ความเจ็บปวดที่งดงามx2

ขอเล่าประสบการณ์ความเจ็บปวดที่งดงามx2 วันที่ 23 ก.ค เวลา 10.27 น. เราตื่นมาพร้อมมูกเลือดอออกเต็มที่นอน เต็มกางเกง รู้แล้วต้องได้คลอดแน่ แต่ไม่รู้สึกปวดท้องรึมีอาการอะไร ก็อาบน้ำแต่งตัวสระผม เตรียมของแบบชิวล์ๆกินข้าวอาหารกืนทุกอย่างที่อยากกิน555 มาถึงโรงพยาบาล 12.30 น. โดยตรวจปากมดลูก เปิด 1.5 cms นั่งชิลล์เดินชิลล์ไม่เจ็บปวดอะไร 14.00 น. หมอประจำตัวที่ฝากมาตรวจบอกเปิด 1.8 cms. เรายังขอกลับบ้านเฉย555 หมอหัวเราะกลับบ้านไม่ได้คุณแม่คลอดวันนี้แน่ หมอกำลังหาห้องให้เราฝากพิเศษ พอได้ห้องปุ๊บ หมอสั่งย้าย รอย้าย ระหว่างนั่น อิแม่นอนๆอยู่ นึกว่าลูกถีบที่ท้องเสียงดังปุ น้ำแตกแบบอั้นไม่อยู่อุ่นๆ เราเลยบอกหมอ น้ำเดินแล้ว สรุปนอนรอคลอดที่ห้องคลอดต่อไป555 ระหว่างนั้นหิวน้ำมาก ร้องขอแต่เขาให้งดอด 17.00 น. หมอให้ยาเร่งคลอด แต่เราไม่รู้สึกเจ็บหรืออะไร 18.00 น. ความเจ็บเริ่มมาเยือน แต่ทนได้ พยาบาลมาเร่งน้ำเกลืออีก ปวดมากแต่ทนได้ 19.30 - 22.00 น. ความเจ็บปวดทวีคูณร้องจนพยาบาลรำคาญ555 ตามหมอมา ลดยาเร่งให้ หมอตรวจเปิด 4.8cms หมอถามเราต้องผ่าแล้วแหละคุณแม่น้ำคล่ำจะแห้ง อิแม่แทบอยากตระโกนผ่าเลยหมอ ตอนนี้เด๋วนี้555 23.25 มาห้องผ่าตัดแบบบล็อกหลัง ตอนฉีดยาบล็อกหลังก็ยังปวดจะคลอดยุ แต่พอยาชาทำงานแบบโล่งมาก ไม่รู้สึกอะไรเลย พยาบาล หมอชวนคุยตลอด เราไม่รู้เลยว่าเขาทำอะไร ยังคุยเฉย 23.35 ได้ยินเสียงหมอบอกเกิด ขาลเวลา 23.35 น. เพศชาย และเสียงน้องร้องเราบอก อ้าวออกแล้วเหรอหมอ หมอหัวเราะ เราก็แบบอยากเจอลูกอยากลุกดูมองหาแต่ไปไม่ได้ เขาทำความสะอาดยู สักพักเอาลูกมาให้ดูตัวแดงๆให้หอมทีนึงชื่นใจ จากนั่นก็รอหมอเย็บ เราเห็นหมดที่ไฟ ที่ส่อง หมอ เย็บเสร็จส่งกลับห้อง 02.00 น. ห้องพักฟื้น พยาบาลก็เอาลูกมาให้แต่เราขยับไม่ได้อยากดูหน้าแทบแย่ก็ดูไม่ได้ 06.00 น. ยาชาหมดฤทธิ์ความเจ็บปวดรอบสองของแผลผ่าพอๆกับรอคลอดเลย ทรมานมาก แต่แม่ยอมเพื่อตัวน้อยของแม่ ขอบคุณที่อ่านจนจบอาจจะติดขัดบ้างยังไงแม่ขออภัยด้วยจ้า #น้องแตงโม