่งต่อไป ... แต่ปัญหาไม่ได้อยู่ที่อุ้งเชิงกรานค่ะ อยู่ที่ลูกสาวของแม่เองนางกลับหัวค่ะแต่หัวนางอยู่สูงมากไม่ยอมลงมาที่ปากมดลูก ปากมดลูกก็หนา และในที่สุดความอดทนก็ถึงที่สิ้นสุด อิแม่เกือบสิ้นใจก่อนเห็นหน้าลูก คุณหมอยอมผ่าแล้วเห็นแม่คนนี้นอนดิ้นทุรนทุราย ปานคนจะขาดใจตาย เข้าขั้นตอนการผ่า เริ่มจากการ ฉีดยาบลอคหลัง ยาชาเริ่มทำงานไม่มีอาการเจ็บปวดอีกต่อไป (เหมือนขึ้นสวรรค์??)รู้งี้ตั้งใจผ่าตั้งแต่แรก ผ่าคลอดตอน21.01 น้ำหนัก3100 ผู้หญิง กว่าจะได้นางมาจำจนวันตายเลยค่ะทรมานสุดๆ ดญ.จารุพิชญา อังคะชัยวนิชกุล น้อง คริสมาส