ปรียนันท์, Thailand

ต่อคะ หลังจากที่หลับไป ไม่นานพยาบาลก็มาปลุกเรา อุ้มน้องมาแล้วให้เราเช็คสายรัดข้อมือว่าตรงกันมัยสายข้อมือน้องจะมาจากห้องผ่าตัด ของเราก็จะใส่อยู่แล้ว จากนั้นพยาบาลก็ให้เรากับน้องมาสำผัสกอดแรกและดูดนมครั้งแรก ประมาณ 10นาที ก็เอากลับไป#แต่น้ำนมเรายังไม่มีน้ำนมนะเพราะเราผ่าคลอด# อีกประมาณครึ่งชั่วโมงพยาบาลนำรถเข็นที่มีเด็กมาให้เราเช็กชื่อเราและน้องแล้วก็บอกให้เราพยานอนตะแคงเอาหลังอิงที่กั่นเตียงแล้วก็อุ้มน้องมาให้เข้าเต้า*เข้าเต้าคือดูดนมจากเต้า* น้องดูดแรงมากคงหิ้วมากแต่ดูดยังไงน้ำนมก็ไม่ไหล น้องร้องไห้โยเยเพราะนมไม่มีน้ำ อีกประมาณครึ่งชั่วโมงพยาบาลก็มารับลูกเราไปเลี้ยงให้เพราะเราพึ่งผ่าตัดมา ตอนนั้นเราขยับตัวไม่ได้ไหนจะสายฉี่ไหนจะสายน้ำเกลือไหนจะแผลผ่า แล้วเราก็หลับไปไม่ถึง20นาทีมีพยาบาลมาปลุกวัดไข้วัดความดัน แล้วถามว่า "ปวดแผลมัย" *เราพยักหัว* พยาบาลตอบ "เดียวฉีดยาแก้ปวดให้นะค่ะ" พยาบาลฉีดเสร็จ เราก็นอนต่อ แต่คืนนั้นรู้สึกเหมือนไม่ได้นอนเลย เพราะพยาบาลปลุกวัดไข้วัดความดันทั้งคืน เวลาผ่านไปตอนเช้าประมาณตี5 ผ.ช.พยาบาลก็มาปลุกให้ตื่นให้เราลุกนั้ง ผ.ช.พยาบาลบอกว่าคุณแม่ต้องพยายามลุกนั่งให้ได้เพราะถ้าลุกนั้นไม่ได้ก็จะหายช้านะ ลุกขึ้นล้างหน้าแปรงฟัน แล้วเค้าเอากะละมังแล้วน้ำมาให้เรา แล้วถามว่า "มีแปรงสีฟันมัยค่ะ" เราตอบว่า *มีค่ะ* แล้วก็ใช้ให้เค้าเอาแปรสีฟันให้เพราะขยับตัวอยาก แปรงฟันล้างหน้าเสร็จก็รอหมอมาตรวจ อารมณ์ตอนนั้นคือเจ็บแผลหิวน้ำหิวข้าว พอหมอมาก็ตรวจแผลสั่งถอดสายฉี่ถ้ามเรื่องคุมกำเนิดแถมยังบ่นเรื่องที่เราไม่ทำหมันอีก หมอบอกว่าให้เรากินน้ำได้ หลังจากหมอตรวจเสร็จเค้าก็เข็นรถข้าวมาแจก อารมณ์เดิมค่ะห้อมข้าวต้มมากหิวมากแต่ก็ได้กินแค่โอวัลตินที่หวานน้อยมาก นอนดมกลิ่นข้าวต้มต่อไป สักพักพยาบาลมาถอดสายฉี่ แล้วบอกให้เราลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำแล้วต้องฉี่ให้ออกภายในวันนี้ถ้าฉี่ไม่ออกต้องใส่สายฉี่อีกรอบนะ 11โมง ญาติเข้าเยี่ยมได้ แม่ พี่ แฟน ผลัดกันเยี่ยมคนละ10นาที เข้าเยี่ยมได้ทีละคนเพราะเป็นช่วงโรคโควิค19 พยาบาลเข็นน้องมาให้อยู้กับเราคือให้เราเลี้ยงลูกเลย ตอนนี้ก็ดีอยู่หรอกเพราะญาติช่วยอยู่ พอหมดเวลาเยียม เราต้องเอื่อมตัวไปอุ้มน้องที่รถเข็น (ปวดแผลมาก)ให้น้องดูดนม น้ำนมก็ไม่ไหลลูกก็ร้องไห้ไม่หยุดเราก็ต้องพยายามลุกขึ้นเดินพาลูกไปขอให้พยาบาลเสริมนมให้เพราะน้องร้องไม่หยุด (สงสารลูกมาก) พยาบาลบอกเราว่า "คุณแม่ต้องพยายามให้น้องเข้าเต้าให้บ่อยๆนะน้ำนมจะได้มา" คิดในใจ(พยายามที่สุดๆละ)เสร็จลูกนอนหลับก็ค่อยๆเข็นมาที่เตียง แล้วก็ต้องเดินไปใหม่เพื่อไปกดน้ำร้องมากินน้ำนมจะได้มา แล้วก็ต้องกินเยอะๆด้วยคะ ลูกน้อนหลับเราก็พักผ่อน ถ้าน้องร้องก็ต้องดูว่าน้องฉี่หรืออึ่มัย ถ้าไม่ฉี่ไม่อึ่แสดงว่าหิว เอาแค่นี้ก่อนนะวันนี้ยังมีอีกคะ

ต่อจากเดิมค่ะหลังจากนอนหิวรอประมาณ 9 โมงกว่า ก็มีเจ้าหน้าที่มาเรียกชื่อ แล้วก็เขนเราลงไปที่ห้องผ่าตัด ตื่นเต้นมากถึงจะเป็นท้อง2ก็ตาม นอนรอหน้าห้องผ่าสักพักมีพยาบาลคนที่1 มาถาม *ทำหมันมัยค่ะ * เราตอบไปว่า "ยังค่ะ" อีกสัก5นาที พยาบาลคนที่2 มาใส่สายน้ำเกลือเพิ่มอีกหนึ่งกระปุก แล้วถามว่า *ทำหมันมัยค่ะ* เราตอบไปเหมือนเดิม "ยังค่ะ" แล้วก็มีมาถามอีก 3-4 คน ว่า *ทำหมันมัย* คือตอนนั้นคิดในใจ #ทำมัยว่ะไม่ทำหมันแล้วเป็นอะไรคืองงถามเยอะจัง# และแล้วก็ได้เข้าห้องผ่าหมอถามว่าจะดมยาสลบกรือบล๊อกหลัง เราเลือกบล๊อกหลังเพราะท้องแรกเราวางยาสลบ หมอหันกลับมาถามว่า *ทำหมันมัย* เอาอีกละถามอีกละ เราก็ยืนยันคำเดิม "ยังค่ะ" แล้วเค้าก็ให้เรานอนตะแคงง้อเขาหาลำตัว หมอบอกเริ่มนะคะเจ็บนิดเดียว ก็เล่นสะเราสะดุ้งเหมือนกันค่ะ แต่พอฉีดเสร็จต้องรีบนอนหงายเพราะเราจะชาตั้งแต่ใต้ราวนมลงมา พยาบาลก็จะเอาเข็มมาเช็คเราว่ารู้สึกชาหรือยัง แล้วก็บอกเราว่าเริ่มลงมีดแล้วนะคะแต่เรารู้สึกตัวนะว่ามีอะไรมาโดนหน้าท้องเราแต่ไม่เจ็บรู้สึกว่าหมอใช้เวลานานมากในการผ่า ถึง 10:59 ลูกคลอดมาแล้วได้ยินเสียงเด็กร้อง น้ำตาไหลเลยคะ พยาบาลเอาลูกมาให้ดู แปบเดียว แล้วหมอเค้าบอกว่าจะปิดหน้าท้องแล้วนะคะ เราก็รู้สึกยังไงบอกไม่ถูกคะเสร็จเขนเราออกมาที่ห้องพักหลังผ่าดูอาการ 30 นาที แต่เรารู้สึกคันหน้าตั้งแต่อยู่ในห้องผ่าตัดละเราถามพยาบาล "ทำมัยรู้สึกคันหน้า" พยาบาลบอกอย่าเกานะคะเดียวจะเป็นแผล เอามือลูกแทนนะคะ เป็นผลข้างเคียงจากการบล๊อกหลังคะแต่บางคนนะคะ ครบ 30 นาที เค้าเขนเราขึ้นไปที่ห้องพักฝื่น ช่วงล่างยังไม่รู้สึก พยาบาลสามสี่คนช่วยกันยกเราเพื่อเปลี่ยนเตียงตอนนั้นเวลา บ่ายโมงกว่าๆ หมอบอกให้เรานอนราบกับเตียงจนถึงห้าโมงเย็นถึงจะหนุนหมอนได้ พยาบาลก็มาฉีดยาแก้ปวด และแก้คันให้ เนื่องจากเหนื่อย หิว และยาแก้คัน ก็หลับไป เดียวมีต่อนะคะ

เข้า admit. วันที่7 พ.ค 63 ชิวมากซื้อขนมนมเนยขึ้นมากิน วันแรกพยาบาลเขาก็วัดโน้นนี้นั้นให้เรา และ มี Hibiscrub มาให้ไว้อาบน้ำสระผม 2ขวด เราก็นอนเล่นโทรศัพท์ ดูคนอื่นเค้าเจ็บ กินโน้นกินนี้ก็ส่งสารคนอื่นที่เค้ากินไม่ได้เหมือนเรานะ บอกก่อนว่าห้องรวม(ต้องรีบกินเดียวจะไม่ได้กินละ) วันที่ 8 พ.ค 63 (วันจริงละ) ตื่นมาอาบน้ำสระผม พยาบาลให้ลูกกลมๆมีน้ำข้างในพร้อมอธิบายวิธีใช้มันคือยาสวนอุจระ ก็จัดการเสร็จสับ มานอนรอที่เตียงซักพัก ก็มีพยาบาลมาเปิดเส้นเลือด ก็ใส่สายน้ำเกลือนั้นแหละค่ะ แต่ตอนนี้รู้สึกหิวมากงดน้ำงดอาหารตั้งแต่เที่ยงคือ สักพึกได้ยินเสียงพยาบาลเขนรถมามันคือรถที่เค้าจะแจกอาหารเช้าซึ่งมันคือข้าวต้ม ไม่บอกก็รู้ว่ากลิ่นนะโอ้โหเตะจมูกเข้าอย่างแรง หิวมาก แล้วหมอก็เดินมาขอดูท้องแล้วบอกว่าผ่าแผลเดิม ปล.แอบกลัวเค้าจะผ่าแผลใหม่ โล่งอกไปทีลืมบอกเรามีลูกพี่ลูกน้องเค้าเป็นพยาบาลอยู่ในห้องคลอดก็เลยถามว่าคิวที่เท่าไรจะได้เริ่มผ่าตอนไหน เราเป็นคิวที่ 3 ผ่าประมาณเที่ยง โอ้วแม่เจ้า!!!ตอนนี้กหิวมากกว่าจะเสร็จ นอนหิววนไปค่ะ ต่อจากนี้เป็นไงเดียวมาเล่าใหม่นะค่ะ