ang bigat sa pakiramdam

5 years na kami live in at eto na I'm 10 weeks pregnant. Gustong gusto ko n tlga mag pakasal pero sa tuwing tinatanong ko sya kung kelan at kung gusto nya din ba, lagi n lng syang may dahilan.,though wla pang pera, kulang pa ipon. Sbi nya mag ppundar muna daw sya ng motor, tricycle pra may pagkakitaan at lupa pra investment. Nakabili nman sya lahat ng gusto nya sinuportahan ko. Then I asked him again kung magpapakasal n b kami and he answered , "hindi ko pa na eenjoy ang pagkabinata ko." sbi nya joke lang daw un pero may kirot sken un mga sis. "Sigurado kna ba sken? " tanong ko sknya. And he answered again "minsan oo minsan hindi, kpag may nkakakukitan ako babae at pag nag aaway tayo pkiramdam ko hindi p ikaw at ako" grabe mga sis pra akong binuhusan ng malamig na tubig at ndi n ako nkapag slita. Umiyak n lng ako ng umiyak. Pinalipas ko n lng un kc iniiwasan ko mag away kami. A few weeks later.. Pinag uuspan nmin ang sss ko., since home-based tutor ako china company ko kya ndi nabbyran ang sss contribution ko kya ndi updated,gusto ko sna byaran n pra mka avail ako ng sss maternity benefits.and sbi ko sknya baka pwede ko muna magamit ung pera nya then balik ko n lang, grabe mga sis, ung sagot nya n nman sken nkakaguho ng utak. "mauubos na nman ang pera ko ng ndi ko alam kung san napunta" knowing nman nya n sss un at pra smen din un ng mgging anak nya. At lahat nman ng hinihingi ko sknya n pera nillista nya as utang ko n dpat bayaran. Ano b tlga ako s buhay nya? ? Ano b dpat kong gawin. Minsan naiisip ko n wag n lang ipdla s mgging anak nmin ung lastname nya at maglaho n lng kami ng magging anak nmin ng parang bula pra mag buhay binata n lng ulit sya. Nang malaman sna nya ang kahalagahan nmin s buhay nya. Ang gulo ng utak ko sis. Na sstress ako,minsan depress pa kc iyak ako ng iyak. Minsan naiisip ko din kung OA lang b tlga ako at need ko lng sya maintindhan., Need ko advice nyo sis. ?

40 Replies
undefined profile icon
Magsulat ng reply

ilan taon na po ba sya??? relate much ako sayo ate eh... naexperience ko din kasi yan... we've been for 3 years... ganyang ganyang ang lagay ko kagaya sayo... pero ako kasi nagtiis ako, kasi ayaw kong lumaking walang ama ang anak ko...gusto ko buo kami... lahat ng depression sa buhay naranasan ko para lang masurvive ang relationship namin habang buntis ako... hanggang sa nanganak ako... dun ko naranasan ang mas matindi pang kalbaryo, nagkasakit ang anak ko dala ng lahat ng depression na naranasan ko habang nagbubuntis... hanggang sa nawala sya... ayun lalong nagloko ang ka live in ko dati... kahit nagsasama pa kami, nakipagrelasyon na sya sa iba and worst iyon pa ang ipinakilala nya sa lahat ng nga katrabaho nya at kaibigan nya... magalit man ang mga kamaganak nya eh hindi naman sya matitiis di ba... hindi nako naghabol...wala na ang anak ko... naghiwalay kami... pero punong puno ng galit ang puso ko para sa kanya... it's been more than 2 years na ng nangyari yun... at nagpapasalamat ako dahil nagkahiwalay kami, nakakilala ako ng taong nagawang tanggapin lahat ng pinagdaanan ko... at hindi na sya nagpatagal pa ng panahon para yayain akong magpakasal... we're in a happy married life now, at magkakababy nadin kami... waiting for delivery next month 😊😊😊 kaya ikaw payo ko sayo, find your happiness, ang bagay na mabigat, gumagaan pag binitawan... maybe you also deserve someone better... 😍😍😍😍👍👍👍

Magbasa pa