ทางบ้านก็บ่นคะว่าเรากินน้อย เเม่เราเองนี่เเหละคะ หาของมาให้กินเราก็กินเเต่กินนิดหน่อย เเล้วเขาก็บอกว่าเรากินน้อย เราก็เลี่ยงไปว่าหมอให้กินเเค่อิ่ม เเต่กินบ่อยๆเอาใว้ตรงนี้เเหละ เเล้วเดี๋ยวเริ่มย่อยจะกินอีก หรือบางครั้ง ก็บอกไปว่าพึ่งกินอันนั้นอันนี้ไป เขาก็ไม่ว่าไร มีเเค่บ่นๆว่ากลัวหลานตัวเล็ก เราก็ทำได้เเค่บอกตัวเองว่าท่านก็ห่วงหลานอะเเหละเนอะ เเล้วเราก็เลิกคิดมากไปเองคะ
เราก็เป็นแต่ไม่เท้าไรมีแต่คนบอกว่าให้เยอะๆๆแต่กินได้ทีละนิดทีละนิดแต่กินทั้งวันเขาบอกให้กินไข่ต้มแล้วก็ไม่กินเขาบอกให้หาผักอะไรมากินแต่เราก็ไม่ค่อยกิน
แนะนำว่าแยกออกมาเป็นครอบครัวตัวเองค่ะ ถ้าอยู่ครอบครัวใหญ่ปัญหาก็จะมาเรื่อยๆ ค่ะ