Issue with my mom

Nakakalungkot lang pero you're right na hindi dapat sila nakaasa sayo in a way that's more than what you can contribute kasi responsibilities ng mama mo yun as a parent hindi nyo naman hiningi na sya magsilang sa inyo and you're not supposed to to be blamed for the things that happened to them... Alam ko yung hardship and burden ng pag carry ng responsibilities na hindi akin and sobrang nasakal ako that time na feeling ko yung pinaghihirapan kong kitain just pass me by, naranasan ko din ma blame ng father ko for my sister's death when I was 12 at sobrang laking emotional scar yun na nadadala ko pa rin til now... Bat kaya may mga gantong parents... Hindi naman sukatan ng love mo sa kanila yung financial na ambag mo eh pero parang yun yung basis nila... Alam mong nahihirapan din sila pero hindi nila dama yung pain mo... I'm just really sad reading this and I'll have to say na whatever may happen your first priority should be your own happiness... They've had their time trying to find their own and if they didn't, it's on them.. And you're not selfish in doing that kasi you're responsible for your own life and the life you wanted and deserved... They would be second na lang in the list but still help them sa way lang na kaya mo... Sa dulo, may masasabi at masasabi sila na baka makasakit ng konti but they should've learned to appreciate how you're trying all this time... Kaya mo po yan!

Sana sis kahit sa mga kapatid mo na lang yung pagtulong mo kung sa tingin mo masama pa din ang loob mo sa mama mo dahil sa hindi sya ang nagpalaki sayo sana sa 2 mong kapatid or kahit sa isa man lang dun hindi mo sana pinagkaitan ng tulong ksi mga bata pa sila, dun tlga cla aasa sa mayroon ng kakayahan makapagtrabaho at ikaw yun ksi graduate ka na. Kahit isa man lang sa kanila mapagtapos mo pra siya nman ang tutulong dun sa isa pa na nagaaral. Kung ayaw mo sana tulungan ang mama mo dhl masama pa din loob pro sana sa kapatid huwag nman, huwag mo cla pagkaitan ng tulong ksi mga bata pa sila. Pro mukhang huli na ang lahat ksi nabuntis ka, magkakaroon ka na ng sarili mong pamilya at sila na yung magiging priority mo. Nakakaawa lang yung kapatid mo bka lumaki din cla na katulad mo din na may dala dalang sama ng loob dhl sa karanasan sa buhay. Nasa sayo pa din sis ang desisyon. Yan lang ang payo ko. Pasensya na.

Partly nakakarelate ako about sa atensyon issue and pagka mejo makasarili ng magulang like makakatanong ka nalang bat may ganitong magulang na sarili muna bago anak mejo ganyan ang nanay ko DATI pero ngaun mejo nalang. Hehe! But seriously sis, i tend to look into positive side sa lahat ng situations like "aah kaya cguro ganito ang nanay ko ksi pagka ako naging nanay soon alam ko na ang dapat at hindi dapat kong gawin sa anak ko" konteng kompormiso nalang sa sarili para mejo magaan ksi hindi naman tau pwedeng mamili ng magulang eh. Let's just hope and pray na makarealize sila basta wag lang tau mapagod i show ung love natin para no regrets at the end. P.S: first time kong magcomment sa post reader lang po tlga ako, sadyang nakakarelate lang. Haha! P.P.S: always isipin si baby kaya wag magpastress mamsh.

Virtual hugs sis... naniniwala ako na walang nanay na di mahal ang anak. Sabe nga nila wala tayong magagawa para baguhin ang isang tao pero may magagawa tayo sa sarili naten para di tayo maaapektuhan. I have issues with my mom din and madalas may tampuhan dahil sa favouritism. Tsaka iba yung way nya ng showing how she loves us. More on pagplantsa ng damit at linis ng bahay. Madame din akong hinanakit at totoong ang hirap kase sya inaasahan mong tutulong sayo since magiging nanay ka na din kaso wala kang maasahan. Sinisigurado ko na lang na mabibigay ko sa anak ko lahat ng attention at pagmamahal na hinahanap ko sa mama ko. Danas naten yung pakiramdam ng walang maasahang nanay so wag na wag naten gawin sa anak naten.

Nakakalungkot makabasa ng ganitong kwento mula sa anak na hindi nabigyan ng atensyon ng isang ina. Hindi ka nia masisisi dahil sya ang gumawa ng ikakasama ng loob mo. Ang anak nagiging mapagmahal sa magulang kung ang magulang ay mapagmahal din sa anak. Mayroon din akong tampo sa mga magulang ko noon. Lalo na sa mama ko dahil naging makasarili sya noon sa amin. Kaya hindi ganun kaganda yung pakikitungo ko ngayon sa mama ko. Pero ginagalang ko sya bilang ina ko padin sya. Minsan hindi ko napipigilan sagutin sya pero di naman nia ako pinapatulan. Minsan naaawa ako at nagsisisi din pag narerealize ko matanda na sya para sagutin ko. Hinahayaan ko nalang dahil bumabawi naman sya lalo na sakin ngayon na may baby na ako.

Pareho kayong may mali. Tama ka, hindi mo obligasyon na buhayin at pag-aralin ang mga kapatid mo pero obligasyon mong buhayin ang sarili mo. Kahit gaano pa ang pagkukulang ng nanay mo sayo, kung nakatira ka pa rin sa bahay niya, wala kang masusumbat sa kanya dahil at the end of the day nakaasa ka pa rin sa kanya. Kargo ka pa rin niya. You can only blame your parents up to a certain extent pero sa pagrerebelde, buhay mo lang sinira mo. Pero past na ang lahat ng yun. Ngayon na magkakababy ka na dapat yan na isipin mo. Work hard para mabigyan mo siya ng buhay at mabigyan mo siya ng pagkakalinga na hindi mo nakuha sa nanay mo.

Release forgiveness sis. Start it by forgiving your mom lalo na ngayon na magkakaanak ka na. Though i admit nakakasama ng loob but try to put your self in your mom's shoes. Baka may pinagdadaanan din Mama mo. Kung hindi niya nagawang ibigay pagmamahal at mga pangangailangan niya sa inyo then be it an example na hindi mo gagawin sa magiging anak mo. Wag ka lang magtanim ng sama ng loob. Ngayon pa lang patawatin mo na siya or else you will end up like her na wag naman sana mangyari. May ganyan din ako na pinsan sa akin naglalabas ng sama ng loob. Yan lang din lagi advice ko sa kanya.

Hindi lahat ng magulang tama sis.. wag mo na masyado istress sarili mo. Hindi mo responsibilidad mama mo at ang kapatid mo hanggat nandyan mama mo responsibilidad nya sila. Pasalamat ka nalang na kahit papano hindi kayo iniwan ng mama mo so respeto parin. Mas mag focus ka nalang sa kung paano ka magiging mas mabuting nanay sa magiging anak mo. Let it go, pag umokay mama mo better, pero kung hindi hayaan mo nalang. Hindi mo kailangan akuin responsibilidad niya kasi meron ka na sarili.

kung may sama ka pa ng loob sa mama mo, sa 2 mong kapatid ka bumawi, sila ang tustusan mo kahit ka onti, dahil buntis ka din at mahahati ang source of income mo. basta mag aral at magtapos ang mga kapatid mo para ndi naman kung saan napunta lang ang pagod mong tulungan sila.kaya pa naman siguro mag trabaho ng mama mo dahil kaya nga nia mag bf e. pero magpatawad ka din soon dahil magulang mo pa din sya.