ขอปรึกษาค่ะ

บอกเถอะค่ะ เขาจะช่วยเราเอง แม่บ้านนี้ยังไม่จบป.ตรี ตอนนี้อยู่ปี3ค่ะ เลือกที่จะดรอปไว้ก่อนคลอดแล้วค่อยไปเรียน ตอนท้องก็ไม่กล้าบอกค่ะ และเรากับแฟนก็ไม่คิดที่จะเอาเด็กออกเลยคิดว่าถึงจะยังไงก็ต้องเลี้ยง เลยปรึกษากับแฟนว่าจะบอกพ่อกับแม่ฝ่ายแฟนก่อนดีดีไหม สุดท้ายคือตัดสินใจบอกค่ะ ตอนแรกๆที่บอกพ่อกับแม่ฝ่ายชาย เขาก็โกรธนะคะ แต่หนสุดท้ายเขาก็รับได้ค่ะ ฝ่ายพ่อแม่ชายค่อนข้างมีเงินค่ะ เขาเลยไม่เดือดร้อนอะไร เรื่องค่าใช้จ่ายเขารับผิดชอบให้หมด เขาบอกกับเราและแฟนว่า ท้องอยู่อย่าคิดมากอย่าร้องไห้ หลานคนเดียวไม่เป็นไรเขาจะเลี้ยงให้ เราเลยสบายใจ และเราก็มาบอกแม่เราทีหลังว่าเราท้อง ซึ่งตอนเราบอกแม่ แม่ร้องไห้หนักมากทำไรไม่ได้อยู่2-3วัน เขาบอกเราว่าเขาผิดหวังในตัวเรามาก แต่เราก็พยายามขอโทดเขาทุกวัน จนทุกวันนี้เราท้องได้7เดือน เขาก็ไม่เสียใจไม่อะไรแล้ว เขารับได้แล้วค่ะ ยังไงก็ยอมบอกไปเถอะค่ะ บอกช้าบอกเร็วยังไงท่านก็ต้องรู้อยู่ดี พ่อแม่ให้อภัยลูกทุกคนได้เสมออยู่แล้วค่ะ สู้ๆนะคะ

เราเป็นเหมือนเจ้าของโพสเลยค่ะ ท้องตอนใกล้จบอีก2เดือน ต้องไปฝึกงานก่อนจบ ตอนนั้นเราเครียดมาก ร้องไห้ จนท้องได้4เดือน ตัดสินใจบอกพ่อกับแม่ ท่านช็อกมากค่ะ เพราะเราไม่ได้เป็นเด็กดื้ออะไร แต่ท่านเข้าใจเราค่ะ แม่มีบ่นๆบ้าง ท่านเสียใจนะคะ แต่พ่อแม่ก็คือพ่อแม่ ไม่ทิ้งเราหรอกค่ะ พอท่านรู้ก็จับแต่งเลยค่ะ แฟนอายุ28 ทำงานบริษัทขนส่ง ไม่มีเงินเหมือนกันค่ะ ทางบ้านแฟนก็ไม่มี สุดท้ายแฟนไปกู้+ยืมคนอื่นมาได้ 5หมื่น แต่งเอาหน้าไปค่ะ ก็ผ่านไปด้วยดี แต่ก็เหมือนเราไม่ได้ค่าสินสอดนะคะ แต่งเสร็จเอาเงินไปคืน จนตอนนี้ท้อง8เดือนแล้ว พ่อแม่ตื่นเต้นกันใหญ่ที่จะได้เจอหน้าหลาน อย่าเครียดค่ะ มันส่งผลต่อลูก บอกท่านตามตรงไปเลยค่ะ อย่ากลัว สู้ๆนะคะ

พี่ก็เป็นแบบน้องนะคะ ก่อนรู้ว่าตั้งครรภ์ 1 สัปดาห์ หอบข้าวของจากห้องแฟนกลับบ้าน ด้วยปัญหามือที่3 ลาออกจากงานคิดว่าจะมาตั้งตัวใหม่ที่บ้าน สุดท้ายรู้ว่าท้อง กว่าจะยอมบอกพ่อแม่ก็ได้ 2 เดือนกว่าแล้วค่ะ บอกช้าหรือเร็ว ก็ต้องบอกคะ ลำบากใจมาก เพราะเค้าจะเสียใจมาก แต่สุดท้ายเค้าจะเข้าใจเราคะ เค้าคือพ่อแม่เรา เค้าไม่ทิ้งเราหรอก สู้ๆนะคะ น้องยังดีที่แฟนยังดูแล พี่นี่เลี้ยงเดี่ยว บอกพ่อแม่เองทุกอย่าง ตอนนี้ก็อยู่บ้านเฉยๆคะ รอโรคระบาดหายก็คงหางานทำช่วยเค้า เป็นกำลังใจให้นะคะ

บอกเลยค่ะ พ่อแม่คือที่พึ่งที่ดีที่สุดของเราในทุกๆเรื่อง ในเมื่อเกิดขึ้นมาแล้ว เชื่อเถอะค่ะว่าทุกคนจะคิดว่าเป็นสิ่งที่ดี พ่อแม่เค้าคิดอยู่แล้วค่ะว่าต้องมีวันนี้ แต่เมื่อไรเท่านั้นเอง อีกอย่างเรียนจบแล้วด้วย ตอนพ่อแม่อยู่ในวันเราก็คงเป็นแบบเราตอนนี้แหละค่ะ ส่วนเรื่องเงินเดียวก็มีทางออกนะคะ ตอนนี้โพกัสที่น้องก่อน แม่อย่าเครียด เพราะมีผลต่อลูกโดยตรงนะ ถ้ายิ่งท้องอ่อน อาจทำให้ลูกไม่อยู่กับเราได้นะคะ ยิ่งบอกพ่อแม่เร็ว เรายิ่งสบายใจเร็ว แล้วอะไรๆจะดีขึ้นนะคะ

บอกท่านไปตรงๆเลยค่ะ เราเป็นเหมือนกันพึ่งจบป.ตรีเมื่อประมาณกลางปีที่แล้ว และก็ตั้งครรภ์ พอดียังไม่ได้ทำงานปัจจุบันก็ยังไม่ได้ทำ แฟนทำคนเดียวเหมือนกันค่ะ พอรู้ว่าท้องก็พากันไปบอกตรงๆ ทางบ้านแฟนเราก็ไม่ได้มีเงินมากมาย บ้านเราก็พอมีพอกินเหมือนกัน ก็บอกพ่อกับแม่ไปว่ายังไม่แต่งเลยเพราะไม่มีตังไว้คลอดลูกแล้วทำงานได้ก็จะเก็บตังแต่งกันเอง ท่านก็เข้าใจค่ะ ตอนนี้ก็ใกล้คลอดแล้ว พ่อกับแม่เราก็ตื่นเต้นค่ะ ถามทุกวันเมื่อไหร่จะคลอดอยากเห็นหน้าหลาน🤣🤣

บอกไปเลยค่ะแม่หนูพึ่งจะ16ท้อง5เดือนก่อนท้องเราก็ทะเลาะกับแม่เพราะคิดถึงแฟนเราไม่อยากเรียนเราท้อเพราะมีแต่คนล้อมีแต่คนรังแกแม่เราเลยปล่อยเพราะเห็นเราทนเป็นแบบนี้ไม่ได้เราท้องเราก็บอกแม่ตรงๆค่ะแม่เราไม่ว่าแต่แม่สามีไม่อยากให้เราคบกับลูกชายเขาค่ะเราก็ไม่เข้าใจเราทั้งเลี้ยงลูกคนเล็กเขาที่พึ่งจะขวบเดียวให้ทำกับข้าวให้เขาก็ไม่สนเราเลยท้อมากค่ะจนเราทนไม่ไหวตัดสินใจแต่งงานละกลับมาอยู่บ้านตัวเองค่ะปล่อยให้สามีทำงานกับแม่เขา

ของหนูอายุ18 ตอนนั้นที่รู้ยังไม่จบม.6 ก็ 3เดือนที่ไม่ได้บอก บอกฝ่ายบ้านแฟน พอเรียนจบก็บอกฝ่ายบ้านเรา เขามีเสียใจบ้างค่ะ แต่ไม่ดุด่าเพราะกลัวเราเครียด อาจจะมีบ่นๆบ้าง จนตอนนี้หนูก็ยังไม่ได้ทำงานอะไรเลยค่ะ แม่เคยบอกว่าจะไม่ช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายไปหาหมอ แต่สุดท้ายก็ออกให้เองทุกอย่าง ประหยัดค่ากินซื้อของมาบำรุงตุนไว้เยอะๆค่ะ จะเปลืองแค่ค่าหาหมอเฉยๆเพราะใช้เงินสดจ่าย คนเป็นแม่ค่ะเห็นลูกลำบากไม่ได้จริงๆยังไงก็ต้องช่วยค่ะ สู้ๆนะคะ

หนูบอกเลยน่ะถึงหนูจะกลัวแต่สุดท้ายหนูก็ต้องบอกไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้นแม่หนูเค้าไม่ให้ตังหนูมานานแล้วตั้งแต่ม.4ตอนนี้มีน้องในท้องเค้าก็ไม่ให้แฟนหนูรับผิดชอบเองทั้งหมดเลยเจอแบบนี้เหมือนกันเลยค่ะแต่บ้านแฟนหนูหนักเกินไปค่ะเค้าไล่ให้หนูต่างคนต่างอยู่กับแฟนหนูมาพูดใส่หนูจะเอาอะไรนักหนาไม่ต้งมาเรียกร้องไรหรอกปัญหามากนักก็ต่างคนต่างอยู่รำคานแต่แฟนหนูเค้าไม่ทิ้งค่ะเค้าย้ายตามมาอยู่กับหนูไม่สนใจที่บ้านเลย

นี่อายุ 24 ทำงานไปด้วยเรียน ป.ตรีไปด้วย ยังไม่ทันจบเลยคะ ก็ท้อง บอกแฟนบอกแม่ ทุกคนโอเคร แต่คุยกับเค้าว่านี่จะรับผิดชอบค่าใช้จ่ายของลูกเองทั้งหมด เพราะไม่ได้ขอฝ่ายชายเลย ตอนแรกร้องไห้ทุกวันเหมือนกันคะ คำนวนค่าใช้จ่าย คำนวนนั่นนี่ ลูกจะเป็นไง ไหนจะโรค ไหนจะงาน ไหนจะเรียน ไหนจะเศรษฐกิจ ดีที่มีกำลังใจจากแม่คะ #แต่เราต้องมีเงินสักก้อนไว้ซับพอร์ตนะคะ อันนี้สำคัญจริงๆ สู้ๆนะคะ เราผ่านมาแล้ว อีกสามเดือนลูกเราคลอดแล้วคะ

ของหนู อายุ 21 คะ. ตอนแรกไม่กล้าบอกพ่อแม่ตัวเอง แต่เคลียดมาก นอนไม่หลับทั้งวันทั้งคืน หลับแค่วัน 2-3 ชม. มากสุด ร้องไห้เกือบจะตลอดเวลา. เลยตัดสินใจหาที่พึ่งคะ #บอกแม่ตัวเอง จากที่คิดเหมือนคุณเลย กลับกลายเป็นว่า แม่เป็นทีพึ่งเดียวในตอนนี้เลยคะ แม่ไม่พูดให้เสียความรุ้สึกเลยค่ะ คอยให้กำลังใจ เป็นห่วงทุกอย่าง แคร์เรามากที่สุดเลยคะ. บอกท่านเถอะคะ ยังไงเราก็คือลูก ในท้องก็หลาน ไม่มีใครรักได้เท่าพ่อแม่เราเองหรอกค่ะ