Hello po. Anonymously venting lang po. I saw the photo of my estranged Husband kase through a mutual friend (He's with his mistress kaya estranged. ?) Nakita ko na parang they are living the life. Naisip ko, buti pa tong mga to pasarap buhay! Di man lang naisip mga sinaktan nila. Ni hindi man lang din naaalala mga batang dinamay nila. May karma kaya talaga? ? Then ako naman ito kinakaya for my child, luckily naman and with all the love and efforts narin, )Thank you Lord!), nakakapag provide naman ako sa kanya ng kahit papano higit sa sakto. Pero yun nga lang marami din akong ginigive up for myself para magampanan ang both roles (Mother and Father) . Naiisip ko minsan lalo na kapag may struggles, may sakit si baby, and all, "Ano kaya ang para sa akin?" ?? Minsan kahit positive ka and strong ang pananaw, may mga days na down ka talaga. Mahirap talaga maging solo parent pero twice the love and fulfillment. Totoo naman yun. Pasensya na po sa maraming kuda, ?? Gusto ko lang po talagang maglabas ng saloobin at makahinga ng maluwag. Thank you. ?
Anonymous