ขอระบายหน่อยนะคะ
เราเป็นโรคซึมเศร้า บวกกับเป็นปลายประสาทอักเสบ แต่ไม่หนักมากก่อนท้องร่างกาย90%แล้ว ตั้งแต่ท้องร้องไห้ง่ายคิดมากคิดเยอะตอนนี้ท้องใกล้คลอดแล้วคิดแต่จะฆ่าตัวตาย แต่พยายามนึกถึงลูกไว้ว่าเค้าอุตส่ามาเกิดแล้วเราจะพาเค้าไปไม่ได้ แล้วหาอะไรทำกลบความคิดตัวเอง มันก็ช่วยได้ดีขึ้นเยอะเลย แต่ก็คิดอยู่ดีว่าอยากตายทุกวัน บางทีก็คิด ว่าถ้าคลอดเราจะฆ่าตัวตายคนเดียว แต่มันก็มีความคิดนึง ลูกคงจะลำบาก มาก อีกความคิดนึงก็อยากจะพาเค้าไปด้วยเลย เค้าจะได้ไม่เกิดมาลำบาก เราพ่อแม่แยกทางนะคะ ครอบครัวแฟนก็ไม่ค่อยคุยกับเรา แฟนมีลูกติด ทางครอบครัวแฟนก็คิดว่าเราจะเกลียดลูกเค้า ชอบพูดว่าอยู่ห้องพ่อเดี๋ยวก็โดนเค้าตีเดี๋ยวก็โดนหยิก. วันๆเราอยู่แต่ห้องจนไม่อยากคุยกับใคร เลย คงจะเป็นเพราะเราไม่มีพ่อแม่อยู่ข้างๆด้วยเลยทำให้เป็นได้ขนาดนี้ เราไม่มีกำลังใจจากครอบครัวตัวเองเลย เลยคิดแต่อยากจะตายให้จบๆไป. แต่เราพยายามเข้มแข้งนะ ก่อนท้องก็มีกินยารักษากระตุ้นไฟฟ้า จนหมอลดยาพวกสเตียรอยด์ให้จากวันละ6เม็ดก็ลดลงมาให้ จนดีขึ้น พอท้องเราก็เลิกกินยา หวังว่าลูกเกิดมาลงคงหายจากโรคพวกนี้ เราไม่อยากคิดเลยนะ ไม่อยากเป็น ด้วยมันทรมานมากห้ามความคิดตัวเองไม่ได้ แค่คิดก็เหนื่อยแล้วค่ะ