ร้องไห้ทุกวัน
ท้องได้ประมาณ3เดือน ตอนนี่อายุ18 แฟนเป็นทหารเรืออยากให้เอาออก ครอบครัวเขารอให้ตรวจDNA แม่เราอายมากจะส่งให้ไปอยู่ต่างจังหวัดไม่อยากไปแต่เขาบังคับ จากที่ร้องไห้ทุกวันกลายเป็นร้องไห้ทุกครั่งที่นึกถึง หมดกำลังใจจนอยากตาย พอคิดถึงลูกก็ร้องจนหมดแรงหลับ แพ้ท้องก็หนักขึ่นทุกวัน ยังไม่ได้ไปฝากท้อง กินข้าวก็อาเจียนออกจนหมด
1.ไปฝากท้องค่ะ รพ.รัฐส่วนมากไม่มีค่าใช้จ่าย อย่าเอาออกนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ อยากให้น้องสู้นะคะ 2.ถ้าเศร้าอยากร้องไห้เปลี่ยนเป็น ลองศึกษากฏหมายพรากผู้เยาว์และกฏหมายครอบครัว หากทางแฟนไม่รับจริงๆเอากฏหมายไปคุยเลยค่ะ 3.อายุ 18 และเป็นแม่คนแล้ว โตพอที่จะรับรู้และศึกษาเรื่องพวกนี้แล้วค่ะ เข้มแข็งนะคะ 4.ส่วนคุณแม่ต้องเข้าใจท่านด้วยค่ะ อาจจะรับไม่ได้ตอนแรก แต่เชื่อว่ายังไงท่านให้อภัยน้องอยู่แล้วค่ะ อยู่ที่เวลาค่ะ
อ่านเพิ่มเติมฝากท้องก่อนอันดับแรกค่ะ ลูกจะได้แข็งแรง เพื่อตัวเราเองในอนาคตจะได้ไม่เหนื่อยมาก อย่างอื่นค่อยๆคิดนะคะ มีคนที่เจอปัญหาหนักกว่านี้อีกหลายคนค่ะ เราไม่ใช่คนเดียวที่แบกความทุกข์ไว้ ใครไม่รักเรา หรือใครอายที่เราเป็นแบบนี้ ต้องหัดทำใจให้ได้ เพราะเราห้ามความคิดเขาไม่ได้ ขออย่างเดียว ขอให้เรารักตัวเองมากๆแค่นี้ก็เพียงพอให้เราหายใจต่อเพื่อลูกของเราแล้วค่ะ❤❤❤ ให้กำลังใจนะคะ
อ่านเพิ่มเติมรีบไปฝากครรภ์ค่ะ จะได้รีบบำรุงน้องป้องกันน้องพิการ ตอนนี้คือน้องาำคัญสุดโฟกัสที่ลูกอย่างเดียวพอ อย่างอื่นช่างหัวแม่งไม่ใช่เลือดเนื้อเชื้อไขเราไม่ต้องไปสนใจ ห้ามเครียดพอเครียดทีผลกระทบต่อลูก เราเคยเครียดจนมีดลือดออกเกือบแท้งไปแล้ว งดเลยห้ามเด็ดขาดไม่ต้องไปนึกถึง อย่าให้ความสำคัญกับคนอื่นมากกว่าลูกในท้อง ถ้าแม่ไม่เข้มแข็งลูกก็จะไม่มีที่พึ่งพา
อ่านเพิ่มเติมเปลี่ยนความเสียใจ ความผิดหวังท้อแท้สิ้นหวัง มาเป็นกำลังใจในการดูแลลูกดีกว่าค่ะแม่ ฟังแล้วอาจทำยากนะคะแต่ถ้าไม่ทำก็ไม่มีใครทำแทนเราได้ ลูกยังต้องการแม่อยู่ ที่เหลือนับจากนี้ทำเพื่อลูกค่ะ สู้ต่อไปเข้มแข็งให้มากขึ้น ลุกเดินก้าวใหม่ค่ะ คิดใหม่เอาลูกเป็นพลัง คุณคือทุกสิ่งทุกอย่างของลูก คิดแค่นี้พอค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ❤️
อ่านเพิ่มเติมของเรานี่รับราชการเลยค่ะ ก่อนติดยศบอกเราว่าจะบอกพ่อแม่หลังติดยศพอติดยศมาก้อหายเงียบค่ะ ไม่รับผิดชอบไดๆ จนกระทั่งคลอดค่ะ เค้ามาเยี่ยมแล้วขอให้กลับมาเป็นครอบครัว เราก้อให้อภัยนะคะ ตอนนี้อยุ่ด้วยกันเค้าดูแลทุกอย่างเลยค่ะ ยังไงแม่สุ้ๆนะคะ
เข้ามาให้กำลังใจคุณแม่นะคะ ขอให้ผ่านมันไปได้ ยังไงลองโทรปรึกษา1663 ถ้าเครียดมากๆเราแนะนำให้คุณแม่หยุดพักไปก่อน เพราะปัญหาตอนนี้ยิ่งยิ่งคิดยิ่งเครียด ทำใจให้สบายๆแล้วค่อยกลับมาคิดทบทวนหาทางออกกันอีกที หวังว่าจะเจอคำตอบที่ดีที่สุดนะคะ❤️
เคยคิดจะเอาออกเหมือนกันแต่คิดไปคิดมา ลูกอาจจะนำสิ่งดีๆที่รออยู่ข้างหน้ามาให้เราก็ได้ เลยไม่เอาออกคะ ส่วนพ่อเขาก็ไม่ได้อะไร เพราะพ่อแม่พี่ชายเราสามารถดูแลได้ดีกว่าผู้ชายคนนั้นเสียอีก กัดฟันสู้อีกไม่กี่เดือนนะคะ สู้ๆๆ💕คิดถึงลูกไว้คะ
สู้ๆนะคะ เราตอนท้องแรกอายุ 18 เหมือนกันแต่งงานตอนท้อง4เดือนพอแต่งปุ๊บก้เลิกกันปั๊บ ผ่านไป17ปีทุกวันนี้ลูกไม่เคยเห็นหน้าพ่อค่ะเค้าไม่เคยมาใยดีเลย เราเลี้ยงเองคนเดียว ตอนนี้กำลังจะมีตัวเล็กอีกกับแฟนใหม่ ยังไงก็สู้ๆนะคะ
บ้านนี้ก็3เดือนแล้วค่ะแต่พ่อของเด็กติดเพื่อนมากเพื่อนยุยงไม่ดีเลยได้แยกกันอยู่โทรคุยกับพ่อเด็กพ่อเด็กก็ยืนยันว่าไม่กลับมาช่วงนี้คิดมากเหมือนกันค่ะแต่พยายามนึกถึงลูกมากๆค่ะสู้ๆค่ะ
สู้ๆนะคะ นึกถึงลูกให้มากๆนะคะ ถ้าคุณแม่แข็งแรง สุขภาพดี ลูกก็จะแข็งแรงไปด้วยนะคะ นึกถึงวันที่เค้าจะลืมตามาดูโลกสิคะมันจะวิเศษขนาดไหน