ตอนนี้อายุ17ปี ท้องได้3เดือน2วันแล้ว

ประสบการณ์อันเลวร้ายที่พบเจอตอนอายุ17เหมือนกันค่ะ ท้องได้1เดือน แม่้กลียดแฟนมากๆๆๆๆ แม่บังคับกินยาขับเลือดจากฝั่งราว ไม่ออก พาไปสอดยาไม่ออก แม่ให้เลือกระหว่างแม่กับลูก มันเจ็บสุดๆไม่อยากเลือกทำร้ายลูก แต่ยอมทำตามแม่ รูปเด็กติดไว้เต็มห้องนอนแม่ฉีกทิ้งหมด...แม่แจ้งจับแฟน แฟนติดคุก เค้าให้ไปไกล่เกลี่ยที่ศาล พอถึงศาลฝั่งนี้ยอมความให้แฟน แม่ไม่ยอมความให้ เลยทิ้งแม่ไปอยู่กับแม่แฟน พออายุครรภ์ได้7เดือนน้องเสียชีวิตในครรภ์คลอดน้องออกมาคอสั้น แขนขาสั้น กระจู๋เล็ก น้องพิการ แต่หน้าตาสมบูรณ์ แม่เสียใจมาก เสียใจมาถึงทุกวันนีั ถ้ายังอยู่ตอนนี้อายุ13ย่าง14แล้ว ไม่มีวันไหนที่ลืมเรื่องนี้ คิดมาแล้วเจ็บและทุกข์ บางวันคิดมากจนตบหน้าตัวเอง คิดถึงลูก ถ้าย้อนเวลาได้จะไม่บอกแม่ว่าท้อง จะบอกเอานอนที่เอาออกไม่ได้แล้ว ถ้าไม่บอกแม่ลูกคงรอด คงไม่เกิดเหตุการณ์แบบนีั สาเหตุที่บอกแม่ เผื่อแม่รู้ว่าท้องแบ้วจะยอมใจอ่อนให้อยู่กับแฟน แต่คิดผิด แม่ตัดสินชีวิตหลานโดยไม่ให้เกิด แม่บอกว่าถ้าลูกไอ้นี่กูไม่เลี้ยง ถ้าเป็นลูกคนอื่นกูไม่ว่าอะไร.....เสียใจ แม่เสียใจ แม่เสียใจที่รักษาชีวิตลูกไว้ไม่ได้ ตัวแม่เองไม่ได้พลาด แต่ตั้งใจปล่อยให้มีใช้เวลา8เดือนเพราะแม่อยากมีลูกเอง....แม่อย่าทำเลยนะค่ะ สู้ๆค่ะ