Ngaun ko napatunayan na ang sakripisyo ng isang Ina ay di matatawaran simula sa pagbubuntis hanggang sa mailabas nya ang supling nakaloob Ng Diyos sa bawat isang pamilya.
Simula Wednesday morning masakit na sya may blood discharge, akala ko normal lng sya Yung pla nasa 2-3 cm na ako nakapaglakad lakad pa na feeling ko wala pa sya napaabsent tuloy si Jerome.
Thursday walang pain at di nagprogress, so akala ko abot sya November
Friday dito ko naramdaman ang sobrang sakit Ng walang kapantay nagpaIE ako ulit nasa 5-6 cm na sya going to 7. Nkapauwi pa ako hinintay ko pa asawa pro sobrang sakit na nya pagdating Ng 11 nagpaadmit na ako , walang kapantay na sakit ang naramdaman ko at di pa naputok manubigan ko,bandang 1pm fully dilated na ako pinaiire na ako para pumutok manubigan ko. Pagkaputok ng manubigan ko matagal lumabas si baby kahit anung ire ko di sya lumabas ilang beses na nagfetal heartbeat kaunti na lng daw lalabas na sya pero di sya makalabas, nagsabi na si Dra.na pag di pa sya lalabas Ng 4 pm C's na ako dahil nalaman nila na posterior position at bka mahirapan na sya huminga sa loob.
At exactly 3:34 pm lumabas na baby boy na di namin inakala na 3.4 kg sya via normal delivery. All the pain sa labor ay nawala pagkarinig mu ng iyak ng baby mu kahit na hanggang pwerta ang cut mu at may apat na tahi.
Akala tapos na lahat yun pla may Isa pa, dapat 7 pm labas na ako sa recovery pero dinuguan ako observation ako ulit at monitoring.
Pero laking pasasalamat ko sa Diyos dahil di nya kmi pinabayaan at kahapon nkauwi na kmi ni baby Rayne.
Nagpapasalamat din ako sa lahat Ng prayers Ng pamily ko, co teacher ko at mga kaibigan, sa kuya ko Joey na mas kabado pa sa akin, sa hipag ko Kay Ate May, sa mother in law ko Mama Yeth at higit kay Jerome na di ako pinabayaan simula pagbubuntis ko hanggang sa labor part.
Isa rin malaking pasasalamat ko sa Dolly's Lying na pinapangunahan Ma'am Dolly, Dra.Selerio at sa dalawang staff na tumulong sa akin..
#firstbaby #1stimemom