มีเรื่องมาปรึกษาแม่ๆค่ะ

ก่อนอื่น ถ้าคุณแม่อยากทราบความคิดเห็นของคนอื่นจริงๆ คุณแม่ต้องเปิดใจและมองสถานการณ์ให้เป็นกลางให้ได้ก่อนนะคะ ส่วนตัวเราๆเข้าใจทั้งสองฝ่ายค่ะ ทั้งฝ่ายคุณแม่และฝ่ายคุณแม่ของสามี ท่านเองก็คงคิดถึงลูกชายค่ะ เลี้ยงมาตั้งแต่เล็ก ไม่ได้เจอกันนาน คงอยากกอด อยากหอมลูก เป็นเรื่องธรรมดาของหัวอกคนเป็นแม่อยู่แล้วค่ะ (เชื่อว่าในอนาคต ถ้าแม่เจอเหตุการณ์แบบนี้ แม่ก็จะเข้าใจท่านมากขึ้นค่ะ) ท่านก็มีแต่จะแก่ตัวลงเนอะ ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่อีกนานแค่ไหน ท่านก็คงอยากใช้เวลากับลูกชายเหมือนกันค่ะ ในส่วนของคุณแม่ที่กำลังตั้งท้อง ก็เข้าใจค่ะ ว่าอยากให้สามีอยู่ใกล้ๆ คอยดูแล คนท้องทุกคนย่อมต้องการอยู่แล้วเนอะ ไม่ผิดเลยที่จะรู้สึกและต้องการแบบนี้ ทางที่ดีที่สุด คือ ควรเจอกันคนละครึ่งทางนะคะ ให้เค้าได้ทำหน้าที่ทั้งเป็นลูกที่ดีและเป็นสามีที่ดี อาจจะแบ่งจำนวนวัน ว่าอยู่กับเรากี่วัน แล้วไปหาคุณแม่ของเขากี่วัน หรือถ้าไม่สะดวก ก็อาจจะขอตกลงเป็นว่าลาครั้งนี้ให้เค้าอยู่กับเรา แล้วลาครั้งต่อไป ให้เค้าอยู่กับคุณแม่ของเขา อย่าถึงกับไม่ให้เค้าได้ทำหน้าที่ลูกที่ควรจะต้องทำเลยค่ะ เราเองก็กำลังจะเป็นแม่คนแล้ว ถ้าสักวันเราต้องห่างกับลูกเราไปนานๆ เราก็คงนับวัน เฝ้ารอที่จะได้เจอลูกเหมือนกัน อยากให้พยายามเปิดใจให้มากขึ้นนะคะ จะได้เข้าใจกัน และไม่ทำให้ฝ่ายใดฝ่ายนึงต้องลำบากหรือทุกข์ใจ จนเกิดความบาดหมางต่อกันและกันค่ะ