มันผิดมากเหรอค่ะ?

คือเราทำงานแต่เราทนไม่ไหวกับพี่ที่ทำงาน เหมือนเขาจะไม่มีความรับผิดชอบเท่าไหร่ และก็อยากจะทำให้เราผิดไปซะทุกเรื่องเลยลาออก มาพัก1เดือนพอจะไปหางานมันก็ง่วงมากๆเพราะท้องแต่ตอนนั้นไม่รู้ มันง่วงทั้งวันจนไม่ได้ไปสมัคร กลับบ้านแฟนแม่แฟนก็จะให้ทำงานไม่ห่วงเรา เราก็ไม่เคยว่า แต่ทำไมถึงอยากให้ทำทั้งๆที่ท้อง ใครจะรับเราทำ กลับมากทม.เจ้านายแฟนก็บ่นเราให้แฟน มาบ่นเราเองยังดีกว่าบ่นแฟนเรื่องเราซะอีก เราหิวรอบๆก็ไม่มีอะไรขาย เราให้แฟนไปซื้อ เจ้านายก็บ่นทั้งๆที่ไม่มีงาน ที่เราอยู่ใช้กระทะไฟฟ้าแทบต้องลงบันไดเมื่อวานแฟนต้มไข่กินใส่น้ำไว้ มันหนักมาก เลยให้แฟนไปล้างให้เราจะได้ต้มมาม่ากิน แฟนบอกให้ลงไปเอา เราก้ไป เจ้านายแฟนก็พูดแบบ มันนอนทั้งวันเลยเหรอ คือตอนกลางคืนมันนอนไม่หลับ กว่าจะหลับตี4ตี5 เราคงอยู่ไม่ไหวหรอกถ้าจะให้ตื่นเช้าๆ เรารู้สึกไม่โอเคเลย ที่แฟนต้องมาโดนบ่น ในใจอยากจะเลิกๆไปซะ แต่เขาก็ไม่ยอม แต่เราลำบากใจ เราเป็นตัวอะไร ทำไมมีแต่ใครๆคอยว่า เราแค่รอเวลาที่จะให้ลูกออกมา เราเหนื่อยค่ะ เราท้อ ร้องไห้มาหลายครั้งแล้ว ไม่อยากร้องอีกแล้วเคยสัญญากับลูก แต่พอมาได้ยินคำของคนอื่น เรามันเหมือนคนไร้ค่าจริงๆ?