แม่ต้องไปทำงาน

ขอวิธีทำใจไปทำงาน และต้องห่างลูก ปกติตัวติดกัน เลี้ยงลูกเองคนเดียวมาตลอด สามีทำงานเสร็จก้มาช่วยดูแลลูก ให้เราได้พักได้หลับบ้าง แบ่งเบากันไป เราแม่ลูกผูกพันเข้าเต้าทั้งวัน คุยกัน ยิ้มให้กัน หัวเราะทั้งวัน นอนกอดกัน เราคิดถึงลูกตลอดเวลา ยิ่งมองหน้าเขายิ่งร้องไห้หนักมาก ยิ่งใกล้วันไปทำงานยิ่งคิดถึงลูก ...แม่จำเป็นต้องทำงานนะลูก เพื่ออนาคตลูกนะคะ ตอนกลางวันให้คุณยายเลี้ยง ตอนเย็นแม่ก็กลับบ้านมาให้ลูกเข้าเต้าได้ทุกวัน ได้นอนกอดกันเหมือนเดิม... แต่แม่ก้ยังทำใจไม่ได้ ต้องแอบร้องไห้อีกแน่ๆ