Sy penah di tempat puan. Tp sy x pegi dpt kan rawatan sbb ada kekangan. Cuma support dari suami dan kwn je. Sy penah tolak x nak menyusukan anak sy. Sy ckp kat suami tu bukan anak sy. Anak sy ada kat rumah. Sy siap tanya dgn suami tu anak siapa, mana mak dia. Puas suami pujuk masa tu, ulang2 bagitau tu anak kami.
Sy penah nak bunuh anak sy sbb sy x tahan dgr dia nangis. Sy jatuhkan atas katil, nasib baik rendah je. Lepas tu baru mcm tu tersedar. Terus sy istighfar. Ada lagi sekali tu, sy tutup mulut dia sbb dia nangis.
Puan banyakkan berdoa, istighfar, jd kan zikir tu muzik dlm telinga. Ni cara sy utk kekal waras. Sekarang anak sy tu pun dah x ada. Meninggal tahun lepas masa dlm dewan bedah. Sempat jaga utk 14 bulan je. Kadang2 rasa bersalah bila teringat apa sy pernah buat. Rindu tu Allah je tau
Anonymous