27 ตอบกลับ
ทางเราก้นอยใจสามีเหมือนกันคะ รู้สึกสามีเอาใจใส่กับคนที่บ้านเค้ามากจนรู้สึกน้อยใจ เราน้อยใจแม่เค้ามากๆๆ สุดท้ายเราก้เป็นคนผิดคะ ที่คิดไม่ดีกับแม่เค้าที่เราน้อยใจ อารมณ์คนท้องอยากให้สามีอยู่ใกล้ๆ คนเราก้อยากได้ความเอาใจใส่เป็นเรื่องปกติ แต่คนท้องก้ต้องการมากกว่าเดิม เท่านั้นเองคะ เราเงียบไม่พูดกับคนที่บ้านเค้าเราก้โดนตักเตือนจากแม่สามีว่าควรพูดคุยกันบางไม่ใช่เอาแต่เงียบแบบนี้ เราแค่อยากอยู่แบบเป็นส่วนตัวเราผิดมากไหม........แต่ไม่ใช่ว่าบ้านสามีไม่ดีนะดีมากกกก แต่เราอาจจะเห็นแก่ตัวไปเอง😫
เคยเป็นตอนท้องอ่อนๆค่ะ เราบอกว่าเรามีอาการคล้ายจะท้อง เค้าไม่สนใจเราเลยค่ะ เราเลยบอกถ้าเราต้องเด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกเธอนะไม่ต้องมาสนใจประมาณนี้ค่ะ พอตรวจเจอสองขีดจางๆ เค้าก็ยังไม่เชื่อเลยรออีกสองสัปดาห์ตรวจซ้ำเข้มมากเลยค่ะ ตอนนี้ 29 สัปดาห์แล้ว ดูเเลใส่ใจดีค่ะ แต่เค้าไม่เคยลูบท้องไม่เคยคุยกับลูกในท้องเลย จะเป็นดูแลเรื่องการกินการเป็นอยู่ เเต่เราเข้าใจค่ะบ้านนี้สามีทำงานคนเดียวเขาอาจจะเหนื่อย สู้ๆนะคะแม่
อารมณ์คุณแม่ท้องหรือเปล่าคะ บางทีเราอาจคิดมากไปเองนะคะ ใจเย็นๆอย่าหงุดหวิด อย่าคิดมากค่ะ เราก็ปล่อยสามีเลยสงกรานนี้เราก็ไม่โทรไม่ยุ่งไม่ตาม ปล่อยให้เขาอยู่บ้านเขาเที่ยวสังสรรค์กะเพื่อนไป อย่าคิดมากค่ะ ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ยิ่งเราทำตัวงี่เง่า ผู้ชายยิ่งลำคานค่ะ อากาศก็ร้อน เขาจะไม่ชอบไม่อยากอยู่ใกล้ๆเราค่ะ
คุณแม่อย่าคิดมากนะค่ะ นี่อาจจะเป็นเป็นผลมาจากฮอร์โมนตั้งครรภ์ให้พยายามคิดว่าเป็นเรื่องปกติ บ้านนี้สามีติดเกมส์มากถึงขั้นฝากภรรยาที่ท้องออกไปซื้อข้าวให้ แต่แม่บ้านนี้พยายามไม่เอามาคิดมากเพราะไม่ดีกับลูก ก็คิกว่าเป็นการหยุดพักต่างคนต่างทำในสิ่งที่มีความสุขละกัน แม่ก็พาลูกในท้องไปเดินออกกำลังกาย :)
ตอนแพ้ท้องเราอ้วกเค้าก็เฉยๆแต่ถ้าเราอ้วกนานไม่หยุดซักทีเค้าก็บ่นทนๆหน่อยไม่ได้เราก็น้อยใจ เราก็บอกว่ามาช่วยลูบหลังมันจะอ้วกออกไวกว่าเค้าก็มานะแค่ครั้ง2ครั้ง แล้วนางก็อ้วกตามแล้วก็ไม่มาดูเราอีกเลย55555แต่โชคดีที่เราเหม็นหน้าเค้า รำคาญเวลาอยู่ใกล้ๆ
บ้านนี้สามีขี้เกียจคะ. ขี้เกียจทำงานบ้าน อะไรๆเราก็ทำเองหมด เรื่องอาหารการกินเราจัดการเองหมด ดีแต่ทำงานนอกบ้าน. แล้วก็ขยันคุยกับลูกจนบางทีแม่รำคาน ดีหน่อยที่เค้าไม่ตีตัวออกห่าง แต่เเม่บ้านนี้เหม็นขี้หน้าคุนพ่อมากเลยคะ มันขี้เกียจจิงๆ เห้อออ
บ้านนี้สามีเอาใจมากเลยค่ะ เพราะอยู่ด้วยกันแค่ไม่กี่เดือนพอใกล้คลอดเราก็ต้องแยกกันเจอกันอีกทีหลังคลอดค่ะ สามีไม่ได้ตีตัวออกห่างนะค่ะแต่มันจำเป็นที่ต้องแยกจากกันเพราะเขาต้องกลับประเทศของเขาก่อนจะบินมาใหม่หลังคลอด
บ้านนี้สามีหาข้าวหาน้ำให้กิน ให้ไปหาซื้ออะไรก็ไปไม่บ่น ทำงานบ้านให้ทุกอย่าง ดูแลลูกสาวคนโต เราแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ไม่เคยออกห่าง ไม่ไปไหน อยู่แต่บ้าน ไม่จำเป็นต้องมาคุยกับลูก มาคอยลูบท้อง แค่นี้เราก็พอใจแล้ว
ช่วงท้องร้องไห้บ่อยมากเพราะสามีไม่มีเวลาให้ พยายามไม่คิดมากเพราะเค้าทำงาน แต่บางทีมันเหงาจริงๆนะคะ ต่อให้มีเพื่อนเยอะขนาดไหน เราก็ต้องการเค้าอยู่ดี ยิ่งท้องยิ่ติดสามี แต่รู้สึกสามีจะเบื่อเรา นอยเยอะมากกกก
สู้ๆน่ะ
บ้านนี้แรกๆดีนะคะ พอสักพักก็ห่วยแตกค่ะ แต่มากลับตัวตอนท้องออกช่วง7เดือน หลังๆนี้ใกล้คลอดแล้วดีเป็นพิเศษ แปลกใจเหมือนกันค่ะ ไม่รู้อิแม่ท้องหรือสามีท้องอารมแปรปรวนพอกันเลย ทำใจค่ะสู้ๆเพื่อลูกอย่างเดียว
Suwan Nannapat