ปฏิกริยาสามีขณะตั้งครรภ์
ขณะที่ฉันตั้งครรภ์ ออกตัวก่อนว่านี้ไม่ใช่ท้องแรก แม่ท้องตั้งครรภ์ลูกคนที่สองได้22weeksแล้วค่ะ แต่พอท้องใหญ่ขึ้นมีความรู้สึกว่าสามีเปลี่ยนไปและไม่สนใจกันเลยค่ะ เหมือนตอนท้องคนแรกไม่มีผิด อาจเป็นที่รูปร่างแม่ท้องที่เปลี่ยนไป อารมณ์ของแม่ท้องเอง แต่แม่ท้องคิดว่าแม่ท้องควบคุมอารมณ์ได้ดีกว่าท้องแรกแน่นอนและดูแลตัวเอง แต่แม่ท้องเป็นคนต้องการความใส่ใจจากสามีค่ะ แต่แปลกที่ไม่เคยได้ตั้งแต่ตั้งครรภ์ลูกคนแรกแล้วค่ะ ขณะที่แม่ท้องตั้งครรภ์นั้น อาหารมีประโยชน์สามีไม่เคยหาให้รับประทานเลยค่ะ แม่ท้องจะหิวขนาดไหนตัวเองไม่หิวก็ยังคงนอนเล่นโทรศัพท์ต่อไป ไม่เคยกระตือรือร้นพาไปกินอะไรถ้าไม่ขอร้องหรือแอบไปนั่งร้องไห้โมโหน้ำตาแตก สามีเขาคงคิดว่าเราสามารถทำอะไรเองได้ไม่จำเป็นต้องใช้เขาแต่ภาวะการตั้งครรภ์มีผลต่อสภาพจิตใจค่ะ จริงๆทำเองได้หมดนะคะให้ขับรถไปทานข้าวจ่ายตลาดเองได้ค่ะแต่กลัวขับรถไปชนคนอื่นจริงๆเพราะขับรถไม่แข็งค่ะ เลยต้องรอเขาเป็นประจำและทำให้หงุดหงิดมาก พร้อมมีลูกเล็กกำลังซนอีก1คนที่ต้องดูแลด้วย บุหรี่สามียังคงสูบทุกวัน สูบหนักอีกต่างหากเนื่องจากถ้ายิ่งเครียดเรื่องงานหรือแม่ท้องพูดเตือนก็จะทำหน้าเครียดและสูบแล้วสูบอีกต่อไป นี้คือผู้ชายที่ตอนเป็นแฟนบอกจะเลิกบุหรี่ให้เรานะคะ ผ่านมาลูกคยที่2แล้วค่ะ ลืมคำพูดนั้นไม่นานแล้ว คู่สนทนาที่ดีไม่เคยคุยกันดีๆ พูดจากระโชกโฮกฮากเป็นนิสัยค่ะ พูดคุยกับลูกในครรภ์ ไม่เคยสนใจและถามถึงแม้แต่ครั้งเดียว แม้แต่ขณะที่แม่ท้องบอกให้สามีมาดูลูกสิดิิ้นตอนนี้ลูกดิ้นแล้ว ไม่เคยจับเคยลูบเคยแตะท้องเลยค่ะ บีบนวดให้ ไม่เคยบีบนวดมีแต่ให้คนท้องบีบนวดให้ เพราะพูดเสมอว่าคนท้องนวดไม่ได้ แต่คนท้องนวดให้สามีคือให้แม่ท้องออกกำลังกาย-..- ชวนกันออกกำลังกายบ้างไม่เคยเพราะสามีเองก็ไม่ออกอยู่แล้วเอาแต่นอน ทำงานและเล่นROV ไม่ลุกกระดิกตัวถ้าไม่จำเป็น สามีไม่ใช่คนอ้วนนะคะแต่น่าจะเป็นคนขี้เกียจ:D ช่วยทำความสะอาดบ้านสามีมีทำบ้างถ้าขอร้องแต่น้อย สามีมีหน้าที่ล้างขวดนม ซักผ้า บางครั้งแม่ท้องซักผ้าเองแต่ขอร้องให้สามีช่วยตากยังคงโอ้เอ้เหมือนเคยแม่ท้องจึงต้องลงไปยกราวตากผ้าและตากเอง แม้แต่ปูผ้าปูที่นอน ก็ยังคงต้องปูเองเพราะสามีไม่ทำขนาดเอาผ้าปูที่นอนมาประเคนให้ถึงที่แล้ว การพักผ่อนของแม่ท้อง หากแม่ท้องนอนดึกตื่นสาย สามีจะว่า แต่ตัวเองสามารถนอนเช้าตื่นสายได้ เวลาแม่ท้องง่วงนอนกลางวัน และมีลูกเล็กอีกคนต้องดูแล สามีจะถามว่านอนไม่พออีกหรอ-.. - กำลังใจต่อแม่ท้อง ไม่เคยได้ตั้งแต่ลูกคนแรกแล้วค่ะและยังคงเป็นเหมือนเดิมแต่ไม่ทราบว่าตนเองทนมาได้อย่างไร รู้สึกน้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้ คิดว่าลูกคนที่สองแล้วแม่ท้องปรับตัวเองและนิ่งไม่โวยวายไม่โมโหควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดีกว่าตอนท้องคนแรกค่ะ ตอนนี้ยังคงหากำลังใจจากเพื่อนๆทางโซเชียลเพราะสามีไม่รู้อะไรเลยค่ะ สามีเป็นผู้ชายที่ถึงพูดไปแล้วก็ยังคิดไม่ได้ค่ะ^^ เขาคิดไม่ได้จริงๆค่ะทุกคน มีแม่ท้องคนไหนอยู่ในสภาวะคล้ายๆกันบ้างคะ
