ประสบการณ์การตลอดแบบผ่า

พอรู้ว่าน้ำคล่ำแห้งจนแทบไม่เหลือในตัวน้องก้อนัดผ่าวันที่13/1/64ใจแม่เองอยากคลอดเองเท่าที่รู้มาฟื้นตัวเร็ว มานอนแอดมินวันที่12/1 คืนที่นอนแอดมินใจกลัวเรื่องดารผ่ามาก พอรุ่งเช้าวันที่13/1 นางพยาบาลมารับ ตอนหกโมงครึ่ง ทำความสะอาดให้เรา จากนั้นมาเจาะเลือดให้น้ำเกลือไว้ 7โมงเข็นเข้าห้องผ่าตัด ใจเรานี่ตกไปอยู่ตะตุ่มเพราะกลัวมาก จากนั่นทำการบล๊อกหลังใจนี่นึกว่าเจ็บแน่นอน แต่ที่ไหนไม่เจ็บแม่แต่หน่อย พอฉีดเสดเริ่มชาที่ท่อนล่างลงไป. หมอถอดพาออกหมด ตอนนั้นไม่นึกอายแล้วเพราะอยากเห็นลูก ผ่าไม่ถึง5นาทีเราก้อเห็นลูกแล้วหมอบอกว่าผ่าง่ายเพราะไม่มีน้ำคล่ำ พอผ่าเสดก้อเรียกพ่อมาถ่ายรูปครอบครัวถ่ายเสดก้อทำการเย็บ สักแปปเราก้อหลับหมอให้ยานอนหลับพักฟื้น2ชม กว่าๆจากนั้นพาไปห้องปกติ ตอนนั้นไม่รู้สึกตัวเลยค่ะ แต่พอตอนเย็นเท่านั้นแหละ ขยับตัวไม่ได้เลย เจ็บแผลมาก พอวันรุ่งขึ้นเราพยายามลุกก่อนที่หมอจะมา พยายามลุกอยู่นานจนเจ็บแผลจัดดดด พอลุกขึ้นนั่งบนเตียงอยู่ดีๆก้อหมดสติไปเลยค่ะ เป็นลม หลังจากนั้นพยาบาลก้อมาที่สวนฉี่ออก เราก้อพยายามลุกอีกเพื่อไปฉี่ ระหว่างลุกเจ็บแผลมากกจนหมดสติรอบ2 เราพยายามลุกทั้งวันเพื่อลูกเพราะอยากอุ้มบ้าง ให้แต่แม่กับพี่น้องเราเลี้ยงก้อเกรงใจ จนเวลานี้เราลุกเองได้แล้ว แต่ยังเดืนไม่คล่อง ถ้าเราเลือกได้อยากคลอดเองมากกว่า