ชีวิตที่ทรหด บททดสอบอันยิ่งใหญ่

ท้อเหลือเกินเหมือนมีอะไรมาทดสอบชีวิตเรา สวัสดีค่ะ เราชื่อกิ๊กอายุ23ปี ตอนนี้เราท้องได้ 25วีค6วัน เรามีปันหามากมายที่รุมเร้าเข้ามาในชีวิต ตอนรู้ว่าท้องแรกๆ เดือนกว่า แฟนเราไม่ค่อยยากมี เพราะไม่พร้อมหลายๆอย่าง ตอนเค้ารุว่าท้องเค้าแทบไม่ยากจะแตะต้องตัวเราเลย ตอนนั้นเค้าจะให้เราไปเอาออก แต่เราโทรไปปรึกษาแม่เราก่อน แม่ก่ให้เรากลับมายุบ้าน เราก่กลับตอนนั้นเรากลับเรามีเงินติดตัวยุ3000. พอกลัยมาถึงบ้าน แม่ก่ถามว่าได้เงินติดตัวมาเท่าไร เราก่แม่ไปว่า3000. แม่ซายหัวแล้วบนยุพักใหญ่ เเล้วบอกบให้เอาเงินไปลงทุนค้าขาย เราก่เอาให้แม่หมดเอาไว้ใช้ติดแค่200 แต่พอขายไปขายมาแทบจะไม่เหนกำไรเลยเพราะแม่ เอาเงินที่ขายมาซื้อนู่นี่นั้นจนไม่มีเงินลงทุนซื้อของ และแล้วแม่ก่เรียกเรามาคุยว่าให้ไปหางานทำในเมือง เราเล้าให้แฟนฟังแฟนก่ให้คำอธิบายไม่ได้เลย แถมเค้ายังให้เราไปหายืมเงินให้เค้าเพราะเค้าทำงานตังไม่พอใช้ เพราะไปมั่วกับการพนันจนไม่มีเงินจะกินข้าว เราสงสารก่หายืมมาให้จนได้ จากเพื่อน เราเลยตัดสินใจไปหางานทำก่อนท้องจะโต เข้าไปในเมืองขอเข้าไปพักห้องเช่าก่อน ทำงานได้แล้วเอาเงินไปจ่ายที่หลัง แต่ดีที่หอพักเป็นหอเพื่อนเลยคุยกันง่าย ออกจากบ้านมามีเงินติดตัวแค่500. ไปสมัครงานที่บิ๊กซี โรบินสัน ทั่วที่เค้ารับสมัคร แต่ผ่านไปสองวันยังไม่มีทางไหนติดต่อมา. มียุที่เดียวที่เค้าเปิดรับสมัครแล้วเค้าให้เริ่มทำเลย เป็นผับตะวันแดง ตำแหน่ง พีอาร์ เราไม่เคยทำงานนี้เลยไม่รุว่างานนี้คืองานอะไร พอสัมภาเสด ใจถอยเลยค่ะ แต่ทำไงได้ไม่มีเงินจะกินเลย เลยตัดสินใจเริ่มงานเลยค่ะ เข้างาน4ทุ่ม เลิกตี2 ทีแรกจะห้ามตัวเองว่าจะไม่กิน แต่ลูกค้าบังคับให้ดื่มเพื่อแรกกับติบ ชัดจนเมาเลยค่ะ อ้วกแตกอ้วกแตนแต่มีสติกลับมาถึงห้องได้อย่างปลอดภัย ได้ติบมา400-500 ห่เลยตัดสินใจลองทำงานนี้ไปก่อนรอที่อื่นโทรมา แต่ก่เงียบค่ะ ทำงานนี้เกือบเดือนกินเหล้า เมาบ้าง มีกินมากกินน้อย บางทีไม่ได้กิน ยุแบบนี้เกือบเดือน แฟนเค้ากลับบ้านมาเกนทหารก่ติดทหารอีก พลัดแรกด้วย แฟนบอกเรื่องนี้กับพ่อแม่เค้า เค้าก่ไม่รับค่ะ เค้าไม่เราไปเหยียบบ้านเค้าด้วยช้ำ แฟนก่เที่ยวแตไปบอกใครต่อว่าเลิกกันแล้ว กินเหล้าเมาทุกวัน ตั้งแต่วันติดทหารจนถึงวันไปฝึก สงกานเราตั้งใจเก็บเงินที่ได้จากติบที่ได้มาไปหาแฟน เพื่อไปคยเรื่องลูกโกหกพ่อแม่ว่าทำงาน แต่ผลที่ได้คือเค้าไม่านใจเราเลยค่ะ เค้าก่ทิ้งให้เรายุรีสอร์คนเดียวสวนเค้าก่ไปเที่ยวเล่นสงกานกับเพื่อนๆ เรานอนกินน้ำตาทุกคืน ปล่อยเราให้ยุคนเดียว . พอปรึกษาเรื่องลูกเค้าก่ปวดหัวหยุดคุนเรื่องนี้เถอะ เราเสียใจมาก ที่เค้าไม่สนใจเราเลย พ่อแม่รุว่าเราไปหาแฟน ก่โทรบอกเราว่าหลังจากนี้ไม่ต้องกลับมาเหยียบบ้าน ชีวิตเราแทบพัง จนไม่มีที่สุกหัวนอน แฟนก่ช่วยอะไรไม่ได้ เงียบตลอด เราเลยโทรไปปรึกษาน้องที่นครพนม น้าสงสารให้เราไปยุด้วย แต่เราไม่มีเงิน ต้องกินอดๆยากๆมากเดือน แล้วน้าก่บอกเราว่าจะไปเมืองนอก บ้านไม่มีคนยุกล้ายุคนเดียวไหม ตอนนั้นเราทุกใจมาก จะไปอาศัยใครยุ โทรไปหาแม่ แม่ก่ไม่กลับไป. น้าจึงจะฝากเราไว้กับเพื่อนบ้าน. แต่หลังจากน้าไป พ่อกับแม่ก่มารับให้กลับบ้าน ตอนนั้นเราโครตดีใจที่พ่อแม่ให้อภัยเรา. แต่กลับฟ้าพลิกเมื่อยุแบบทาส พ่อกับแม่กล้าเปนคนใจร้ายขึ้นมา เราทำอะไรที่ไม่พอใจก่ด่าก่ว่าเราได้แต่ร้องไห้อดทนเพราะเค้าคือพ่อแม่เรา ตอนนี้เราท้องได้6เดือนเกือยจะ7เดือน ต้องไปดำนา ถอยกล้า ก้มก่ยาก ท้องก่ปั้นแต่ก่ต้องอดทน เพราะถ้าไม่ทำพ่อก่บอกให้เราไปยุที่อื่น ที่นา6 7 ไร่ก่ไม่จ้างมาช่วยสักคน ทำกันแค่2คน แม่ก่ไปทำงานเปนแม่บ้าน วันนี้เป็นวันที่4แล้วที่ทำงานหนัก ปวดขามาก เดินแทบจะไม่มีแรง แถบมาสะดุดล้ม ยิ่งปวดไปใหญ่ จนแทบลุกเดินไม่ได้ พ่อก่ด่าเราเป็นขี้เกียจ หาเร่เหลี่ยมไม่ยากจะช่วย ? ท้อค่ะท้อเหลือเกิน เงินสักบ่ทก่ไม่มี จะเอยปากขอก่ไม่กล้า จะซื้อนมกินก่ไม่ อาศัยเด็กนักเรียนข้างบ้านเค้าเอามาให้กิน ลำบากมากค่ะ นอนร้องไห้ทุกคืนเหนื่อยก่ต้องสู้ อีกนานไหมจะผ่านเรื่องร้ายแบบนี้ได้???