คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว

เลี้ยงเดี่ยวเหมือนกัน ตั้งแต่เราท้องได้5-6เดือน เราจับได้ว่าเขาไปนอนกับผญ.อื่น ซึ่งผญ.คนนั่นก้อคือเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกัน เขาทำเหมือนเราไม่มีตัวตนนึกจะไปนอนกับใครก้อได้ แร้วทิ้งเราให้ยุบ้านคนเดียว เราก้อรุ้ๆกันยุใช่ไหมว่าคนท้องอะจะรำบากกลับหลายอย่าง แต่เรากับเป้นผญ.ตัวเล้กๆที่กำลังอุ้มท้อง ตั้งแต่เรารุ้ว่าท้องเชื่อก้อไปฝากท้องเองขับรถไปเองพอหมอนัดตรวจแต่ละวันเราก้อไปเอง ขับรถตั้งแต่ตั้งท้องยัน9เดือน เขากับไม่อะไรเราเรย เรายอมทำงานล้างจานเพื่อเอาเงินเก้บแต่สิ่งที่ได้คือกลับมาที่ห้องเจอเขานอนยุกับผญ.คนนั่น คือตั้งแต่เจอเรื่องแบบนั่นมาชีวิตเราก้อม่เคยมีความสุขอีกเรย เราทะเลาะกับคนใหม่เขา เขากับไล่เราออกจากห้อง แร้วพูดขึ้นมาว่า ถ้าว่ามันลำบากมากก้อไปเอาออกไป เป้นคนคำพูดที่ยังติดยุในก้นบึ้งของหัวใจ เราเลือกที่จะออกมาแต่เขาม่ให้ไป บางทีบอกจะเอาลูกไปเลี้ยงเอง แต่เราไม่ให้ เวลาเราคุยกับใครปรึกษาใคร ที่เป้นพี่ชายที่เป้นเพื่อน เขาก็มาโมโห ด่าเราว่าร่าน แร้วยังมาพุดอีกว่าเราทำตัวแบบนี้อ้ะลูกในท้องก้อม่ใช่ลูกของเขา :บทเรียนในวันนั่นมันเป้นบทเรียนชีวิตที่หนักมาก แต่ต้องขอบคุนตัวเองที่ผ่านมันมาได้ แระทำให้เราเข้มแข็งมากในวันนี้ ตั้งแต่ได้เห้นหน้าเด้กคนนี้ตั้งแต่แรก มันเป็นความสุขที่หาจากที่ไหนไม่ได้แร้วอ้ะ น้องน่ารักขนาดนี้ใครจะไปทิ้งลงเนอะ น้องไอดิน 7เดือน25วัน❤️ ขอโทดน้ะยาวไปหน่อย แต่ก้อขอบคุนที่เข้ามาอ่านน่ะค่ะ ยังใงก้อสุ้ๆ แม่เลี้ยงเดี่ยวอะเท่ที่สุดแร้ว