Buhay May Asawa

hmm.. sweet pa rin kahit paano. may mga d napag kakasunduan. my times n pinipilit niya gusto niya. pag alam ko nmn na pwede gusto niya, d n ko nkikipag talo.. unless alam ko n tama tlga ko.. may mga bagay ka talagng isasacrifice.. d nman niya ko minumura or pinag sasalitaan. though malakas boses niya kya sinisita ko n agad pag nag sisimula ng tumaas para alam niya n d ko gusto n tumataas boses niya at pwede niya ko kausapin ng mahinahon. . hmm madalas sa priorities kmi nag kakatalo. . pag d ko n kaya umuuwi ako samin para mkapag recharge ska isip isip. then ok n ulit. pag uusapn namin ano problem bkit d kmi nag kasundo. d rin ako pala imik, d rin siya pala imik pg galit😅 for me good thing yun para wlang skitan (verbally) wlang nag sosorry saming dlawa , kakausapin niya n ko n parang wlang ngyari then ok n kmi.. 🙂 ayoko n rin mag tanim sama luob pg ganun nkakapagod kasi mag isip, kaya pag pinansin niya n ko, ok n yun. . ang hirap nuh? ibang iba sa iniisip natin nung mga bata pa.. kaya cguro may times n ang hirap mag adjust.

Sabi nga nila mommy, hindi mo malalaman yung tunay na ugali ng tao hangga't di mo pa nakakasama sa iisang bubong. Si hubby ko ganyan din kaya inis na inis din ako. Kapag galit ako, mas galit sya dapat. Yung tipong hindi nagpapatalo. Buti nga si hubby mo mommy tahimik lang. Ako yung asawa ko, dinaig pa ako mas maputak pa sakin. Siguro matagal tagal na adjustments ginawa at still ginagawa pa rin namin lalo na ngayong clinically diagnosed with depression pa ako. Madami rin kaming pagkakaiba, halos salungat pa nga e. Hihi.