ไปหาหมอตามนัด อายุครรภ์39+6 หมอตรวจภายในพบปากมดลูกเปิด1ซม.
และบอกว่าเราอุ้งเชิงกรานค่อนข้างแคบ อาจจะโดนผ่า
ในใจที่อยากคลอดธรรมชาติมาตลอด ก็โอเค ผ่าก็ผ่า
พอวันถัดมา (40w) หมอนัดมานอนรอคลอดที่รพ ค่ะ
เราเข้าห้องคลอด06.30น. ปากมดลูกเปิด2ซม
ประเมินอุ้งเชิงกรานอีกรอบ หมอว่า มันก็น่าจะพอได้นะแม่
สรุปหมออยากให้คลอดเอง ซึ่งเราเข้าใจ
06.30 โดนตรวจภายในกระตุ้นปากมดลูก เลือดออกเยอะมากกกกกกก (เปิด2ซม)
08.30 โดนยาเหน็บ ให้ปากมดลูกนิ่ม ขยายปากมดลูก แต่ยังไม่ใช่เร่งคลอด (เปิด2.5ซม) เรื่มปวดทุก3-5นาที แต่ก็มีบางช่วงที่ห่างออกอีก
11.30 เปิด 3ซม ในใจคิด โอ้ยยย ช้ามากกก แม่คนอื่นโดนเข็นเข้ามารอคลอด แปบเดียวออกไปแล้ว ปวดท้องทรมาน แถมเรามีอาการแสบปากช่องคลอดด้วย แสบจนน้ำตาไหลเลย
14.30น. เปิด4ซม จำได้ว่าโดนตรวจภายในจนร้องไห้เลย เพราะแสบมากๆๆๆ หมอบอกอาจจะแสบเพราะยาเหน็บ
17.00 เปิด5ซม ในใจเราคิด โอ้โหเปิดช้าจัง แต่ละวินาทีที่ผ่านมันทรมานสุดๆ ตอนนี้โดนเจาะน้ำคร่ำเร่งคลอด+โดนยาเร่งคลอดอีกด้วย
...หลังจากนี้คือที่สุดในชีวิตเลยค่ะ มันปวดมากกกกกกก ทรมานสุดๆ ปวดท้องปวดหลังช่วงสะโพก คือปวดจากประจำเดือนอะ xล้านไปเลย สำหรับเรา
19.00 เรามีลมเบ่งมาแล้ว โดนตรวจภายในอีก ปากมดลูกก็ยังเปิดแค่5ซม พยาบาลดุบอกคุณแม่ห้ามเบ่ง สูตรลมหายใจช้าๆ เราก็พยายามที่สุด เพราะถ้าเบ่งตอนปากมดลูกเปิดน้อย หัวลูกจะโดนบีบ อาจถึงมีเลือดออกที่หัวได้
เราก็พยายามมมมมที่สุดดด บางครั้งได้ บางครั้งไม่ได้จริงๆ กลั้นลมเบ่งมันทรมานมากกกกก ในใจคิด จะคลอดวันนี้ไหมเนี่ย อยากผ่าแล้ว ไม่ไหวแล้ววว
ปวดท้อง+มีลมเบ่งทุก2นาทีเลยก็ว่าได้ค่ะ ทรมานมากๆๆๆ
จนกระทั้ง20.40 หมอตรวจบอกเปิด8ซมแล้วคุณแม่ นี่จำได้ว่าขอหมอผ่าเลย เพราะในใจกลัวไปหมด ลมเบ่งเรามาเร็ว กลัวจังหวะที่กลั้นไม่ได้ทำให้ลูกอันตราย แต่หมอบอกแม่ลองคลอดเองก่อนนะ ถ้าไม่ได้เดี๋ยวหมอผ่าให้
21.00 มีลมเบ่งนึง ที่เรารู้เลยว่า นี่จะคลอดแน่ๆ มันทนไม่ได้เลย ร้องลั่นขึ้นมา จากที่พยายามเก็บเสียงตลอด คือรู้สึกได้เลยว่าเหมือนหัวลูกดันจนจะออกมาแล้วค่ะ หมอมาตรวจบอกไปห้องคลอดได้เลย
จังหวะนั้นลืมความเจ็บทุกอย่าง มันอยากเบ่งอยากคลอด อยากเห็นลูกแล้วค่ะ หมอให้เดินไปห้องคลอดเองด้วยนะ555555 เราถาม เดินหรอหมอออ ในใจคิด เดินจริงอะ5555 แต่ห้องก็อยู่ติดกัน
ตอนคลอดสำหรับเรา ไม่ทรมานค่ะ ทั้งวันที่โดนมาหนักกว่าเยอะ ข้าว/น้ำไม่ได้กิน เราเบ่ง3ครั้งออกเลย หมอบอกว่าเราเบ่งดี ทั้งที่เชิงกรานแคบ บางคนเบ่งนานมาก
สรุปเจ้าตัวน้อยเกิด21.10น. สิ้นสุดความทรมาน15ชั่วโมง ที่ผ่านมาคือความทรงจำที่สุดในชีวิต ไม่คิดเลยว่าจะผ่านได้
คุณแม่คนไหนโดนยาเร่งแบบเรา พยายามตั้งสติให้ได้ มีสมาธินะคะ คิดแค่ว่าทุกวินาทีที่ผ่านไป ถึงจะทรมาน แต่ก็ทำให้ใกล้เจอลูกเข้าไปอีก
นี่แหละค่ะประสบการณ์ห้องคลอด 15ชม ของเรา
เอามาแชร์ไว้เป็นประสบการณ์ เผื่อมีคนอยากอ่านค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ทุกคน ให้คลอดง่ายๆนะคะ 🥰🥰
อ่อ ลืมบอกค่ะ ของเรา #ลูกคนแรก ด้วย ปากมดลูกเปิดช้าสุดๆเลย