Just want to share.

22 lang din ak ng manganganak ako sa 2nd child ko since sabi I nga nakalimutan kona ang pain yung sakit at hirap ng panganganak ko mula sa panganay ko pero sabi ko kaya ko parin mag normal kasi sa 1st born ko nahimatay ako after giving birth and nag oxygen dahil asthmatic din ako pero siymprw matapang ako kabang papalapit na yung panganganak ko mas nanonood ako ng mga naglelabor sa youtube kasi nga hindi kona matandaan as in alam kolang masakit talaga at uncontrollable siya mahina din ako sa pain pero nung manganganak nako lahat ng nakuha kong tips dito sa mga nanay dito and sa youtube paano sila nahrelax sa pain importante hindi ka 'iiyak,sisigaw hanggat kaya mong pigilan go huwag magpagod kasi asthmatic tayo so bawal sa atin yun bago mag push bawal tayong sumigaw kasi nakakapanghina yun at ganon din pag umiyak ka mawawalan kalang ng lakas at para kanang walang pwersa kung umire, kaya yan laban lang kung gusto mo mag normal pahinga kalang at magrelax alam ko mahirap gawin lalo na pag andun kana pero yun ang kailangan mong isipin pag nandun kana sa stage nayun, isipin mo lahat ng makakapagpainahon sayo😊 and lastly magdasal ka kahit humihilab siya for sure tutulungan ka ni Lord sa paglabor mo.

Hello po mommy, normal po yang naratamdaman niyo at parehas na parehas po tayo , 22yrs.old na po ako and FTM ako☺️ I'm 26 weeks pregnant and it's a Pcos baby , natatakot din po ako kase nagsabay yung pagbubuntis ko at yung PCOS ko, maski nga sa injection takot ako kase di ako sanay sa hospital lumaki kase ako na di sakitin ☺️ Nung nalaman ko rin pong buntis ako mga 9weeks palang noon ang tummy ko diko maexplain ang feelings ko kung masaya ba ako dahil nagkababy na kami, mahirap kase magbuntis pag may PCOS o natatakot kase alam mo na pag buntis madami kang pagdadaanan. Nung una sakin TAKOT ang nangunguna na baka diko kayanin ganito ganun etc. Pero mommy habang tumatagal at naramdaman ko unang sipa ni baby ANSAYA ko kase may buhay akong binubuhay sa sunapupunan ko at napaka blessed ko kase marami gusto magkaanak pero di nabiyayaan kaya lagi ako nag pe pray at sa baby at asawa ko ako humuhugit ng lakas para kayanin☺️ Nakaya nga ng iba mamsh tayo pa kaya hehe. Kaya mo yan mamsh 😘 Pray ka lang and lagi mo sabihin sa sarili mo na KAYA MO!!! God bless you and your baby po!!

hi momsh, ako din po ganyan naramdaman ko nung buntis ako, lalo pa po mababa pain tolerance ko, yung tipong sakit lang ng tyan dahil sa nagloko na tyan o kaya naman dysmenorrhea talagang natutumba ako at nawawalan ng malay.. yun talaga ang pinangangamba namin ni hubby, pero sabi ng ate ko at mama ko mas masakit pa daw yung naranasan kong sakit na yun kaysa sa sakit na mararanasan ko kapag nanganak ako. ... which is really TRUE! entrust all your worries to God. nung nasa labor room ako nun dasal ako ng dasal, yun lang talaga ginawa ko hanggang manganak ako, at sa delivery rkkm talagang sinisigaw ko pangalan ni mama mary. sa awa ng dyos ok na. ang mas masakit pa po phala ay yung Breast feeding at yung mahabang tahi kapag ikaw ay hiniwaan dahil masyado malaki babyn hahahahah . kaya mo yan mamsh! bata ka pa at marami ka energy malakas ka!

Hello mommy. Ako 21 ako nung nabuntis and 22 ako nanganak. Mahina din po ako sa pain tolerance yung tipong kunting sakit ng tiyan nung di pa ako buntis is mamumutla na agad ako. Ganyan ako ka weak po. Pero nung nanganak ako sa first born ko, lakasan po talaga ng loob. Walang ibang tutulong sayo kundi sarili mo lang. Yes po masakit talaga yung labor yung tipong parang mababali yung buto mo sa balakang pero ganyan po talaga. After all the pain, pag nailabas mo na si baby doon mo masasabi kung gaano ka ka strong and worth it lahat ng napagdaanan mo. Kaya ikaw po, lakasan mo loob mo. Wag ka mag isip na di mo kaya. Pray ka lage na gabayan ka sa panganganak mo. God bless po sayo 😊

Hi mommy! FTM and asthmatic din po ako, though di ako nilagay sa high risk patients. Naglabor ako for more than a day. Grabe yung iyak ko every contractions. Hindi ako marunong umire. Naipit si baby for almost 3mins. Still, I made it. And I do believe that you will make it too mommy. Tatagan mo yung loob mo. Think about your baby. Kayanin mo. After niyan, everything will be worth it. Pag nailabas mo na siya, may pain pa rin pero nothing compared sa joy na hawak at nakikita mo na si baby. And don't forget to pray mommy. Ask for His guidance and divine intervention na madeliver mo si baby safely. God bless mommy.

Same tayo momy ako nga pa 22 plang sa Nov. e ftm lng dn 34 weeks & 1day na ako na preggy sa Totoo lang kinakabahan dn ako saka Mahina ako sa sakit yung kunting sakit lang parang gusto kuna umiyak 😂 nag Ppigil lang ako lalo pag nsakit balakang ko at Bndang puson pero khit ganun iniisip kuna lang na kaya ko yun kc nakkya nga nung mas bata sakin ako pa kaya nag eexpect na nmn ako na mskit tlga yun pero Gnun tlga need tiisin worth it nmn pag nakita c baby e 😊 pray klang momsh na kaya mo dn yun wla nmn impossible e. 😊 godbless sa inyo ni baby mo wag kna paka stress hehehhe

Mamsh,strong tayo mga mommies. Tayo ang mga superwoman sa pamilya natin. Be strong for your baby. Need niya maging strong ang mommy niya para sa kanya. Kaya mo yan! 😀 Pray ka lang kay Lord at tatagan mo loob mo. Siya ang gagabay sayo. Kasama lahat ng mga taong nagmamahal sayo at sumusuporta sayo. 🙂 Sa ngayon naiisip mo yan. At normal yan. Pero pag andun ka na,wala ka ng ibang iisipin kundi ang lumaban para sa inyo ng baby mo. Kaya lakasan mo lang ang loob mo. Sa una lang ang hirap,pero naniniwala ako na malalagpasan mo yan! 😊

Pray lang po sis.. Way ka masyado ma anxious baka di ka makatulog masyado. Same tayo 33wks. Naiisip ko dn yan pero naisip ko ilang weeks pa naman may time pa tayo magpalakas. CS man or Normal lahat yan masakit basta makayanan mo ang lahat basta okay lang si baby. Gawin mo syang inspirasyon. 😊😊😊 Repeat CS ako. Pero minsan kabado din pag dumating na ung sched ko mas mahirap macs kaysa normal. Kayanin ang lahat ng sakripisyo para kay baby. Naeexcite ako sa araw na yun kung ano itsura niya. 😊

Masakit pero just think about the excitement para makita c baby. Yun yung motivation ko eh.. makikita ko na sya anu kaya itsura nya and everything.. mahina rin yung pain tolerance ko kahit pang apat ko na ndi ko pa rin kinakaya yung sakit pero isipin moh lng c baby. Ginawa ng midwife ko hangga't ndi malapit ndi nya ako pinahiga eh.. nakatayo lang ako tapos nagmamantra ako sa sarili ko.. ayun isang mahabang ire nailabas ko sya at sanay ako sa tulak ha pro ngaun ndi nya pinatulak tlga.

momshie ganyan din ako sa first baby ko , 19 yrs old lng ako that time.. alam mo mommy pag nandun k na sa point na yun isipin mo lang makkita mo n si baby im sure mkakaya mo kung c baby ang iisipin mo.. Nakatulong sa akin momsh yung palagian ko siyang kinakausap na.. baby tulungan mo si mommy natatakot ako anak pero excited n akong makita ka... everytime na kinakabahan ako kinakausap ko siya... and Thank God napakabilis kong naglabor...😊😊