เครียดมาก

เข้ามาให้กำลัง และคำแนะนำนิดหน่อยค่ะ ชื่อบิดา ควรไตร่ตรองให่ดี เพราะใส่ลงไปแล้ว ไม่สามารถนำออกได้ ส่วนครอบครัว เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของคน 2 คนแล้ว คนที่จะรับผิดชอบลูกคุณคือแม่ของคุณ แค่แฟนคุณแค่อยากมีบทบาทในตัวลูกโดนที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไร ดูเหมือนไม่แฟร์กับครอบครัวคุณสักเท่าไร “แอบคบกัน” เหมือนเป็นตลกร้าย เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องของความรักอีกแล้ว คือเรื่องของความรับผิดชอบชีวิตเด็กที่กำลังจะเกิด แต่คุณ 2 คนทำเหมือนเล่นตลกอะไรสักอย่าง ตัวคุณเองไม่มีความแน่วแน่ในคำพูดและจิตใจเลย พูดนั่นทีนี่ที แม่คุณ เรียกเยอะ (ไม่รู้เท่าไร) เรื่องนี้ควรตกลงให้จบแต่โดยดี เอาจริงทางฝ่ายชายดูเห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้มากนะ ไม่ยอมเสียอะไรเลย สุดท้าย ถ้าคุณอยากให้ผู้ชายคนนี้เข้ามามีบทบาทในชีวิตลูกคุณโดยที่ไม่ต้องเสียอะไรเลย แล้วคุณยอมรับได้ “นั่นก็แล้วแต่คุณ” เหตุการณ์ของเราคล้ายๆกัน แต่สามีเราเลี้ยงดูเราทุกอย่าง ส่งเรียนจนจบ เพียงแค่ว่าพ่อแม่เค้าไม่ได้(สนใจ)ติดต่อแม่เรา(อยู่ต่างประเทศ) จนเราคลอดลูก เราเลยตัดสินใจให้ลูกใช้นามสกุลเราค่ะ ผลที่ได้คือ พ่อสามีมาพูดเป่าหูบอกส่าเราทำไม่ถูกต้อง จนสามีหูเบาหลงเชื่อ จนจะทิ้งเรากับลูก เราบอกว่าไปได้เลย เพราะเราเลี้ยงเองได้ ไม่ติดปัญหาอะไร เค้าก็ไม่ไปและยังอยู่เป็นครอบครัวเหมือนเดิม 3 คน

เราเชื่อว่าความรักของแม่คุณที่มีต่อคุณและหลานจะทำให้ท่านเข้าใจและยอมรับได้ค่ะถึงในใจจะไม่ชอบแต่ถ้าเรารักเค้าท่านย่อมทำใจได้ในวันใดวันนึง ส่วนเรื่องลูกถ้าเค้าต้องการใส่ชื่อเค้าเราก็ต้องทำข้อตกลง เช่น ต้องออกค่าใช้จ่ายในการคลอดช่วย ซื้อเสื้อผ้าของใช้ให้ลูก นี่เป็นเรื่องง่ายมากพิสูจน์ในความพร้อมที่จะเป็นพ่อถ้ารักลูกจริงเรื่องแค่นี้สบายมากค่ะ และถ้าจะตกลงกันอีกครั้งควรจะมีผู้ใหญ่มาเป็นพยานนัดแล้วไม่มาเรื่องแค่นี้ยังทำไม่ได้อนาคตคุณแม่ต้องเป็นผู้นำแน่เลยค่ะ รักลูกเค้าต้องเข้าหาพ่อแม่เค้า แสดงคงามรับผิดชอบให้สมกับที่เค้ายกลูกสาวให้นะคะ คำว่าครอบครัวมันต้องหนักแน่นนะคะเรามีลูกแล้วจะมารักๆเลิกๆไม่ได้ก่อนจะบอกเลิกต้องไตร่ตรองให้ดีว่ามันเกิดเพราะหมดรักและสุดๆแล้ว ไม่ใช่เลิกเพราะทะเลาะกันแต่ยังรักกันอยู่ และเลิกเพราะนอยด์ ถ้าจะเลิกให้เลิกจริงๆสงสารลูกถ้าวันนึงเค้าโตมาต้องมาเจอพ่อแม่รักๆเลิกแบบนี้ไม่ได้นะคะ ต่อให้คุณจะอายุเท่าไหร่ก็แล้วแต่ถ้าคุณมีลูกแล้ววุฒิภาวะทางอารมณ์ต้องมีให้มากกว่าเมื่อก่อนนะคะ สุ้ๆนะคะแม่

เป็นกำลังใจให้นะคะ ทุกปัญหามีทางออก ค่อยๆปรับความคิด คนละครึ่งทาง ไม่มีอะไรทีาถูกต้องหรือถูกใจใครไปหมด ทางคุณและผู้ชายเมื่อรักสนุกแต่มันไม่ถูกต้องก็หาทางออกที่ดีอยู่ปรึกษากันและก็แจ้งทางพ่อแม่ของแต่ละฝ่ายให้รับทราบแต่ทางคุณฝั่งของผู้หญิงก็อาจจะเรียกเยอะเกินไปในช่วงวิกฤตแบบนี้ทางฝั่งผู้ชายก็เลยไม่กล้ามาในรอบที่2 เราว่านะอะไรที่มันพลาดแล้วก็ผูกข้อไม้ข้อมือ ข้าวหม้อแกงหม้อก็ได้ อบอุ่นเหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องเยอะ อวดร่ำอวดรวย หรือเอาหน้า ส่วนเขาขอให้เอาชื่อใส่ว่าป็นพ่อ ไม่ต้องคิดเยอะเลย ทางรพ.ถามอยู่แล้วชื่อแฟนคุณชื่ออะไร ส่วนว่าจะรับผิดชอบเลี้ยงดูไหม มันคงเป็นเรื่องของอนาคต คาดเดาไม่ได้ ตอนช่วงลูกเกิดมาแรกๆอาจส่งเสียก็ได้ เวลาผ่านไปอาจจะไม่ช่วยส่งก็ได้ ยังไงก็ค่อยๆคุยกันนะทุกคนเป็นกำลังใจให้อย่าเครียดมองโลกในแง่ดี เพื่อลูก

เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราท้องโดนทิ้ง เรายังอยุ่ได้ เหนื่อย ที่ต้องเลี้ยงลูกคนเดียว เป็นหลักให้ลูก แต่โดยรวมสุข สบายใจ ทำใจเดวก้อเจบจนชินไปเอง โฟกัสที่ลูก มีเค้าแล้วต้องรับผิดชอบเขา ผลจากการกระทำของเรา ผลจากสิ่งเราเลือก สู้ๆค่ะ คุนผ่านตรงนี้ไปได้คุนจะมีความสุข

คือเอาจริงๆนะรุ่ว่าฝังแม่เราไม่ชอบสามีแต่ฝังสามีถ้ารักเรากับลุกจริงและพร้อมจะเดินไปด้วยกันทำไมไม่ทำให้ถูกตั้งแต่เเรกเเละคุณก็ต้องเป็นคนกลางที่ต้องคุ่ยกับเเม่ให้เข้าใจก่อนอันดับเเรกเลย(แต่ก็ขอให้สุ้ๆและเป็นคนกลางเพื่อที่จะปรับความเข้าใจกันคะ)

จริงอยู่ที่ในใจยังรักและอยากให้เค้าเป็นพ่อของลูก ถ้าเค้าดีจริง เค้าต้องรับผิดชอบตั้งแต่แรกแล้วสิ แม้ญาติพี่น้องเค้าไม่ยอมรับเค้าก็ต้องหาวิธีดิ้นรนเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันเป็นผัวเมียสิ ไม่ใช่วิธีขี้ขลาด ไม่มีความเป็นผู้นำ หลบๆซ่อนๆแบบนี้

หนูก็เป็นน่ะพี่.เเต่ทำยังไงเขาก้เฉยๆกันพอหลังๆไปเยี่ยมไปหาบ่อยๆจนเขารักเเฟนเรา😊

ไม่ชอบเเล้วทำไมถึงปล่อยให้ท้องล่ะค่ะ

เป็นเหมือนกันเลย

สุ้ๆค่ะ