แม่ตัวเองไม่ชอบลูกตัวเองแปลกไหมค่ะ

ไม่ข้าใจว่าทำไหมแม่ถึงไม่ชอบเราคือตอนนี้เราท้อง32+1ทำงานบ้านทุกอย่างทำกับข้าวล้างจานทำทุกอย่างแต่ก็ไม่ชอบเราอยู่ดีเรามีพี่น้องคนละพ่อแกมีหลานสาวคน1โตเป็นสาวแล้ว15ปีค่ะไม่ทำอะไรช่วยเราเลยแม่ก็ไม่ว่าอไรไห้เข้าเวลานอนก็นอนตื่นสาย9โมงก็ไม่ตื่นแต่กับเราตี5ก็ว่าเราไม่ตื่นมาทำมาหากินแล้วค่ะเราเลยไม่ชอบหลานแกมากแล้วเราไม่คุยไม่ถามแม่ก็ยิ่งไม่ชอบเรามากถึงกับไห้เราไปอยู่ที่อื่นข้าวก็ไม่ไห้กินถั้งที่เราก็เป็นคนทำเอาไวเราก็รอกินข้าวพร้อมสามีทุกวันวันละมื้อทุกวันจนคุณหมอบอกว่าลูกเราตัวเล็กมากเราได้แต่ร้องไห้ไม่กล้าบอกสามีน้อยใจตัวเองมาค่ะไม่อยากอยู่บนโลกใบนี้แล้วแต่ก็สงสารลูกเข้าไม่มีความคิดอะไรเลยคิดดูนะค่ะสามีซื้อของกินอะไรมาไห้เราหลานแกก็เอาไปกินจนหมดเราถามว่าทำไหมไม่เหลือนไวบ้างก็ด่าว่าเราของแค่นี้ทำเป็นหวงหลานแกก็เอาแก้วปามาไส่เราหัวแตกเย็บไป3เข็มแม่ก็ด่าเราว่าเราไปคนพิดตอนนี้ท้อมาค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบนะค่ะขอกำลังใจจากแม่ค่ะ