นโยบายความเป็นส่วนตัว กฎการใช้งานคอมมูนิตี้ แผนผังเว็บไซต์
ดาวน์โหลดแอปฟรี
ตอนนี้เราท้องได้ 19 W แล้วคะ แต่พ่อของลูกเสียตั้งแต่เราท้องได้ยังไม่ถึงเดือน ตอนแรกเราก็กังวลอยู่ว่าจะท้องรึเปล่า เพราะ ปจด. มาไม่ปกติ ปกติจะมาวันที่ 2-3 แฟนเสียวันที่ 8 ก.ค ตอนนั้นก็คิดอยู่คะ ว่าอาจท้อง พอสิ้นเดือน ปจด. ไม่มา ซื้อที่มาตรวจ ขึ้น 2 ขีดจางๆ อยากแน่ใจ เลยไปตรวจที่คลินิก ซาวด์ดูหมอบอกท้องได้ 3 สัปดาห์ 5 วันแล้ว เพื่อนที่พาไปเลยบอกให้ลองปรึกษาหมอดูเรื่องที่พ่อเด็กไม่อยู่ เราจึงเล่าให้หมอฟัง หมอก็พยายามพูดให้เราเอาลูกออกจะดีกว่า ตอนนั้นคือเราร้องไห้หนักมาก ร้องไม่หยุด เราไม่อยากเอาลูกออก เราเสียพ่อของลูกไปแล้วเราก็ไม่อยากเสียลูกเขาไปอีก วันนั้นเลยบอกแม่เลยคะแม่ก็ร้องไห้ไปกับเราด้วย เหมือนจะเข้าใจเราและยอมให้เก็บไว้ แต่สุดท้ายแม่ก็พยายามพูดกล่อมให้เราเอาออกเพราะเราไม่พร้อมมีเขา ทั้งลูกก็ไม่มีพ่อ แม่ไม่กล้าพูดเรื่องเรากับใครเลย พอสิ้นเดือน ส.ค แม่พาไปเอาออกที่คลินิกที่เราเคยไปซาวด์ดูน้องครั้งแรก หมอก็ซาวด์ลูกให้ดูก่อนคะ ตอนนั้นเราเห็นลูกเราดิ้น เขามีแขนขาครบแล้ว ดิ้นเก่งมาก หมอก็บอกเขาโตแล้วดิ้นเก่งอีกด้วย เราแทบจะร้องไห้ หมอเลยเรียกแม่เข้ามาดูแล้วคุยกัน หมอบอกว่า ท้องได้ 3 เดือน 5 วันแล้ว เด็กโตมีแขนขาครบแล้ว เอาออกจะเจ็บมากนะ น้องจะทนไหวไหม แล้วอาจเสี่ยงตกเลือด ติดเชื้อมดลูกอักเสบ หลังจากนั้นเลยเลือกเก็บน้องไว้จนตอนนี่คะ ทุกวันนี้ก็พยายามไม่เครียดเพราะคิดถึงพ่อของลูก บางทีก็แอบอิจฉาน้อยใจ ที่ครอบครัวอื่นอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา พ่อแม่ลูก พ่อได้เล่นกับลูก แต่กับเรา พ่อเขาไม่มีโอกาสได้แม้แต่จะเห็นหน้าลูกเลยคะ ถ้าเขายังอยู่เขาคงดีใจมาก เพราะมีครั้งหนึ่ง ปจด. มาไม่ปกติ เลยบอกเขา เขาก็คิดว่าเราท้อง ตอนนั้นเขาพูดถึงแต่ลูก บอกจะหาเงิน แล้วเขาบอกจะเลี้ยงลูกเองนะ ทุกวันนี้ก็พยายามสู้เพื่อตัวเล็กที่อยู่ในท้อง หวังว่าเขาจะเป็นความสุขของเราแทนพ่อเขา ลูกคือของขวัญอันล้ำค่า บททดสอบยิ่งใหญ่คือการจากไปของพ่อของลูก?
เค้าเป็นตัวแทนของพ่อค่ะรักเค้ามากๆ เลี้ยงเค้าให้ดี เรื่องไม่มีพ่อ จะเป็นเรื่องเล็กไปเลย เพราะส่วนตัว เราก็กำพร้า ไม่รู้ขาดอะไร เพราะคนที่เลี้ยงเรามาเค้าก็รักเรา ดูแลเราดีทุกอย่าง...สู้ๆนะคะ
แม่คะ คนที่ผัวทิ้ง ผัวไม่รับผิดชอบอะไรเลย มันหนักกว่านะคะ คนอื่นที่เจอปัญหาหนักกว่านี้ ยังเก็บลูกไว้เลยคะ แม่ต้องสู้ๆนะคะ ห้ามท้อ เดี๋ยวพอลูกออกมา แม่จะมีกำลังใจอีกเยอะเลยคะ
สู้ๆๆนะค่ะลูกคือลมหายใจ,คือหัวใจ,คือตัวเเทนของคนรักของเราเเม้ว่าเขาจะไม่มีชีวิตอยุ่เเล้วเเต่เลือดครึ่งหนึ่งในตัวลุกคือเลือดของเขาค่ะ😍😍😍ขอให้เข้มเเข็งสูกับทุกๆวันนะค่ะ
คุณแม่เข้มแข็งมากๆ ที่ตัดสินใจไม่เอาออก และคิดถูกแล้วค่ะ นับถือจิตใจคุณจริงๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ เข้มแข็งแบบนี้ต่อไปต้องผ่านช่วงเวลาที่ทุกข์ไปได้อยู่แล้วค่ะ สุ้ต่อไปนะคะ
มองคนที่แย่กว่าเราไว้ค่ะ คุณยังมีคุณแม่ มีครอบครัว บางคน แม้แต่ครอบครัวตัวเองก็ไม่เอา แต่ก็ อดทนสู้จนผ่านไปได้ โดยที่เค้าหวังว่าสักวันครอบครัวเค้าจะให้อภัย สู้ๆนะค่ะ
สู้ๆนะคะคุณแม่ ดีใจที่คุณแม่เลือกที่จะไม่เอาน้องออก น้องคือของขวัญ และกำลังใจแทนคุณพ่อของเค้าจริงๆ กอดๆนะคะแม่ อ่านไปน้ำตาไหลไป ขอให้ทั่งคุณแม่และน้องแข็งแรงๆนะคะ
เข้าใจความรู้สึกมากๆ เราก็เคยเสียแฟนไปเหมือนกัน แต่ยังมีลูก(บุญธรรม) ของเราและแฟน เป็นกำลังใจให้เรามาถึงทุกวันนี้ เวลาเท่านั้นจะช่วยเยียวยาทุกอย่าง สู้ๆ นะคะ คุณแม่
สู้ๆนะคะ คิดถูกแล้วค่ะที่เอาน้องไว้ เลี้ยงเค้าให้ดี รักเค้าให้มากๆ รักเค้าแทนที่ที่พ่อเค้าไม่อยู่ สอนเค้าให้รักพ่อ คุณเก่งมากจริงๆค่ะ สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยอยู่นะ💕💕
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ดีใจที่ไม่ได้เอาน้องออกนะคะ น้องเป็นของขวัญล้ำค่า ดูแลเค้าให้ดีๆนะคะ เชื่อว่าพ่อเค้าบนสวรรค์จะต้องคอยเฝ้าดูเด็กน้อยเติบโตอย่างมีความสุขค่ะ
สู้สู้นะคะแม่ เข้าใจความรู้สึกเลยคะ เพราะพ่อลูกก้อเสียตอนน้องจะ1ขวบคะ ทรมานมาก คิดถึงตลอดเวลา ร้องไห้ทุกวัน เป็นกำลังใจให้นะคะ เค้าจะอยู่ในใจเราตลอดไปค่ะ