ขอวิธีคลายเครียดหน่อยค่ะ

ตอนนี้ยังไม่ต้องกังวลถึงลูกนะคะ ให้แม่แก้ที่ตัวเองก่อนค่ะ ลองนั่งทบทวนกับตัวเองดูว่าเราเครียดเพราะอะไร ต้องทำยังไงถึงจะหายเครียด ค่อยๆคิดหาวิธีแก้ไปทีละอย่างค่ะ ถ้าเป็นเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน เราจะเริ่มวางแผนและทำทุกอย่างให้เป็นระบบค่ะ อย่างเช่น การเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียวเราต้องเตรียมอะไรบ้าง ค่าใช้จ่ายมีอะไรบ้าง แล้วตอนนี้เรามีเงินเก็บมากน้อยแค่ไหน จัดสรรแล้วพอใช้จ่ายได้นานแค่ไหน ถ้าไม่พอใช้จ่ายเราจะต้องทำยังไง (ใช้สิทธิ์หรือสวัสดิการรัฐ/ที่ทำงาน อะไรได้บ้าง) ลองปรึกษาคุณแม่รุ่นพี่ที่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว แล้วเอามาปรับใช้วางแผนการเลี้ยงลูกของเราเป็นสเตปๆ ไปค่ะ พอทุกปัญหามีคำตอบและอะไรเริ่มดูเป็นระบบแม่จะสบายใจขึ้นค่ะ สู้ๆนะคะ

มันก็อยากพอสมควรค่ะ เมื่อ7ปีที่แล้วเราก็อยู่ในสภาวะแบบนี้ เครียด พ่อของลูกคนแรกก็เหมือนจะตีตัวออกห่าง สุดท้ายไปต่อกันไม่ไหว ต้องเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวตั้งแต่ลูกอยู่ในท้องได้7เดือน นั่งร้องไห้กับตัวเอง อยู่กับตัวเอง คิดตั้งแต่ต้นยันจบ พยายามปลอบใจตัวเองว่าเราเก่งเราดีที่สุด เป็นเขาต่างหากที่แย่สุดๆดีแล้วที่แยกกันออกมา พอลูกคลอดทุกอย่างที่ว่าแย่ มันกับดีที่สุด ลูกเป็นทุกอย่างของเรา และเราก็เป็น ทุกอยาางของลูกเหมือนกัน สู้ๆนะค่ะ ใครจะว่ายังงัยก็ไม่ต้องไปสนใจค่ะ

คิดถึงหน้าลูกเข้าไว้ น้องจะมาเติมเต็มความสุขที่มันหายไปของเราให้เพิ่มมากขึ้นเรื่อยไปตอนมีลูกคนแรกเราแทบไม่รู้เลยว่าเราจะเป็นแบบไหนคิดอนาคตไม่ออกแต่พอเห็นหน้าลูกเห็นพัฒนาการของลูก เรามีความสุขอย่างบอกไม่ถูก สู้ๆนะแม่เป็นกำลังใจให้

ลองหาทำอะไรใหม่ๆดูค่ะเเม่นึกถึงตัวเล็กในท้องให้เยอะๆไม่เครียดนะค่ะเเม่ยิ้มสู้เข้าไว้💝💝

หาอะไรทำอย่าโฟกัสจุดที่เครียดค่ะ เครียดมากๆเสี่ยงภสวะซึมเศร้าค่ะแม่

บ้านนี้ก็เลี้ยงเดี่ยวค่ะร้องไห้ทุกคืนเลยแต่คิดถึงลูกใว้เยอะๆนะค่ะ

เราก็เป็นแม่เลี้ยงเดียวเหมือนกัน แหนบอกเลิกตั้งแต่ท้องได้ 6 สัปดาห์