เราก็เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมาก่อนค่ะ เลิกกันตั้งแต่ตั้งครรภ์แรๆ ตอนนั้นรู้สึกอะไรก็แย่ไปหมด ร้องไห้เกือบทุกวัน แต่พอดีมีคนที่บ้านคอยให้กำลังใจค่ะ เราก็เสียใจให้สุด บอกตัวเองว่าเสียใจให้จบๆไป แล้วหันกลับมารักตัวเองกับดูแลลูกในท้องให้ดีๆค่ะ อารมณ์มันจะดาวน์อยู่ช่วงนึง แต่เราก็ดึงตัวเองขึ้นมาได้ จนคลอดเราก็เลี้ยงลูกมาคนเดียว ไม่เคยรับการช่วยเหลือจากพ่อของลูกแม้แต่นิดเดียว แถมบ้านเราก็ยากจน แต่ความเป็นแม่ เมื่อเจอหน้าลูกแล้ว มันมีพลังสู้จริงๆค่ะ จนทุกวันนี้ลูกเราอายุ 13 แล้วเป็นเด็กดี เรียนเก่งมากด้วยค่ะ มาแชร์ประสบการณ์ เป็นกำลังใจให้คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกคนนะคะ (ส่วนคนที่ทิ้งเราไป เค้าจะได้รับผลตอบแทนกับชีวิตเค้าเองค่ะ)
อ่านเพิ่มเติม