Privacy Policy Community Guidelines Sitemap HTML
I-download ang aming free app
Hi mommies. First time mom here with 15days old baby boy. Need sone advice po. Dati kala ko di ko dadanasin ang postpartum na yan. Yung mabilis ko lang maoovercome. Pero hbng patagal ng patagal para kong nilalamon ng lungkot. Iyak ako ng iyak habang pinapadede ko si baby at kung anu ano tmtakbo sa icp ko. Halos d ko na matignan sarili ko sa salamin parang ibang iba na ako. Dmdting yung time na gsto ko na sumuko. Gsto ko na bmlik sa dati. Yung malayang malaya ako sa lahat at hawak ko oras ko. Sobra ko sinisisi srili ko kung bat ako nagkaganto. Alam ko mdmi pa ko pagdadaanan at nagsisimula palang toh. Tapos yung partner ko sobra pa ako idown na ampanget panget ko. Di ko nmn pede unahin sarili ko para maging presentable lang sa paningin nya. Pkrmdm ko maling mali n nmn ako ng tnahak na landas. Napapaisip pako kung dpat bang pakasalan ko ang taong toh dhil sa may anak kme. Tpos kplit nmn nun hbmbuhay akong ganto. D ko maiwasan ikumpara sya sa ibang tao na nagpapaka ama tlga. Kesa yung puro paglilibang ang inaatupag puro cp puro laro. Atungal na si baby tpos tulog mantika pa. Pkrmdm ko gsto ko nlng maglaho o mawala. Pero sa twing titignan ko anak ko. Khit ubos na lakas ko sa buong araw isang ngiti lng nya pra akong nabubuhayan. Mangawit man ako kahehele o mapaos man ako kakaknta mapatulog lang sya, alam kong d ako dpt sumuko. Kung anu ano negative pmpsok sa icp ko. Di tlga maiwasan. Yung tipong wla mapagsabihan. Di ko alam kung may handa ba makinig. Prang araw araw ako stress mula paggising at pagtulog. Thanks po.
ang sad naman sis.. umiyak ka sis. let it out. regarding sa partner mo, if heβs not with u during ur trying times, gusto mo ba sya mkasama habang buhay? talk to other moms in ur area or a support group pra ma divert ang attention mo.