Giving up my hope

Hi sis, wag mawalan pag Asa. Diko alam story mo but I think same tayo. Before we got married 2017 gusto ko na ma buntis talaga we tried pero wala kaya we decided mag pakasal na dahil baka Hindi pa binigay sa Amin si baby dahil we’re not married yet, and that’s 3 years before we got married. Our first plan kasi Ning di pa ikinasal is (baby, house, wedding) pero now is set to gods plan talaga (wedding, house, baby, we even have car also) Sis, tried insemination for how many times halos every month.. pero wala talaga. Until halos patusin na namin ang IVF nong araw na yon pina prepare kami ni doc ng 800k pero pumalag parents namin dahil 50% Lang chances. 3 years din talaga inantay namin... sabi ki pa nga sa sarili ko pag lumagpas ako ng 35 ayo ko na at saka p ako mag give up. These pandemic gives us hope... buntis ako ngayon at manganganak on December sis.. 🙏 for me po.. Hindi namin inakala talaga. Kung kailan wala na kami ginawa saka binigay.. during pandemic kasi sa bahay lang, minsan awayan pa kami ni partner ko, Hindi ko alam buntis na pala ako. Timing Lang din, during pandemic nakababa si hubby.. ayon ang saya sumampa ng sumamba liit. Pray Lang sis..

Do not close your door TTC ako for almost 6years im a PCOS warrior. But one day when i was lossing my hopes i found out im pregnant sadly nakunan ako around 8weeks.Sabi konsa sarili ko naumpisahan ko na baka niready lang ni God ang matres ko after 2months from miscarriage i concieved my dearest lia abdiel napaanak naman ako ng maaga she is 32weeker and fought hard in NICU for 4days before she gained her wings to heaven. Minsan naitanong ko sa diyos bakit mga anak ko pa? Dumating ako sa point na gumuho mundo ko.But then again i witness the greatness of the lord last christmas i found out im 5weeks pregnant was too early kc CS mom ako at 5months palang ang nakakaraan nung pinanganak ko ang anak ko. Ganitong ganito din noon dec. Namin nabuo si lia and here comes my rainbow😭 sobrang excited na kinakabahan kc di ko alam what is ahead of us na mag-ina ang tanging pinagdadasal ko lang ingatan kami ng panginoon kasama ang dalawang anghel ko sa langit. And i want to share this verse to you it gave me strength during my down moments i am 34 and no living child😊 The pain that youve been feeling cant compare to the joy that's coming Romans 8:18

Hi sis. Naiiyak ako habang binabasa post mo. Wala ako sa kalagayan mo at di ko alam lahat ng pinagdaanan mo kaya wala akong karapatang husgahan ka sa nararamdaman mo. Pero sana wag mong gawing miserable ang buhay mo dahil lang sa di ka magkaanak. Sana enjoyin mo pa rin ang buhay na binigay satin ng Diyos. May mga bagay na di natin kotrolado. May mga bagay na di natin alam bat nangyayari. Pero soon, makikita mo kung bakit. 2yrs na rin kaming married ng husband ko. And now hoping na mabiyayaan na din. Nasa 30s na rin kami. We are willing to wait in God's perfect time. Naintindihan ko kung pagod ka ng umasa. Pero ituon mo ang atensyon mo sa iba Sis always remember na MAHAL KA NG DIYOS. Gusto nya maging masaya ka. Alam nya ano magpapasaya sayo. Gaya ng isang ama, kung kaya Nya namang ibigay ang ikakasaya ng anak nya ibibigay nya yun. Pero may ibang oras kasi na sinusunod ang Diyos. Di saklaw ng oras at standards ng tao. Try to search sa fb ang Page ng EMMANUEL MINISTRY INSTITUTE. Try mo pakinggan ang preaching ni Bishop Emi. One time nakapakinig ako sa preaching nya, lalo kaming nabuhayan magasawa. FINDING GRACE IN THE WILDERNESS

Hello sis. I read your post before this one and honestly, mahirap magbigay ng advice kung hindi ko naexperience firsthand ang naranasan mo. All I can say is, siguro ang kelangan mo muna ay self-love. You spent years trying to conceive, doing everything para matupad yun. Pero let me ask you, was there a time during those years that you enjoyed what you did? Yun bang hindi mo binibilang yung araw kung kelan ka mag-oovulate but just enjoying your moment with husband? Baka kelangan mag-date kayo nang hindj nag-iisip about “conceiving”. Yung tipong enjoy pang, chill chill lang. Kasi parang ang nagyayare, masyado kayong nagfocus sa pagcoconceive that you forgot to be happy together. I’m not in any way judging both of you. Just suggesting na maybe take a look at things at a different angle. Also, I suggest you read Collen Hoover’s All Your Perfects. I’m sure marami kayong matututunan doon.

wag po kyo mwalan ng pag asa siguro nga po iwasan nyo na muna pag inom ng mga gamot..wag nyo stressin sarili nyo..wag nyo pilitin na magbuntis siguro may tamang panahon para jan hinde pa sa ngayon..the more na na iistress kayo at pinupush nyo nakikisama rin ang katwan nyo sa stress..tingnan nyo na lang po si assunta de rosi nasa 40 plus na sya may sakit sya at di na umaasa na magkakaanak dahil sa sakit nya sa ovary pero nabuntis pa din sya at nagkaanak..may plano po ang dyos sa bawat isa saatin..siguro its time na ituon nyo muna ang sarili nyo sa asawa nyo mag bonding kayo na parang bagong kasal...god loves you po godbless sainyo praying po sainyo

Hi mom! 😊 i'm 4 years ttc and kagaya mo nawalan nadin ako hope kasi may PCOS ako and wala talaga di ako matyempuhan. Until i decided to get a puppy inalagaan ko na parang sarili kong anak during that time i gave up all my hope and nilibang ko nalang sarili ko sa pag aalaga sa dog ko. And nalaman ko nalang buntis pala ako! Ipaubaya mo lang sa panginoon ang lahat, mommy. Yung pinsan ko 10 years ttc. Halos sabay lang kami nabuntis, just like what i did nag alaga ng mga dogs at nilibang lang sarili. Don't stress yourself over it mommy. God will give you what you've always wanted verrrrry soooon! ❤ God bless you.

in perfect tym sis ibibigay Ng Lord yan,ur still young po,ako at the age of 37 ngaun lng nagbuntis...mas mlaki png chance sa edad mo.dko din inasahan na mabubuntis pko,just like u...dami ko din effort just to conceive yearly ob,vitamins,hilot,papsmear but still Wala...ginastusan ko tlga sis.pero dumating din ako sa point na giving up naku at tangap ko Ng Wala Ng baby...pero God is good...in perfect time...this pandemic nagbuntis ako...Kya possible din sau yan na mangyari.Godbless

hi sis! try to rest kau ni hubby.. and maintain a healthy life style.. like, exercise, eating fruits, veggies and iwasang ma-stress.. wag nyong i-stress ang sarili nyong mkabuo.. just relax lang & i-enjoy nyo lang ang sex life nyo.. kc stress tlga ang mtaas sa chance n hindi mkabuo.. at prayer dn nman ang mtaas sa chance n mkabuo.. just believe in him & give all yourself to him & you'll be surprised.. 😊 don't loose hope.. 🙏

Ang sad nmn.. naalala ko tuloy si Moises. pinangako ni Lord na mabubuntis si Sarah pero matagal parin siyang nag hintay not sure Kung 30 -40yrs syang nag intay na mabuntis si Sarah. kahit impossible nabuntis pa rin.. wlang impossible sis. alamin mo lng ano Po purpose niyo. and relax muna Po kayo mukhang stressed n rin kayo.

Hello sis. Don’t lose hope, have faith. God is good and in His perfect time you will have what you prayed for. Age lang yan sis, I’m 35 na and I thought di na rin ako mabubuntis. Tita ko naman 38 when they had their first. Don’t stress out. Praying you’re okay now.