ท้องแต่ไม่กล้าบอกพ่อแม่

ก่อนแรก ต้องตั้งสติค่ะแม่และต้องรวบรวมความกล้าของแม่เอง บอกไปเลยค่ะ เราเป็นลูกพ่อแม่ไม่ทุบตีเราหรอกค่ะ ในท้องเเม่เองมีอีก1ชีวิตนั้นคือหลานของพ่อแม่ของแม่เขาไม่ทำแม่หรอกค่ะ บ้านนี้ก็กลัวพ่อมากและพ่อก็ดุมากเช่นกันเราโดนแค่พ่อสอนเฉยๆ เอาเข้าจริงๆเขาไม่ด่าเราเลย อย่างน้องหัวอกคนเป็รพ่อเป็นแม่ก็แค่โมโหในแค่อารมณ์ชั่ววูบ อยากให้หายจริงๆคงต้องใช้เวลาให้เวลากับเขาเดี๋ยวไม่นานหลานจะออกเขาก็ทำใจได้ค่ะ ไม่บอกเลยจะโมโหมากกว่านี้นะคะ อีกอย่างถ้ารีบบอกได้เร็วที่สุดเขาก็จะช่วยเราได้เยอะเลย พ่อเรานี่หาให้กินตลอดตอนเราท้อง อยากกินนู้นนี่นั้นได้กินหมด พอหลานออกมาหลง รักมากกว่าเดิมสะงั้น ตอนบอกว่าท้องอาจจะมีด่าบ่นเป็นธรรมดาค่ะเพราะเรื่องมันก็ไม่ใช่เรื่องเล็กเลย สู้ๆนะแม่ เดี๋ยวมันก็ผ่านไปนะช่วงแรกๆแย่หน่อยเดี๋ยวพอผ่านไปได้แม่จะโล่งมาก อย่าเคลียดนะแม่เดี๋ยวลูกจะไม่แข็งแรง ✌✌✌ #ตากับหลาน ตอนนี้6เดือนครึ่งแล้วค่ะ เอามาให้แม่ดูเพื่อจะทำให้แม่กล้าบอกนะคะ ✌💕

พ่อดุเหมือนกันค่ะดุแบบว่าพ่อเราไม่เหมือนใครเลยค่ะเป็นคนไม่ฟังเหตุฟังผล ตอนแรกก็ไม่กล้าบอกเราก็ตัดสินใจบอกแม่ก่อนแต่แม่ก็ไม่ว่าอะไรแม่บอกจะคุยกับพ่อให้เราก็มีแอบหวั่นๆว่าพ่อจะตีเรามั้ยจะดุเรารึป่าวหรือจะให้เอาเด็กออกตอนนั้นคิดสารพัดอย่างเรยค่ะกลุ้มใจมากกลัวพ่อ!! พอ2วันต่อมาพ่อถามเราว่าท้องหรอใจเราก็หวั่นเหมือนเดิมเราเรยตอบว่า "จ้ะ" พ่อเราจากที่เป็นคนที่น่ากลัวกลับเปลี่ยนไปในเมื่อพ่อพูดคำนี้ออกมา พ่อว่าหลานพ่อเด้ะพ่อจะเป็นคนเลี้ยงช่วยย ใจโล่งมากจ้าา #มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังจ้าา อย่าปิดบังท่านเลยค่ะบอกท่านไปเลยถ้าท่านรู้ทีหลังท่านจะเสียใจมากกว่านี้ สู้ๆนะคะเอาใจช่วยย✌️

แต่ละบ้านไม่เหมือนกันจริง ๆ ค่ะ บ้านนี้ก็ไม่กล้าบอกค่ะ เพราะรู้ถ้าบอกแล้วเค้าจะพาไปเอาออก แล้วก็เรื่องจริงค่ะ พอเค้ารู้เค้าจะพาไปเอาออกจริง ๆ แต่ไม่ยอมค่ะ ปฏิเสธทุกอย่างเพื่อปกป้องลูก เพราะเค้าไม่ได้มารู้เรื่องกับเรา แต่พอมาเรื่อย ๆ ก็จะดีขึ้นเอง สุดท้ายคนที่รักลูกเรามาก ๆ ก็คือตัวเค้าเองค่ะ แม่สู้ ๆ นะคะ อดทนเพื่อลูกนะคะ อะไรจะเกิดขึ้นก็ตามอย่าทำร้ายน้องด้วยการเอาออกเลยนะคะ

แนะนำให้บอกนะคะ เพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่กล้าบอกเหมือนกันเพราะยังไม่ได้แต่งงานทางบ้านถือเรื่องนี้มาก ตัดสิ้นใจเกือบเดือนกว่าจะบอกเพราะไม่อยากคิดมาก กลัวจะส่งผลต่อลูกได้ เลยบอกที่บ้านผลที่ได้คือที่บ้านยินดีมากคะ ตอนนี้กำลังจัดงานแต่งแล้ว สบายใจขึ้นเยอะเลยคะ ลองบอกดูนะคะ คนเป็นพ่อเป็นแม่รักลูกเสมอคะ อย่าปล่อยให้เคลียดนานเกินไปนะคะจะส่งผลต่อลูกในท้องโดยตรงคะ สู้ๆนะคะ

ตอนแรกไม่กล้าบอกเหมือนกันครอบครัวมีหน้ามีตามาก สุดท้ายแล้วครอบครัวก็รู้ แน่นอนว่าทุกคนต้องเสียใจไม่แปลกทุกครอบครัวมันก็ต้องมีการเสียใจอยู่แล้ว ยังไงก็ต้องบอกเราคิดเองทุกอย่างไม่ได้ยังไงครอบครัวก็คอยซัพพอร์ต พูดเลยว่าไม่มีพ่อแม่คนไหนทิ้งลูก เราก็เป็น1ในนั้นที่เขารู้ความจริงและมีเรื่องมากมาย พ่อกับแม่ไม่ดคยทิ้งและให้กำลังใจเราด้วยซ้ำ

รีบบอกค่ะ ยิ่งปิดบังนานยิ่งแย่ บอกตรงๆตามความจริงค่ะ ทุกอย่างเกิดขึ้นแล้ว ยอมรับมัน แล้วเผชิญหน้ากับมัน*อย่างมีสติ*ค่ะ พวกท่านอาจจะโกรธ อาจจะเสียใจ แต่ก็แค่ชั่วคราวค่ะ สุดท้ายแล้วคนที่อยู่เคียงข้างและคอยช่วยเหลือดูแลเราตลอดก็คือพวกท่านค่ะ ชีวิตนี้เรายังทำอะไรให้พวกท่านภาคภูมิใจได้อีกมากมายค่ะ เช่น เป็นแม่ที่ดีของลูก ค่ะ

รีบบอกจะดีต่อตัวเราและลูกนะคะ เราพ่อแม่แยกทางเราอยู่กับแม่ ไม่กล้าบอกแม่เพราะตอนนั้นอายุ13เอง แล้วผู้ชายเขาไม่รับผิดชอบเราด้วย กลัวมากค่ะเพราะเด็กมากกลัวแม่อายชาวบ้าน มาบอกแม่ตอนท้อง4เดือนกว่าแล้ว เราร้องไห้เลยตอนบอกแม่ อีกวันแม่พาไปฝากท้องเลยค่ะ ตอนนี้ลูกชาย7ขวบแล้วคลอดก่อนกำหนดด้วย7เดือน แม่เรารักลูกเรามากค่ะ

เคยเป็นเหมือนกันคะ เครียดร้องไห้ หาทางออกไม่ได้ แต่คิดเก็บน้องไว้ไม่ทำลาย คิดว่าจะไม่ให้ใครรู้ ไม่ให้ใครเห็น แต่ความลับไม่มีในโลก พ่อก็เสีย กลั้นใจโทรหาอาน้องของพ่อบอกทุกอย่าง จากที่อาเป็นคนดุมาก กลับพูดมาว่า ท้องก็เกิด เกิดแล้วเลี้ยง เรื่องธรรมชาต เรานี่โล่งเลยค่ะ 40wแล้ว รอวันแตก สู้ๆนะคะ

ตอนเราท้อง เราก็กลัวค่ะ เพราะยังไม่ได้แต่งงาน แต่แม่สามีเขาผ่านอะไรมาเยอะ เขาพูดกับเราว่าสักวันก็ต้องรู้ สรุปแม่สามีโทรบอกพ่อแม่เราเองเลยค่ะ พ่อแม่ก็ขำแล้วผุ้ใหญ่เขาก็คุยกันเรื่องแต่งงานเรียบร้อย พ่อเราก็โหดมากกกก อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดนะค่ะ ทุกอย่างจะดีเอง ปล่อยใจให้สบายค่ะ สู้ๆ

บอกเถอะค่ะ​ พ่อเเม่เขาไม่คิดจะทำร้ายเราหรอกอย่างมากก่เเค่ด่าว่าไปตามเรื่องที่เราทำ​ ผิดก่ต้องยอมรับผิดค่ะ​ เราก่เป็นเหมือนกันพ่อเราเป็นคนดุมากเเต่พอพ่อรุ้พ่อก่ไม่ได้เอะอะด่าเเรงทุบตีอะไรเรย​ ลองเปิดใจคุยกับคุณ​พ่อคุณเเม่ดูน่ะค่ะ​ นานไปจะไม่ดี