549 ตอบกลับ

เราท้องพ่อเด็กไม่เชื่อว่าเราท้องกับเขาค่ะทั้งๆที่ท้องกับเขา เขาไล่เราทำร้ายเราให้เราเอาออก แต่เราก้อยังทนยุกับเขานะค่ะเรารอคลอดแร้วตรวจดีเอ็นเอค่ะ เอาให้เงิบไปเรย เขาเป็นคนบอกเราว่าอยากมีลูก แต่เรามีลูกมาแร้ว2คนเราบอกเขาว่าเรายังไม่พร้อมมีอีกคนตอนแรกก้อแอบกินยาคุมแร้วเขาจับได้เขาเอายาคุมเราไปแกะทิ้งแร้วห้ามเรากินอีก พอเราท้องเขาหาว่าเราไปเอากะคนอื่นเขาบอกว่าเราไม่ได้ท้องกับเขา เขาไม่เชื่อว่าเป้นลูกเขา ถามว่าเสียใจมั้ยเสียใจมากแต่ทนเพราะเราบริสุทธิใจ ตอนไปฝากท้องเขายังไม่พาไปเรยไปกับแม่เขา กว่าจะได้ฝากท้องก้อ17วีคแร้วค่ะ ทุกวันนี้ยังโดนเขาไล่ยุประจำเรย ทนเพราะลูกทนเพราะรอตรวจเลือด ทนเพื่อให้ลูกได้มีพ่อ เพราะตัวเราเองพ่อแม่แยกทางกัน ไม่อยากให้ลูกเป็นแบบเรา ส่วนลูกอีก2คนก้อยุกับพ่อเขาค่ะเรามามีใหม่ ลูกคนโตยุกับพ่อเขา ส่วนคนที่2ก้อยุกับพ่อเขาอีกคน คนแรกเราเลิกกันเพราะแม่ผัวไม่ชอบหาวิธีไล่เราทุกอย่างเราก้อเรยเลิกกัน ส่วนคนที่2เขาเจ้าชู้ติดยาทำร้ายร่างกายเงินก้อไม่หาพอเราออกทำงานได้ก้อเอาเงินเราไปซื้อยาลูกก้อไม่ช่วยดูเราทนไม่ไหวเรยเลิกจะเอาลูกมามันก้อไม่ให้ ชีวิตคนเราทำไมไม่สวยหรูเรยเนอะ แต่ก้อสู้ๆนะค่ะเป็นกำลังใจให้ค่ะ😊

อ่านแล้วเศร้าเจอสามีแบบนี้สามีเราก็คล้ายๆกันแต่ไม่ถึงขนาดนี้

เป็นค่ะ แต่อันนี้เค้าไม่ได้ไล่ เค้าออกไปเอง... ช่วงนี้อารมณ์จะขึ้นๆลงๆนะคะ หาคนที่เค้ารักและเข้าใจเราระบาย ร้องไห้ ให้สบายใจ พอร้องไห้หายเหนื่อยแล้วต้องตั้งสติค่ะ... ตัดสินใจว่าจะเลี้ยงโดยไม่มีพ่อด้วยวิธีไหนได้บ้าง... หรือ.. ทดลองเข้าไปคุยกับพ่อเค้าอีกทีหลังค่ะ บางทีปัญหา มันเกิดจากตัวเราและผู้ชาย ผู้ชายอาจจะเป็นคนรักเด็ก แต่เพราะการที่ทะเลาะกัน หรือ ปัญหาอื่นส่วนตัวทำให้เค้าไม่พร้อมที่จะอยู่แบบครอบครัวกับเรา กลับไปคุย คุยให้ดีเลยค่ะ ยอมรับผิด (แม้จะไม่ผิด)​ ทำใจให้มีความสุข ทำให้ผู้ชายเค้าเกิดทัศนคติที่ดีที่เด็กคนนี้จะเกิดมา แต่อย่าพูดผูกมัดเรากับเค้านะคะ ให้อิสระเค้าในทำนองว่าเราน่าจะเป็นเพื่อนที่ช่วยกันเลี้ยงลูกที่ดีได้นะ ระหว่างนั้นก็ดูไปด้วยว่า ผู้ชายคนนี้มีแนวโน้มที่จะเป็นพ่อที่ดีได้มั้ย ถ้าได้ไปต่อ ถ้าไม่ได้ เราออกมาค่ะ ยังไงถ้าพ่อเค้าไม่ได้ร้ายจนเกินไป พันธมิตร กันไว้ก่อนก็ดีค่ะ.. ส่วนเราใช้เวลา เกือบสองเดือน กลับมาคุยกับพ่อเด็กดีเหมือนเดิม เค้าเริ่มมีช่วยค่าใช้จ่ายโรงพยาบาลบางส่วน จากที่ตอนแรกก็โดนแบบเจ้าของกระทู้เลยค่ะ ต้องอดทน แบะคุมสติมากๆ

ตอนนี้เหมือนไม่มีใครเลยค่ะ ท้องก็ยังไม่ได้ฝาก ผู้ชายหาเงินมาได้เขาเก็บหมดจะแย่งคืนก็กลัวเจ็บตัวกลัวเขาจะทำเราแท้ง พ่อแม่เราก็กลัวแต่เราจะไปเป็นภาระเขา โทรหาก็ไม่อยากจะรับไม่มีที่ไปค่ะ เหมือนคนอยู่ไปวันๆ กินข้าวกับน้ำตา ตั้งใจมีลูกค่ะแต่ไม่คิดว่าสามีจะเเย่ได้ขนาดนี้ เวลาเราจะขอซื้อชุดคลุมท้องเหมือนไม่อยากจะให้เราซื้อ จะซื้อของไว้ให้ลูกก็บอกว่าซื้อเป็นชุดก็พอ เเต่เมื้อวานเขาไม่พอใจที่เราโอนตังให้เเม่เรา2000 เขากดตังออกมาจากบัตรจนหมด แล้วเขาก็ไปกินเหล้า กลับมาจนเช้า เช่าพระมาอีก ตังเกือบหมื่นเหลือ5000 😢เสียดายตังน่าเอาไปทำประโยชน์อะไรได้มากกว่านี้ เหมือนเขาไม่ห่วงลูกเลย เราร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหลแล้วค่ะ รู้สึกอยากตายมาก เหนื่อยมาก สู้ๆค่ะ เหมือนที่เราพยายามต่อสู้เพื่อลูก

เป็นค่ะ เขาบอกจะมามัดข้อมือจะมารับผิดชอบจะส่งตังค์ให้ซื้อรัยกินให้ซื้อของให้ลูกจะพาไปปาหมอถ้าลางานได้ จนทุกวันนี้ยังไม่เคยได้เจอ ได้คุยแค่แชทเฟสแต่เขาจะทักมาเองนะค้ะ เพราะเขาบล้อกแชทไว้ เขาไม่รักไม่ห่วงเราเราไม่เป้นรัยแต่ลูกทำไมถึงได้ใจดำ บอกใครต่อใครว่ารับผิดชอบว่ามาเจอว่าพาหาหมอส่งตังให้แต่ความจิงแค่คุยยังใม่ได้เลย บอกสาวๆว่าไม่มีลูกไม่มีเมียจนได้คบได้มีอะไรกันละตอนนี้กะหายเงียบไป จะมาๆหายๆล้อเล่นกับความรุ้สึกเราตลอด คบกันกะไม่เคยมีรุปคุ่รึพาไปไหนมีแค่ยายเขารุ้เพื่อนสนิทเขากะเรารุ้แค่นั้นโดนตบตีกะบ่อยขโมยเงินกะบ่อยแอบไปมีรัยกะใครกะบ่อยเวลาเราเข้ารพ.กะไม่เคยสนใจมีแต่ด่า ตอนนี้เรยอยุ่เชยๆอดทนระสู้เพราะอย่างน้อยกะมีลูกที่ต้องการเรา อีกไม่กี่วันก็คลอดแล้วค่ะ

เราก็เหมือนกัน​คะ​ พ่อเลวๆๆ​แอบมีชู้​ขนาดก่อนวันแต่งงาน1วันมันยังพาผู้หญิง​อีกคนไปกินไปเที่ยว​กันเราไม่รู้​เรื่อง​อะไรเลยเขาบอกว่าทำโอทีจะได้มีตังค์​ซื้อของให้​ลูก​เราก็เชื่อ​ สุดท้าย​พึ่งมารู้ความจริง​ว่าที่เขากลับบ้านบ้างค้างบ้านเพื่อน​บ้างจริงๆแล้วเขาไปอยุ่​กับผู้หญิง​อีกคน​เราตัดสินใจ​ไล่​มันออกจากบ้าน​ รับไม่ไหวจริงๆ​ ตอนนี้​อยู่​คนเดียวท้อง6เดือน​แล้ว​ ไปไหนมาไหนเองทุกอย่าง​ ตั้งแต่รู้ว่าท้องก่อนจะเลิกกัน​ผู้​ชาย​ไม่เคยพาไปหาหมอไม่เคยดูแล​ การที่เด็กคนนึง​เกิด​มาถ้าจะมีพ่อเลวๆๆไม่มีสะยังดีกว่า​ ปล่อยเหี้ย​ให้มันไปอยู่ด้วยกัน

ไปฝากคนเดียวค่ะ​ ฝากตอน4เดือนเกือบ5เดือนแล้ว​ ผ่านเหตุการนี้มาเหมือนกันค่ะ​ เราก็ไม่ได้ตั้งใจจะมี​ แต่พอเขาจะมาเราก็ตกใจเหมือนกันค่ะแต่ทาง​ ผช​ ก็ให้เอาออกเหมือนกันตอนนั้นเราท้องได้1เดือนพอดี​ เราก็ยังเอาไว้จนคลอดน้องออกมา​ เราสงสารน้องที่จะเกิดมาดูโลกเราเลยไม่คิดว่าจะเอาออก​ กำลังใจสำคัญที่สุดกลับบ้านหาแม่หาพ่อเราค่ะ พอท้องได้7เดือน​ ผช ก็กลับมางอขอโทษแตเราก็ไม่กลับไป เพราะเราเจอคนที่สามารถรักเราและลูกเรา​ ก้าวขาออกมาแล้วเราต้องสู้่ค่ะ

สู้ๆจร้า เราก็ไม่ต่างกันเลยพ่อมันไปแต่งงานใหม่ทิังทุกอย่างให้เรารับผิดชอบคนเดียวเจ็บใจที่สุดแต่เรามีกำลังใจที่ดีค่ะกำลังใจจากลูกๆและครอบครัวของเราเอง สู้ๆค่ะ สักวันคนเลวๆมันจะคิดได้ว่าหมามันยังรักลูกของมันแต่พวกมันเป็นคนคิดจะทำร้ายสายเลือดของตัวเอง พวกมันจะต้องได้รับเวรรับกรรมในสิ่งที่มันทำเองล่ะค่ะ เร่ต้องสู้เพื่อลูกให้ดีที่สุดค่ะ เราคิดว่าเรามีความสุขมากกว่าพวกมันส่ะอีกเพราะเรามีความรักไม่เหมือนพวกมันที่มีแต่ความทุกข์ในใจตลอดเวลา

จร้า สู้ไปด้วยกันค่ะ

สู้ๆค่ะ ตอนนี้เราก็ตั้งท้องอยู่เราคบกับแฟนมา5ปีแล้วยังไม่ได้แต่งงาน พ่อแม่ฝ่ายชายไม่มาสู่ขอทั้งๆที่ฐานะทางบ้านก็ดี เราน้อยใจมาก เราอยู่ด้วยกันตลอดมาเป็นระยะเวลา5 ปี พ่อแม่เขารับรู้ แต่ไม่ยอมทำให้ถูกต้องตามประเพณี ตอนนี้เราท้องเค้าก็รู้แล้วและก็ยังเฉยๆไม่ดีใจอะไร แต่พ่อแม่ของเราดีใจมากที่รู้ว่ากำลังจะมีหลานไม่มีความรักจากที่ไหนดีและจริงใจเท่าความรักจากพ่อแม่และคนในครอบครัวเราเองแล้วค่ะอยู่กับครอบครัวเราดีที่สุด

เหมือนอ่านเรื่องราวของตัวเองเลยค่ะ 😁 ลูกกับคนครอบครัวเราเท่านั้น ที่เป็นทุกอย่าง บ้านนี้โนสนโนแคร์ค่ะ ไม่แต่ง ไม่ส่งเสีย ไม่เป็นไรค่ะ พวกเค้าต้องแก่ลง..แต่ลูกเราจะโตขึ้น ตั้งใจเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุด แล้ววันนึงเค้าจะรู้ว่า รวยแล้วไง? เราเคยผ่านมาแล้วค่ะกับลูกคนแรก ปู่เค้าอาการ50/50เพ้อเรียกหาแต่หลาน อยากเจอหน้าหลาน ย่าเอาเงิน10,000มากอง แล้วไง? ไม่ได้ใจดำ แต่เค้าทำกับเราก่อน หลานเข้าโรงพยาบาล1อาทิตย์ รู้..แต่ก็ไม่มาเยี่ยมไม่ถามเลยค่ะ ใจดำสุดๆ สู้ๆนะคะ ♥️♥️♥️♥️

เราเข้าใจความรู้สึกทุกอย่างคะเราท้องมีพ่อเราแต่งงานมา3ปีแล้วแต่พ่อของเขาไม่กลับบ้านตั้งแต่ท้องได้5เดือนเปลี่ยนผู้หญิงบ่อยๆคบสาวร้านคาราโอเกะบ้างแหละทำผู้หญิงท้องบ้างแหละจนปัจจุบันเราท้อง8เดือนแล้ว ตอนไปหาหมอน้ำตาไหลตลอดอิจฉาผัวคนอื่นที่เขาพาเมียมาฝากท้องอิจฉาคนอื่นที่เขาได้รับความอบอุ่นจากสามีแอบไปนั่งร้องไห้หน้าห้องน้ำโรงพยาบาลบ่อยๆ แต่เราก็ต้องสู้คะยังไงเราก็ต้องเดินต่อไป

สู้ๆนะคะเปนกำลังใจให้คะ เด่วก้มีคนที่ดีๆและรักเราเข้ามาเองคะ

เดียวก็ผ่านมันไปได้จ้าสู้ๆเราก็แม่เลี้ยงเดียวเหมือนกัน เวลามันจะทำให้เราเข้มแข็งนะแรกๆตอนเราคลอดน้องเราก็คิดมากเสียใจร้องไห้ตลอดเวลาที่อยู่รพ.พอออกเราหันมาสนใจตัวเล็กให้เต็มที่ละจะเลี้ยงเค้าให้ดีที่สุดเราก็ไม่คิดถึงเค้าอีกเลยแม้แต่ใบเกิดลูกเราก็ไม่ให้มีชื่อ เราว่าเราเป็นทั้งแม่ละพ่อให้เค้าดีที่สุด สู้ๆนะตัวเองเดียวมันก็ผ่านไปได้พยายามอย่าไปเครียดมากนะเดียวตัวเล็กจะเครียดตามเอา

สุ้ๆเหมือนกันน่ะคะคุณแม่

คำถามที่เกี่ยวข้อง

คำถามยอดฮิต

บทความเกี่ยวข้อง