Thank you for everything Baby Zairelexa😍😘😘😭 Goodbye😭😭

Hi mga mommies😊 gusto ko lang i-share sa inyo naging karanasan ko para maging aware din mga ibang mommies ... 😊 So.. Halos 6months na mula nung nawala samin ung baby ko... Ngaun lang ako nagkaron ng lakas ng loob para ibahagi sa inyo to.. 2months and 12days lang nagtagal samin baby ko .. Biglaan lahat ng nangyari.. Halos lahat kami hindi makapaniwala... Buntis ako nun mga mommies.. 3or4 months na tyan ko nun... Hindi ko rin talaga alam na buntis na ako nun kase tuloy tuloy at normal ung regla ko.. Dinala ako ng hubby ko sa province nila dun ako tumigil... Nung time na un.. Uso ung bulutong sa lugar nila at isa sa mga pinsan nya may bulutong.. Nahawaan ako ... Halos isang bwan bago ako gumaling ... Hanggang sa nagpa check up ako.. Dun pa namin nalaman na buntis na pala ako... Hanggang sa lumaki na tyan ko at umuwi na ako ng cavite.. Sa family ko para may mag asikaso sakin.. Dun na ako nag pa ultrasound... Sabi ng doctor.. Sobrang delikado daw pala kapag nagka bulutong or tigdas ung buntis lalong lalo na sa first trimester.. Kase ang unang maapektuhan daw pala ay yung puso.. Kase puso palang daw talaga ung fully develope sa time na un.. Kunh hindi daw puso.. Pwede daw sa pandinig/pananalita/ paningin maapektuhan si baby.. Dun palang iba na pakiramdam ko.... Dinala ko sa center na pinagpapa check apan ko ung result ng ultrasound ko... Ang saya ko nung time na un kase wala daw problema at maganda daw result ng ultrasound.. Kaya nakampante kami na okay lang si baby... Hanggang sa nanganak na ako.. Hindi namin sya naipa newborn screening dahil na din kailangan daw sa maynila pa at wala daw nag aasikaso ng newborn screening sa lugar namin... Hindi rin naman namin pwede ibyahe at baka mabinat ako or baka mapano si baby.. Kampante lang kami nung time na un kase malusog sya at parang walang nararamdaman na kahit na anu... Hanggang sa nag 2months na sya.. Dec 23/19 pumunta kami ng laguna sa side ng hubby ko.. Para na din makita na sya.. Ilang days lumipas.. Dun na sya nag umpisa na pawala wala na ung lagnat.. Ang taas pa umaabot ng 39-40 temp. Nya.. Dec 27 pina check up namin sya.. Need daw ng xray para malaman if pneumonia .. Dec28 ng hapon nakuha result di na namin naipabasa nung araw na un dahil sarado na ung pinag pacheck apan namin.. Dec 29 ng umaga nabasa ng doctor ung result... Dun namin nalaman na puso ung naapektuhan sa kanya.. Kase ung size ng puso nya is halos kasinlaki ng kamao ko.. Na hindi normal para sa age nya .. Kaya ung kaliwang baga nya naipit at un ung nagiging dahilan kung bakit sya nahihirapan huminga... Nung time na yun... Tinapat na kami ng doctor na.. Kapag pina ospital namin si baby mas lalo lang sya mahihirapan.. Dahil kung mabubuhay man daw sya.. Baka hindi rin kayanin ng katawan nya if hindi naibigay lahat ng supplement nya .. Nung araw na un inuwi namin si baby.. Iyak ako ng iyak pero possitive parin nasa utak ko.. Nanalangin ako ng paulit ulit na sana wag syang kunin samin... Nung gabing yun natutulog sya na nakadapa sa dibdib ko... Umiiyak kami dalawa ng hubby ko.. Tinanong nya ako if handa na daw ba ako sa kung anu mang mangyari kay baby ... Humagulhol ako lalo ng iyak... Sabi ko.. Hindi ... Hindi ko kaya.. Kase sya ung pangarap at bumuo ng buong pagkatao ko at nagbigay ng pag asa sakin para lumaban pa... Nakatulog ako kakaiyak.. Bandang 5am kinabukasan dec 30.. Ginising ako ni baby para dumede sya.. Parang normal lang sya at ayaw nyang ipakita samin lalo na sakin na may nararamdaman sya.. Habang pinapadede ko sya tumutulo nalang luha ko... After nun natulog ulit kami.. Mga bandang 7am.. Nararamdaman ko kamay ni baby na parang hindi sya mapakali.. Kaya dali dali akong gumising... Binuhat ko sya nakita ko na sobrang hirap syang huminga kaya itinakbo agad sya namin sa ospital.. Habang nasa daan kami .. Nakatingin sya sakin habang nakahawak ng mahigpit sa strap ng sando ko.. Sabi ko sa kanya.. Anak.. Saglit lang to ha.. Malapit na tayo wag ka mag alala ha... Hindi nya inaalis ung tingin nya sakin.. Na naging dahilan para humagolhol ako sa iyak ... Dahil mejo may kalayuan din ung ospital... Habang nasa kalsada kami... Nakita ko ung huling paghinga nya.. At dun na sya bumitaw sakin... Dun na sya nawala... Dun ko na sya niyakap ng sobrang higpit.. Sobrang sakit.. Para akong mamamatay sa sakit na hindi ko maipaliwanag na parang dinurog ako .... Sa mismong mga kamay ko sya nawala.. At wala manlang Ko magawa para madugtungan ung buhay nya... Sobrang hirap... Pagdating sa ospital.. Ginawan pa nila ng paraan para mabuhay sya.. Pero wala na.. Dead on arrival na sya... Pinadala sya sa morgue.. Hindi na namin pinagalaw o pinaturukan katawan nya.. Ako na nagbihis sa kanya.. Sobrang hirap... Sobra ung sakit... Nung araw na un.. Hindi ako umalis sa tabi nya.. Tinititigan ko ung napaka amo nyang muka.... Muka nya na.. Sa alaala at panaginip ko nalang ulit makikita😭😭😭 ... Dec 31 ng umaga.. Dinala na sya sa simbahan.. Yung simbahan na kung saan sya dapat namin papabinyagan😭😭😭 nung araw na un.. Bawat sigundo gusto ko ihinto.. Hinihiling na panaginip lang lahat... 😭😭😭😭 hanggang sa pag dating sa sementeryo.. Dun namin sya huling niyakap ng mahigpit... Sinabi namin kung gaano namin sya ka mahal.. Humingi kami ng tawad sa lahat ng pagkukulang namin sa kanya bilang magulang... Pagkauwi namin.. Hindi na namin alam kung papaano uimpisahan ang bagong taon sa buhay namin ng wala sya... Sobrang hirap at sobra yung sakit.... Hanggang ngaun.. Pag naaalala namin sya... Sabay nalang kaming napapaiyak bigla... Pero alam namin na.. Okay na okay at masaya na sya kung saan man sya ngaun... Alam namin na hindi na sya mahihirapan pa kahit kailan...😊😍 Ngaun... May dumating ulit na napakalaking blessing sa amin... Dahil may anghel agad na ibinigay sa amin at sa pagkakataong ito.. Gagawin na namin ang lahat wag lang maulit ang naging karanasan namin... Thank you sa pagbabasa 😍😘 Godbless sa inyo 😘😘

Mary Jane Morante

Mother of an Angel in heaven & Hermione Jane❤?

1109 Replies

Magsulat ng reply

Same tau momshie nakabulutong din ako nung nagbubuntis ako sa baby ko 3mos ako nun then dko nmn ininuman ng kahit anong gamot kc natatakot ako baka kung ano mangyari sa baby ko pero ganun parin ang nangyari sa di inaasahang pangyayari nawala sya samin almost 10 months na sya nasapiling ni lord ngayon nakasama namin sya ng 1 month and 18 days sobrang sakit ung mga pangyayaring ganyan halos mabaliw ako nun dahil dko matanggap na ganun mangyayari sakanya sa mga kamay ko rin sya nawala ung feeling na nakikita mo ung huling hininga nya at malamig na katawan nya habang papunta kami sa ospital kaso sa tricycle palang wlaa na sya bumitaw na sya di ako nun tumitigil kakadasal sa panginoon pero kinuha parin nya samin si baby then nakarating na kami ng ospital kaso huli na dead on arrival na sya hindi rin kasi namin nakuha agad ung newborn screening nya e then kontento kami nun na walang mangyari na ganun kasi sobrang lakas nya e pero nung kaka isang buwan palang nya tinamaan sya ng sipon dahil maulan din nun di namin sya napacheck up agad dahil wlang tigil na pagulan halos isang linggo kaya di kami makalabas nun then Nov 25 ng madaling araw nagising si baby at nagising na rin ako pinadede ko sya ayaw nya dumede nakatingin lang sya nun sakin ng nakangiti first time kong nakita syang ngumiti ng ganun at tumawa ng may boses un palang ang unang boses na narinig ko saknya ung pagtawa nya ng ganun tumawa sya nung pagkasabi ko sakanya baby mahal na mahal ka namin mahal na mahl ka ni momi at dadi as in ngiti at tawa taalga sya nun tumulo ang mga luha ko nun sa sobrang saya ko na narinig ang boses nya at nakita ang matamis nyang ngiti then kinaumagahan ipapacheck up na namin sya at wala nang ulan nun nung pagkagising ko nakatulala sya as in tulala lang sya pinakinggan namin ung heartbeat nya ok nmn then nagmadali nako nun pinahawak ko muna sya sa papa ko then umiyak sya nung ibinigay ko na sa papa ko then nagulat ang papa ko nung biglang iyak nya na tumigil na may kasamang bubtong hininga takot na papa ko at agad agad kami umalis ng bahay para isugod sya sa ospital then nasa daan kami humihina ang heartbeat nya humagolgol nako nun pinapakinggan ko ung puso nya hanggang sa nasa tapat na kami ng simbahan doon na pinikit nya ang mga mata nya at nawala na ung heartbeat nya at nakakaramdam ko na malamig na sya dko kinaya ang mga nangyari iyak ako ng iyak di na ako makapagsalita hanggang sa nung dumatibg na kami sa ospital at nakatapak nako sa lupa dun ko naibuka ang bibig ko at nasabi ko na wala na si baby sa hubby ko at agad na pumasok kami sa ospital at wala na nga si baby sobrang sobra ang sakit at tudo na pagsisisi sa sarili ko 😭😭😭 na halos mabaliw nako nun 😭😭😭 pero onte onte na namin tinanggap na para talaga sya kay lord at kung nasaan man sya ngayon alam nya na mahal na mahal namin sya masaya kami na naging anak namin sya at alam ko masaya na sya kasama si god at ginagabayan nya kami lalo na now may little brother na sya sa tummy ko 😍😍😇 pinalitan din kaagad ni lord dahil after 2-3 mos wala si baby nagbuntis ulit ako then boy din po brother nya mag 9 mos na po si baby sa tummy ko now then strong po si baby at healthy kaya I’m happy po na healthy sya at next month makakasama na namin sya edd ko is oct 14 kaya lahat ng pagkukulang namin sa kuya nya sakanya namin gagawin at tutumabasan pa namin ng sobrang pagmamahal at iingatan namin sya 🥰😍😇 Lord thanks for the blessings pinagkatiwalaan mo ulit kami Salamat po sa lahat God bless po 😇

Magbasa pa

1 iba pang komento

Beverly Marquez

Dreaming of becoming a parent

3y ago

Salamat momshie stay strong lang sating mga magulang para sa kapatid nla at alam nmn natin na nanjan lang sla para gabay ang kapatid nla at tau sla na ung guardian angel natin basta always lang natin sla ipagpray and doble ingat nalang din tau God blessed satin momshie 😇🥰

1108 Replies

Home Just Mums mga mommies gusto ko lang i share sa inyo naging karanasan ko para maging a