Lesson learned

Hi gusto ko lang i share ung feelings ko as a mom of two. Kpapanganak ko lang last week. Bat ganun ang feeling ko laging nasa isip ko ung panganay ko na mag 3 yrs old. Sobrang na attached ako sa 1st born child ko. Lalo na ngayon kase malikot sya kaya dun sya sa kabilang room natutulog with my MIL. Grabe ung miss ko sknya kahit nkkasama ko parn nman pero limit kase CS ako sobrang likot kase ng anak ko and baka matamaan nya ung kapatid nya. Nagtatampo sya ramdam ko un unang kita nya sakin pag uwi galing hospital niyakap nya ako sa legs and mommy ng mommy. Di ko man maparamdam physically na sobra ko sya miss. Halos araw2 umiiyak ako kase diko na sya naaalagaan and nakakatabi matulog para ako mababaliw. Isip ko saknya lang. Kawawa si baby

1 Reply
undefined profile icon
Magsulat ng reply

Ganyan po tlga pag 1st born,syempre lahat ng atensyon nasa kanya. Ramdam ko yan kase 1st born din ako tapos nasundan agad,feel ko habang lumalaki ako yung atensyon na dapat ineenjoy ko pa eh napunta na sa kapatid ko. Di pa halos maintindihan ng anak mo yan pero kung ipaparamdam mo na may kahati na sya sa murang edad syempre magtatampo tlga yan. Ang gawin niyo nalang po ay lagi niyo sya kausapin at lambingin pag may time kayo.

Magbasa pa
2y ago

salamat sa reply. yes ganun po ginagawa ko kahit minsan wala pa tulog and msakit ang tahi para lang di nya ma feel na biglang bago namin dahil wala ng time.